Lise ve üniversite zamanları, daha ergenliği yeni atarken üzerimden, yazdığım denemeler gibiydi. Ben de bastırsam olurmuş o yazıları. İnsanlar seviyor metaforlu, allı pullu, acılı söylevleri. Toplamda yarım saatimi aldı okuması. Umay'a haksızlık olmasın ama çok da fena değildi yazdıkları. Ama bunalımı, melankoliyi de artık biraz daha üst perdeden anlatmak fena olmaz mıydı? Gerçi kendi kaç yaşlarındaymış acaba bu eseri yazdığında? Bilmeden yargılamış olmayayım. Yine de okuyunuz efendim, ne bulursanız okuyunuz. İyi, kötü farkı yok. Okumaktan zarar gelmez.