Akılsızca da olsa, apaçık ve gerçek olanın savunulması gerekiyordu.
Sayfa 92 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Alçak gönüllülükten başka herşey var bende. Sayılı bencillerdenim. Ama gerçekçiyim de, en azından kendime karşı."
Bilirsiniz, kendimizi aldatmaya başladık mı, çevremizi de aldatmaya başlarız! Farkına varmadan yaparız bunu çoğunlukla... Farkına vardığımız zaman da iş işten geçmiş olur! Dönüş imkânı kalmamıştır; 'gemileri yakmak' dedikleri şey budur belki...
“... hiçbir şeyi seçmeden gerçeğin öğelerini kopya etmek, evreni kısırca yinelemek olur. Gerçekçilik, İspanyol sanatının çok güzel sezdirdiği gibi, ancak dinsel dehanın anlatım yolu olabilir ya da öbür uçta, var olanla yetinen ve ona öykünen maymunların sanatı.”
İdealistsiniz. Realiteyi görmüyorsunuz... Hülâsa eski adamsınız. Yazık, çok yazık! Biraz realist olsanız bir parça, ufak bir miktarda, her şey değişirdi.
Sayfa 225 - DergahKitabı okudu
Gerçekçiler, en kestirme ifadeyle, romancı ile roman arasındaki "göbek bağı"nın kopmasını istemekte, dolayısıyla olayları anlatmada romancının azami derecede objektif (yansız) kalmasını savunmaktadırlar. Romancı, Flaubert'in deyişiyle, hayata "hekim gözüyle" bakmalı, kalemi adeta bir "neşter" gibi kullanmalıdır.
Sayfa 26 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Gerçek
Esasen tabiatın hiçbir zaman, hiçbir durumda bize tabii olmadığını, onu hayalimizde kurduğumuz gibi değil, gerçekte olduğu gibi kabul etmemiz gerektiğini asla akıldan çıkarmamalıyız; öte yandan bir cetvel, bir takvim hatta... hatta bir kimyager imbiği peşindeysek ne yapalım, bunları da olduğu gibi kabullenmeliyiz! Karşı koysak bile, nasıl olsa kendini kabul ettirir zaten
Sayfa 30 - 8Kitabı okudu
Benim doğamın emredici gücü gerçekçiliktir, ama burjuva ruhu bundan nefret eder. Burjuvazi korkaktır. Hayattan korkar.
Sayfa 459 - Martin EdenKitabı okudu
