Peygamberimiz ne zaman sefere çıksa ilginç bir yöntem uygulardı
Kimseyi etrafında yürütmezdi, ashabına Siz önden gidin ben arkadan Yürümek istiyorum derdi Selmani farsi derki: bir gün Peygamberimizin (s. a.v) yanına giderek ey Allah'ın resulü Siz bizim Peygamberimizsiniz, Efendimizsiniz, Kur'an'a göre canımızdan da daha değerlisiniz. size canımızdan dahi daha öncelik vermemiz gerekir O halde bizim önden
Böyle güzel ilan-ı aşk olur mu?
Ömer büyük bir tehlikeden kurtulan bir insan gibi ağzını açarak derin nefesler alıyor ve gülümsüyordu.
“Size fena şeyler söyleyebilir miyim?.. Sizi sevdiğimi, deli gibi, ölecek gibi sevdiğimi söylemek fena bir şey mi? Şaşırmayın... İhtimal kulaklarınız böyle sözlere alışık değil... Fakat yalnız kulaklarınız... Kendinize itiraf etmeseniz bile,
Sayfa 85Kitabı okudu
Algılarımız ve İlkelerimiz
Hepimiz hayatı, olayları, nesneleri oldukları gibi, nesnel olarak algıladığımızı düşünürüz. Oysa durum hiç de düşündüğümüz gibi değildir. Aslında biz dünyayı olduğu gibi değil, olduğumuz gibi ya da nasıl görmeye koşullanmışsak öylece görürüz.
Olayları, kişileri ve dünyayı nasıl algılayacağımız ise kendi tecrübelerimize, o anki durumumuza,
Ahmed Arif’ten Leylâ Erbil’e Mektuplar-Leylim Leylim
•
•
#alıntı
“Ölüm bile getirsen güzelsin ömrüm. İnan bana, bütün yüreğimle söylüyorum bunu. Bağırabilirim de. Ne var ? Gene mi ötekilerle mukayese beni ? Maşallah sevgilim. Çok mültefitsin.. Korkunç vuruyorsun. Hem de eldivensiz. Vur canım. Aşağılık olsa bile hoşuma gidiyor bu hâlim. Ben senin mecburunum-başkaca yokum.”
•
•
“Benim her şiirimde varsın ve olacaksın. Ama dünyanın en dehşet şiiri bile ‘sen’ olamaz. Bunu yaşamak gerek. En asıl gerçek bu işte.”
•
Şaşkınım.. Bir insan hiç bir karşılık beklemeden karşısındakini nasıl bu kadar sevebilir. Böylesini görmedim sanırım. Nasıl naif nasıl güzel cümlelerle anlatıyor aşkını.. Hem de yazdığı her mektupta neredeyse farklı cümlelerle. Ve en acı olanı karşısındaki kadın başka bir adamla evli.. Ona rağmen sevgisinden asla utanmıyor ve her mektubunda ne kadar çok sevdiğini bir kere daha yazıyor. Onun için sevdiği kadın öyle başka ve güzel ki. Ondan güzeli, dürüstü, merti ve hatta erkeği yok aşığının gözünde.. Böyle sevilmek çok güzel olsa gerek.. Ama sanki bu kadarı da aşırı diye de düşünmedim değil.. Aslında bir de Leylâ’nın verdiği cevapları görseydim ne hissettiğini anlayabilirdim. Mektuplara cevap verdiğine göre rahatsız değil gibi.. Sadece mektup arkadaşı olarak bakıyor.. Ama karşısında her haliyle çok büyük bir aşk var.. Tavsiye ederim, keyifli okumalar 
Leylim Leylim 
Ahmed Arif
