‘’Ben birinin beni sevebileceğini dair inancımı kaybettim
Çekilecek bir insan değilim takıntılarım var
Çok duygusalım hemen her şeye dağılabiliyorum
Çok düşünürüm çok ağlarım çok konuşurum çok susarım
Kendi içime atarım dertlerimi kimseyle paylaşmam
Derdim yokken de kendime dert yaratırım
Sürekli kendime kızar, arıza çıkarırım
Kavgaların sebebi de benimdir çoğu zaman
Ben sanırım kendime düşmanım ..’’
Can sıkıcının biriyim sizin anlayacağınız. Az konuşurum. Daha çok dinlemeyi severim. Benim de anlatacaklarım vardır tabii. Gene de konuşmak istemiyorum.
Sayfa 206Kitabı okudu
Ellerini yüzümde gezdir,
Sil alnımdan yorgunluğu,
Gözlerimin altından
Yaşamak korkusunu al,
Sonra sen de gözlerini kapat,
Bırak, ellerin sessizce düşünsün
Düşüncende yaşamak isterim ben senin:
Bir gün en yalnız saatinde
Parmak uçlarından
Ve avuçlarından
Gelip konuşurum seninle...
Kendi kendine konuşanlar bunu beğendi
Derin yalnızlığımda sık sık kendi kendime konuşurum. Ama fazla yüksek sesle değil, kendi sesimin boş boş yankılanacağından korkarım.
Sayfa 362 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Ben ölümü sol cebimde taşırım. Bazen cebimden çıkarıp onunla konuşurum: “Selam yavrum, nasılsın? Ne zaman geleceksin beni almaya? Hazırım.”
Kendi kendine konuşma olayını,
Normalleştirelim artık..
Beni benden daha iyi anlayacak biri olsa,
Gider onunla konuşurum zaten...
~~~°°°alıntı°°°~~~
Dost etiketleme alıntısı olsun mu? :)
Konuşurum o da konuşur, üzülürüm o da üzülür, duygudaşlığı ile beni avutur, “Üzme kendini zavallı yalnız kız, ben olurum sana arkadaş.” der. Gerçekten de iyi bir arkadaş bana, tek arkadaşım, kız kardeşim.
... Kızın babası, Ali Beye kızını verirken şunları söylemişti:
-Bak oğlum, ben herşeyi açık açık konuşurum. Ben kızımı bir çiçek gibi büyüttüm. Çok nazlı yetişti. Değil yemek yapmak, ev işi görmek, kahve bile pişiremez.
Ali Bey her şeye boyun eğecekti. Çünkü seviyordu, çünkü sevgilisi çok güzeldi.
Sayfa 46Kitabı okudu
