"Belleğin dili yok. Bellek birbirine açılan sonsuz resimlerden oluşuyor. Ama hiçbir şeyi unutmuyor. Hiçbir siyahı, maviyi, beyazı ve bakışı, hiçbir duruşun kabalığını ya da anlahlmaz inceliğini. Ayrıntıları ve kırılabilecek her türlü nesneyi özenle biriktiriyor ve onların elde nasıl tutulacağını iyi biliyor. Bellek kimi zaman unutmuş gibi yapıyorsa bu, acıyı yeryüzünden kaldırma isteğindendir."**İçimden Kuşlar Göçüyor
Belleğin dili yok. Bellek birbirine açılan sonsuz resimlerden oluşuyor. Ama hiçbir şeyi unutmuyor. Hiçbir siyahı, maviyi, beyazı ve bakışı, hiçbir duruşun kabalığını ya da anlatılmaz inceliğini. Bellek kimi zaman unutmuş gibi yapıyorsa bu, acıyı yeryüzünden kaldırmak istediğindendir.
Yarım kaldım hemde fazlasıyla :)
Hani terzi kendi söküğünü dikemezmişya o misal benimkide.. Herkese iyi gelip kendi yaralarımı sarmayı başaramadım 18 yıllık ömrümde. Düştüm kalktım. Bu sefer daha sert düştüm ama yine kalktım. O kadar acımasızki hayat, kendi benliğimi unuttum,...
KendimceHerman Hesse'nin 145. Doğum günü anısına...
İnceleme
Değerli üyelerimizden Demet Gümüş'ün yazdığı inceleme yazısı için kendisine teşekkür ediyoruz :)
Yolu arayan kişi yolun ne olduğunu biliyor mu?
"Yönü belirsiz bir yolda yürüyen kişi, yeri gelir, yürümeyi bile unutur. Yürümek bile belirsiz hale gelir." der Oruç...devamını oku
Yüzüm maviye asık
Bedenim o maviyi yaran aç martıdan dahi sıska.
Heyecanlar kopardı içime, varınca şehrine
Şimdi ise hicran.
Yoldaki tabelaları görmezden de gelsem,
Kendimi rüya alemindeymişim gibi kandırmaya çalışsam da,
Durduğum terminal senin şehrin
Ayak bastığım yer senin...
Şiir