Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Eskiden insanlar ölümü düşünsün diye, mezarlıklar şehrin içinde olurdu...
Yaşlandıkça, kadere boyun eğip mezarlıklar kadar sessizleşiyor, Söndürülmüş mum gibi susuyor insan. Hayattan koparılmış dala dönüyor, Su gibi çukurunda kuruyor insan. Günü yaşayanlar, ömrünün son baharındakilerin hissiyatını fark etmiyor, Issız bir köşede unutuluyor insan.
Reklam
Biteli binlerce yıl olmuş acıların sahipleriyle dolu değil midir mezarlıklar!
Sayfa 240 - HayykitapKitabı okudu
Bir fahişe ile bir rahibenin, bir cani ile bir polisin yan yana yattığı mezarlıklar bana, hayattaki tek gerçek, tek yalansız manzara olarak görünürdü.
Sayfa 267 - Doğan KitapKitabı okudu
"Mezarlıklar vazgeçilmez insanlarla doludur."
Sayfa 151 - Destek Yayınları, 25. Baskı, 2021.Kitabı okudu
Bir fahişe ile bir rahibenin, bir cani ile bir polisin yan yana yattığı mezarlıklar bana, hayattaki tek gerçek, tek yalansız manzara olarak görünürdü.
Sayfa 259Kitabı okudu
Reklam
Bu dünya geçicidir. Bu dünyada elde etmek ve korumak bir insan için sadece kısa ömrü için geçerlidir. Bunu unutmamalı. Mezarlıklar bu nedenle gözümüzün önünde bulunmalı. Evimizin bahçesinde, sokağın köşesinde tek mezarlar yer almalı. Her şey geçicidir. Belgeler gereksizdir, unutulacak ayrıntıları yazmak anlamsızdır. Belki de unutmak esastır..
"Bir fahişe ile bir rahibenin, bir cani ile bir polisin yan yana yattığı mezarlıklar bana, hayattaki tek gerçek, tek yalansız manzara olarak görünürdü."
Sayfa 271Kitabı okudu
Aşk, bir arada olabilmek değildir. Bak, mezarlıklar unutulmuş kalplerle dolu.
İnsan, en sevdiklerinden birini bile toprak altına göndermişse; mezarlıklar, gözüne ev gibi görünür artık : Eskisi gibi tedirgin olmaz oralara giderken.
Reklam
Çok güzel bir söz vardır: "Mezarlıklar kendini vazgeçilmez zanneden insanların kemikleriyle doludur." Hakikat bu.
“Bir şehrin anılarını en iyi mezarlıklar saklıyor“ ….. “Şehirlerin tarih boyunca gördüğü düşler işte şu mezar taşlarında tek tek kaydedilmiş duruyor.”
Sayfa 124Kitabı okudu
"Mezarlıklar size de bunları düşündürür mü?”
Montaigne’in ölüm üzerine yazdığı denemesinde mezarlığa bakan bir odada kalınmasını öğütlediğini biliyor musunuz? İnsanın zihnini dinlendirdiğini ve yaşamdaki önceliklerin değerlendirilmesini sağladığını öne sürüyor.
Bakın bu büyük bir gerçek
Bir fahişe ile bir rahibenin, bir cani ile bir polisin yan yana yattığı mezarlıklar bana, hayattaki tek gerçek, tek yalansız manzara olarak görünürdü.
Sayfa 257 - Doğan KitapKitabı okudu
.. mezarlıktakiler ölü evet, lakin mezarlıklar ölü değil. Mezarlıklarda hayat var. Ve ölenlerden yaşayanlara bir nasihat var.
Sayfa 52 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.