SABAHATTİN ALİ 114 YAŞINDA
Bilinçli olarak ya da içinden ancak öyle geldiği için çocuğunun insan olarak yetişmesi ve eğitilmesiyle belirli bir program içinde ilgilenen,tanıdığım tek babaydı o.Daha okul çağından çok önce okuma ve kitap sevgisini aşılamıştı bana.Dünyayı tanıtmak için eğlenceli yöntemler bulmuş,yabancı ülkelerin bayraklarını,haritadaki yerlerini öğretmişti çoğu kez.Nefis resimlerle süslü,Almanca Grimm Kardeşler’in masal kitabı vardı evde.Ben resimlere bakarken,o da Türkçeleştirip anlatırdı masalları.Daha sonraki yıllarda Dede Korkut Masallarını da okumamı salık vermişti.Babam için okunur okunmaz diye bir ayırım yoktu.İyiyi,kötüden ayırmayı bilmek için çok okumak gerekti sadece
Sayfa 58 - yapı krediKitabı okudu
Pasajın güzelliği, gerçekliği, doğallığı....
Bu ülkede herkesin ama herkesin bir Ahmet Kaya'sı vardı...
Ahmet Kaya'lar, solcuydu, sağcıydı, Müslüman'dı, demokrattı, Kürt'tü, Türk'tü, muhalifti, müzisyendi, babaydı, oğuldu, kardeşti, yoldaştı, yorgundu, yiğitti, yılgındı, ürkekti, delikanlıydı, tutarsızdı, serseriydi, öfkeliydi, kanlı canlıydı, deli doluydu... Ve o tüm bunların bütününden oluşan bir ülkeydi; burasıydı Ahmet Kaya.
Sayfa 15 - ANKA YAYINLARI
“Öfkeyle babalık aynı şeydi gözlerinde. o toprağın derinlerine gömdükleri şeyin aslında korkunç bir mutsuzluk, kapkara bir öfke ve el değmedik bir yalnızlık olduğunu kavramamışlardı bile; aşınmış bir kaya gibi yıkılıveren bir babaydı o gözlerinde, o kadar.”:::!!!
Sayfa 28Kitabı okudu
II.Abdulhamit
Ne de olsa hükümdar babaydı, onca değişik halk ise evlattı. İyi bir baba nasıl evlatları arasında denge ve adaleti sağlarsa,o da Müslümanlarla Ortadoksları, Yahudilerle Katolikleri otuz üç yıl dengede yaşatmıştı.
Sayfa 20 - İnkılâp yayıneviKitabı okudu
O iyi bir babaydı, lütfen inanın bana. Son derece yumuşak başlıydı, hiç kızmazdı. Annemin tersine, asla kılıma bile dokunmamıştı. Bazen yaramazlık yapsam da anlayışlı davranırdı. Şimdi ilk defa onun önünde korkuyordum. Sana itirafta bulunmak istiyorum oğlum, demişti. Sana, Tanrı'ya değil.
Sayfa 215Kitabı okudu
"Hep sabretti O. Hep , O bir tek olana , eşsiz ve benzersiz olana , her şey kendisine muhtaç olana dayandı.
Sabretti O…"
Sayfa 100Kitabı okudu
Cân‘ım efendim ⚘
Ağlayan her çocuğun gözyaşı, önce Onun şefkat yüklü yüreğine damlardı. Ağlayan her çocuğun, kederi ve hayal kırıklığı önce Onu yakardı. O çocuklarını hiç üzmeyen, hiç kırmayan, hiç incitmeyen bir babaydı. O, yavrularını merhametle sarardı, şefkatle kucaklardı. O, bir babaydı... Çocuklarına, Allah’ın şefkat ve merhamet eden ismi olan Rahim ismiyle yönelen bir Babaydı (a.s.m.)...
DOKTOR TARIK NUSRET'İ TANIR MISINIZ?
Duydunuz mu hiç adını?
O bir doktordu
O bir babaydı..
Çok acılı bir hikayesi vardır.
Bilmemiz gereken..
Anlatmamız gereken..
Herkesin okuması gereken...
Çanakkale Savaşında siperlerin gerisinde yaralı askerlerin en çok ihtiyaç duyduğu şey “Morfin“di.
Doktorlar yaralı askerlere ağrı kesici
Baktığı her gençte oğlunu gören, yüreği yaralı bir babaydı o.
Baba, diye ses verdiler. O da oğul, diye karşılık verdi.
Ne zaman ki Habil masmavi, yumuşacık bir bakışla ve Kabil kum yeşili gözlerinin yabanıl çekiciliğinde, bambaşka güzelliğinde boy verip de bambaşka bir bakışla baktılar Âdem’e.
Âdem kendisine öğretilen kelimelerin arasında, bu kez tam da kendisine ayrılmış sayfada, baba’yı ayırdı da oğul’u tam kestiremedi.
Ne de olsa Âdem, babaydı da oğul değildi. Baba olmayı bildi de oğul olmak, onda sadece ilimdi.
Sayfa 454 - TimaşKitabı okudu
