Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
·
Puan vermedi
OKUDUM - BİTTİ
KİTAP ADI: BİRİ, HİÇBİRİ, BİNLERCESİ
YAZAR ADI: LUIGI PİRANDELLO
SAYFA SAYISI: 256
Seni sevmiyor. Sevseydi sen kitap okurken sırtını çevirip uyumazdı.
Bitti.
Sanki kitap değil de hayat bitmiş,
Çevirdiklerim sayfa değil de hayatın günleriymiş gibi...
Gitti.
Giderken beni bıraktı geride. En son Martin'in ardından böyle bakakalmıştım. Oysa ne diyordu rahmetli Erdal Tosun, "Vedalaşmak asıl kalana değil, gidene koyar." Öyle olmadı işte. En çok bana koydu bu gidişler. Varlıklarından
bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek
daha kitaba hiç baslamadan içimi saran bir sevgi vardı bu şiire karşı. bu şiirin yüksek sesle, ustanın ağzından söylendiği o videoyu bilmeyen yoktur. içime umut tohumları eken, hala kavga etmek için bir sebep veren, yeryüzünün aşkın yüzü olacağına dair çocuksu bir inanç ve belki de motorların sürüleceği maviliklere dair yalancı hayaller veren
Austin den okuduğum ikinci kitap. O nedenle tarzına alışmaya başladığımı ve bu kitabını daha rahat okuduğumu söyleyebilirim. Yabancı romanlarda ortak sorunumuz olan fazla yabancı isimler durumu kafamızı karıştırıyor gibi dursa da bu kitapta genel olarak olay örgüsünü anlayabiliyoruz. Kitabın kapağında belirtildigi gibi okumak bana eğlenceli ve
Rastgele bir blogger hesabında görerek kitabı okumaya başladım. Elbette öncesinden bı araştırma yaptım ancak kitabın bu kafat ağır olacağını düşünmemiştim doğrusu.
Kadın .. Gerçekten kadın nedir ? Hangi anlamları içinde barındırır. Belli bi kesim sayfalarca yazar saatlerce konuşur bu konuda. Peki ya bu belli kısmın dışında kalanlar ? Neden kadın
Maalesef Erasmus yapmakta olduğumdan 9 aydır elime tek bir kitap bile geçirememin hüznünü yaşıyordum. Fakat döndüğüm ve açılışı Dostoyevski gibi Rus Edebiyatı’nın ustalarından biriyle yaptığım için sevinçliyim. O yüzden incelememe bunları da eklemek istedim.
Belki incelemelerim körelmiş olabilir 9 ay kitapsız kalmış olduğumdan, yanlış bir şey söylersem bağışlayın. Zira incelemeleri kendi gelişimim için yaptığımı da belirtmek isterim.
Bu kitabı bir yıl önce alıp ilk başlarında bırakmıştım. Okudukça neden bıraktığımı anlayamadım. Sanırım geçen sene, klasik bir Rus edebiyatı girişini sıkıcı bulmuşum. Kitabın ilk başını diğer Dostoyevski eserlerine benzetip zaten kısa bir kitap diye bırakmışım sanırım fakat bu sefer, diğerlerinden farklı olduğunu söyleyebilirim. Diğerlerinden çok daha “hayalperest”ti bu kitap.
Aslında az çok sonun nasıl biteceği belliydi karakterlerin tavrından fakat yine de sonu içime dokundu resmen. Hele de ana kahramanımızın gözünde her şeyin birden değer kaybedip dünyanın griye boyanması detayı çok hoşuma gitti, keşke yazar o kısmı açıklamasaydı demiştim.
Sonuç olarak, Dostoyevski’nin kalemine ne denebilir ki? Özlemişim açıkçası, zaten kısa bir hikaye olduğundan da çok yorum bırakamıyorum, o yüzden şöyle bitirelim incelememizi:
“Ah, Nastenka şu anda duyduğum yalnızlığı bir bilsen!”
344 syf.
10/10 puan verdi
Muazzamdı! Hangi kelimeyle bu kitabın güzelliğini ifade edebilirim bilmiyorum ama bayıldım bayıldım bayıldım! Heyecan verici, ters köşe, katili asla tahmin edemediğim, sonunda ağzımın açık kaldığı bir kitap oldu. Okuyanlar çok beğenince acaba abartıyorlar mı diye düşünmüştüm ama az bile söylemişler.
Kitap çok fazla tesadüfi denk gelmelerle başlıyor. Hatta başta nasıl böyle herkes birbirini tanır ve denk gelebilirler diye düşündüm ama kitap ilerledikçe neden böyle bir denk gelme olduğunu anladım. Yani kısaca sayfalar ilerledikçe taşlar yerine oturdu. Taşlar yerine otururken kafam daha da karıştı, her sayfayı çevirişimde katil kesin bu derken buldum kendimi çünkü yazar harika bir şekilde kurgulamış ve bizim herkese karşı şüpheyle yaklaşmamızı ustaca sağlamış. Son sayfaya gelene kadar kimsenin katili tahmin edebileceğini sanmıyorum ki zaten bu da kitabı eşsiz bir hâle getiriyor.
Sıradan kitaplar okumaktan sıkılanlar, zeki bir kurgu okumak isteyenler, heyecan arayanlar bu kitabı kesinlikle okusun. Hakkında sayfalarca övgü yazabilirim ama sadece alın ve okuyun. Okuduktan sonra övgülerin eksik kalacağını anlayacaksınız.
#mermedusa
#malamander serisinin son kitabını da okudum. Offff bu nasıl bir final kitabıydı yahuuuu. Bayıldııımmmm Seri kitaplarda zordur her kitapta yüksek bir ivme katmak ama bu kitapların hiçbiri sizi okuduğunuza pişman etmiyor Olabilecek en güzel finali de yazmış canım yazarım. Genç yetişkin fantastik kitap severlere gözü kapalı tavsiyemdir
Önceki kitaplarda Tuhaf Deniz Kasabasının sırlarıyla uğraşıp durdular Herbie ve Violet. Bu sorunları o an çözdüler ama sırları açığa da çıkaramadılar tam olarak. İşte bu kitapta Tuhaf Deniz Kasabasının en derin sırrına ulaşıyorlar. Mermedusa. Her şeyin sebebinin, nasıl olduğunun detayları Mermedusa etrafında şekilleniyor. Bununla birlikte önceki kitaplardaki her şeyin detayını da okuyoruz. Eeee Herbie’nin hayatııııııı !!!! Onunla ilgili kafamızda neden soru işaretleri bıraktınız sevgili yazarııııımm??? Beni tanıyanlar bu seriyi nasıl sevdiğimi biliyor zaten. Kaçırmayın…
Yazarımızı Körburun kitabıyla tanıyıp sevdim. Hemen diğer kitaplarını da okumalıyım diye düşündüm. Sıradaki kitabımıza gelelim;
Giray; iyi bir eğitim görmüş, aslında para sorunu olmayan ama fırıncının yanında çalışan bir adam. Fırıncının kızı Kiraz’ı tefecilerden kurtarmak için eski eşi olan başkomiser Defne’den yardım istemesiyle başlasa da kitap, olay Defne’nin bir olayı çözebilmek için Giray’dan yardım istemesiyle devam eder ve hız kazanır. Neden mi Giray’dan yardım ister? Giray, eşyalara dokundukça boyut değiştiriyor ve bir nevi zamanda yolculuk yapıp eşyaların içinde bulunduğu olayları görebiliyor. Eşyaların da ruhu vardır dedikleri şey belki de budur…
Giray bu özelliği nasıl elde edebildi? Ruhunda tamir edemediği, atlatamadığı bir olay var da bununla kapatıp, başa çıkmaya çalışıyor olabilir mi? Fantastik ve distopik ögelerin yer aldığı kitabımızda bunu Okuyunca anlarsınız elbet ama sonunun beni tatmin etmediğini söylemeden geçmek istemiyorum. Konu o kadar ivmeli giderken sonunda öyle bir durgunluk oldu ki, eee dedim. Okuyucunun hayal gücüne bırakmış yazar biraz sonunu ama, hayal gücü muhteşem güçlü olan yazarımızın yarattığı o sonu da okumak isterdim ben. Ama kitap muhteşem okuyun.
Tüm “ailurophile”lere tavsiye edeceğim kitap
Ailurophile, kedisever kedi düşkünü demekmiş. Ben de okurken öğrendim. Hemen de kendime yakıştırıverdim Haliyle kitabı da çok sevdim.
Kitap bütününde insan hayatına bir bakış, sorgulayış..
İnsanoğlu her daim huzura ulaşmak istedi. Buna yönelik bir düşünce sistemi oluşturdu. Hatta çoğu felsefe okulunun temelinde dinginlik hedeflenir. Öyleyse insan neden hep mutsuz, buna karşılık kediler her hallerinden memnun görünüyorlar? Bu düşünce bağlamında yola çıkan kitap, insanın kendine kurduğu dünyaya, bizler için önemli olan sevgi, ego, bağlılık, ölüm, acı, bilinç, etik gibi temalara bir kedi patisi dokunduruyor.
Biz kedileri evcilleştirdiğimizi düşünsek de yazar aslında kedilerin insanlar tarafından evcilleştirilmediğini sadece onların insanlarla yaşamayı öğrenerek tüm dünyaya yayıldığını söylüyor ve insan hayatına girdikten sonra da insanlara kendilerini sevmeyi öğretmiş olduklarını belirtiyor.
“Kediler, doğalarına sadık yaşar, insanlar ise doğalarını bastırarak.”
Farklı filozofların, bilim insanlarının, edebiyatçıların dahil edildiği başrolünde kedilerin olduğu hikayeleri içeren, size güzel bir bakış açısı kazandıracak kısa, çok keyifli bir kitap.
Filozof kedilere kulak verelim arkadaşlar
Çocukluğum ; yazarın babasını kaybettiği gün ile başlıyor Maksim henüz 5 yaşındayken. Ben biyografileri zaten çok severim ama bu kitap biyografinin çok ötesinde yazarın oğluna ithaf ettiği bu eser gözümün önünde öyle bir dünya açtı ki ve yazarı öylesine sevdim ki tüm eserlerini okumaya karar verdim. Hem babası hem annesi gözünün önünde ölen, her
128 syf.
9/10 puan verdi
Sosyal medyada fazlaca görüp kütüphanede bulduğuma sevindiğim Osamu Dazai’nin intiharından önce yazdığı bu eserini okuduğuma gayet memnun oldum. Anlatımın derinliği ve anlatılanların gerçek hayat hikayesi ile olan bağı beni fazlasıyla etkiledi. Okurken kimi zaman kendimi çok yalnız hissettim, kimi zamanda şükür ki bu kadar yalnız değilim dedim.
Kitap ,Mustafa Kutlu'nun Yirmi yillik bir süre zarfinda yazdigi gazete yazilarindan hazirlanan seçkilerdir.
Öncellikle kitabın her türlü sorunlara değindiği görüyoruz , yirmi yıl önce yazdığı sorunlar halâ devam etmesi de ayrı mevzu.
Lafı uzatmadan bu sorunlara gelelim :
-İnsanın bedeninin kapitalizmin vitrini haline
Merhabalar... Ben ne okudum sahiden diye başlarsam bu kitabı beğenenlere ayıp olmaz değil mi? Kitap yeraltı edebiyatı kategorisine ait, okurken bir an önce okusam da bitse dediğim bir kitap oldu. Gerek dili, gerek fazlasıyla açık üslubu beni rahatsız etti ama yarım bırakmak istemedim.
Mizahi yönü kuvvetliydi ve bazı şeylere çok güldüm istem dışı da olsa. Ama hiç bana göre bir kitap değilmiş. Cidden neden okudum onu bile bilmiyorum uzun bir süredir kitaplığımda bulunuyordu ve hadi okuyayım da aradan çıksın kafasıyla okumuş bulundum. Sonu şaşırtıcıydı o açıdan birşey diyemiyorum tam olarak eleştirmeye de, kitabı iyice gömmeye de pek hakkım yok çünkü kimse silah zoruyla okutmadı sonuçta. Yazarın çok cesur olduğunu söyleyebilirim. Diyologlar ve 4 ayrı kahramanın gözünden okumak da farklılık katmış romana. İnsanı düşünmeye iten satır arası konular da mevcuttu ve sonu ziyadesiyle hüzünlüydü.
Yeraltı edebiyatı sevip de henüz bu kitabı okumayanlar vardır. Yeraltı edebiyatı sevenlere tavsiye edebilirim. Okudum fakat okumasaydım da birşey kaybetmezmişim. Bana katacağı tek bir şey dahi olmadı çünkü.
Kitaplarla kalın.. Keyifli okumalar.
Sevgiyle...<3
