Mehmet
@mencik
46 okur puanı
Kasım 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bütün üzüntülerimiz, hayal kırıklıklarımız, hiddetlerimiz, karşımıza çıkan hadiselerin anlaşılmadık, beklenmedik taraflarınadır. Her şeye hazır bulunan ve kimden ne gelebileceğini bilen bir insanı sarsmak mümkün müdür?
İnsan, hakkında kafa yormadığı, kaygılanmadığı, çözümlemeye çalışmadığı birini niye sevsin, ona niye değer versin? Sevmek bir anlamda sende olmayana ulaşmak, bunun için çabalamak değil midir? Senden farklı olmayan birine niye ulaşmaya çalışasın ki?
Sayfa 56Kitabı okudu
Zıddıyla gözümüze sokulmadan içinde bulunduğumuz gerçek durumu asla göremiyor, hep fazlasını istemekten sahip olduğumuzun değerini bilmeyi beceremiyoruz.
Sayfa 153Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Acılar gibi, ani sevinçler de önce sarsar insanı."
Sayfa 49Kitabı okudu
"Aşk ilk günkü gibi kalabilir, heyecan da öyle. Aylar da geçse, yıllar da geçse. Hayat, insana bıkkınlık verecek kadar uzun değildir."
Sayfa 109Kitabı okudu
Bir insanın büyüklüğü, değeri, yakınları tarafından en çok onu yitirdikleri zaman anlaşılırdı. Bu her zaman böyle olmuştur. Böyle olacaktır...
Sayfa 115Kitabı okudu
"Abdülhamid kötü bir istibdat namı salmıştı, ancak bu kötü bir tanımlamadır. O, modern Türkiye'nin babasıdır."
Sayfa 64Kitabı okudu
"Bir rüya ya da kâbus aslında kafanızın içindeki bir film gibidir o kadar, tek farkı siz de içinde yer alabilirsiniz."
Sayfa 97Kitabı okudu
Kitlesel üretime dayanan kapitalizm, tüketim düzeyini her açıdan artırıyordu. Kitlesel üretime konu olan metalara ulaşma düzeyi artan, çalışma dışında geçen zamanı kültür endüstrisinin hazırladığı eğlence formlarıyla geçiren, kitle iletişim araçları ile kendisine verilen enformasyon sınırları içerisinde "pasif kamuoyu" haline gelen kitlelerin artan konformizmi, onları kapitalizmle uyumlu hale getiriyordu.
Sayfa 227Kitabı okudu
"Varoluşun zirvesini gösteren, hayatın artık daha fazla yükselemediği bir kendinden geçme hali vardır. Yaşamanın çelişkisi de odur ki bu kendinden geçme, esrime hali, insan ancak en hayat doluyken ve insanın ancak hayatta olduğunu tamamen unutmasıyla gelir."
Sayfa 37Kitabı okudu
"Gökyüzü pırıl pırıldı. İçinde bembeyaz uçuşan yıldızlara göre karanlıktı ama yine de pırıl pırıldı; sanki orada muazzam bir ışığı örtmekte olan kadife bir perde vardı, sanki parıldayan yıldızlar sadece o perdedeki delikler ve yırtıklardı, o anlatılmaz aydınlık da oralardan sızıp öyle parlıyordu."
Sayfa 3Kitabı okudu
