Goethe bu kitabında “Benim en çok hoşlandığım yazar, eserinde kendi yaşantımı bulabildiğim, çevremde olup bitenlere benzeyen olayları canlandıran ve hikâyesi bana karşı, bir cennet sayılmamakla birlikte tarifi imkânsız bir mutluluk kaynağı olan, kendi ev hayatım kadar, yakın ve samimi gelen yazardır.” diyor. İşte bu kitap da benim için tam anlamıyla öyle oldu. Sürekli hayatımı dengesizleştiren karamsarlığımı bu kitap da daha iyi gördüm. Yazarın intihar üzerine olan cümleleri ilgimi en çok çeken kısımlardan olmuştur. Kitap da geçen neredeyse her cümle benim için çok anlamlıydı. Alıntılar bölümüne baktığımızda bu kadar kısa bir kitabın bir çok insanı etkilediğini gördüm.
Kitabımızın konusuna gelirsek adından anlaşılacağı üzere Werther adındaki genç karakterimizin acılarını, nişanlı olan Lotte adındaki kadına duyduğu aşkını, çektiği ıstırabı konu alıyor. Kitap, karakterimizin Wilhelm adındaki arkadaşına yazdığı mektuplar ile ilerliyor. Kısa ama içeriği bir o kadar dolu olan bu kitap da neredeyse çizilmedik yer bırakmadım. Böyle kitapların diğer kitaplara nazaran bende yeri ayrıdır. Ayrıca Goethe'nin Charlotte Buff adındaki nişanlı bir kadına duyduğu platonik aşkı üzerine bu güzel edebi eserin ortaya çıktığı söyleniyor. Okumanızı tavsiye eder, keyifli okumalar dilerim.
Son olarak bu yıl okuduğum kitaplarda dikkatimi çeken bir konu var, onu da burada belirteyim. Vadideki Zambak, Milena’ya Mektuplar, Başucumdaki Müzik ve son olarak bu kitap da geçen aşk olaylarına baktığım da hep evli insanlar üzerine geçiyor. Kitapları okurken büyük keyif alsam da bu ilişkileri kesinlikle desteklemiyor ve uygunsuz buluyorum.
Âşık Veysel 1894 yılında Sivas'a bağlı Şarkışla ilçesinin Sivrialan Köyünde dünyaya gelir. Annesi Gülizar, bir yaz günü koyun sağmaya gittiğinde; oracıkta bir yol üstünde doğurur Veysel'i. Göbeğini de kendi eliyle