“Kırk yıl cevap almasan benden, gene yaz…”
…
“Dünya dünya olalı kimselerin benim gibi sevdiğini ve sevebileceğini sanmıyorum. İnandığım en kesin gerçek bu canım.”
Dönem şairlerinin aşkı büyük olur ama Ahmed Arif’in Leyla Erbil’e duyduğu aşk bir başka; çok daha derin!
Aşkının karşılığını alamamış, Leyla Erbil onun aşkını dost olarak cevaplamış
Leyla, zalim Leyla...
"Bu benimki dördüncü.. Oysa ki senden sadece bir mektup aldım. O belalı, ümitsiz, korkunç ilk mektubun. Yani 4-1, ben mağlubum..."
Leylâ, Zalım Leylâ !
Bari bu suskunluğun sebepli ve hayırlı olsa ve bana bu kadar kahırdan sonra, parıltılı şiirler göndersen. Öyle olacak elbette. Sen, osun çünkü. O, şâir, dost, en sevgili ve en kardeş... Başka türlü olamaz...
Sayfa 3Kitabı okudu
Leyla, zalım Leyla...
"Bu benimki dördüncü.. Oysa ki senden sadece bir mektup aldım. O belalı, ümitsiz, korkunç ilk mektubun. Yani 4-1, ben mağlubum..."
Tanrı zalim halkları eriştirmez doğru yola...
yazmaz zalım Leyla
"Gözlerinden, gözlerinden öperim
Bir umudum sende
Anlıyor musun? "
Ha, sahi bu sende var mı ?
Yoksa göndereyim. Hemen yaz, hakikat mektup beklemektir! Patlamak, kendi kendini bitirmek, gebermektir. Öpeğim canım...
23 Eylül 1955
Sayfa 106 - Türkiye İş Bankası Kültür yayınlarıKitabı okudu
Sert olacaksın,otoriteyi elden bırakmayacaksın ama zalim olmayacaksın.
Sayfa 46Kitabı okudu
