“…Hayır inanın; büyük bir hata olur bu... Rahat edemem sizin evde."
"Benimle de mi, Philippe?... Yaşamda önemli olan şeyin dekor değil, insanlar olduğunu düşünmez misiniz?"
"Evet, kuşkusuz, her zaman söylenebilir böyle şeyler; doğru gibi, gerçek gibi de görünür. Ama gene yüzeyde kalan duygulara kapılacaksanız, yandık. 'Benimle de mi?' derseniz, 'elbette hayır, sevgilim,' diye yanıtlamak zorunda kalırım; ne var ki, doğruyu söylemiş olmam; o evde rahat edemeyeceğimi iyi biliyorum ben."
915.jpg){kind=small}
Tedrisat bir ahmaklaştırma harekatına döner, binlerce lise mezunu hayatlarında bir kitabın sahifeleri arasında gezinmeksizin yaşar; kendilerine ezberletilmiş olan derslerin dışına milim taşmadan, hiç soru sormadan... Beyin yıkama çarkları arasında öğütülen insanlar, insanlık durumundan papağanlık durumuna doğru bir tenzil-i rütbeye uğratılırlar. Artık doğru olan en çok tekrar edilendir, kulağımıza en çok çalınan bizim de belleğimizde yer eder ve biz de konuştuğumuzda, ezberden, bize belletileni söyleriz. Ve egemenlerin TV kanallarıyla odamıza sokulan o mümtaz insanların hayatlarını oynarız. Kim olduğumuz ve hangi dünyaya ait olduğumuz sorusu artık kafamızı kurcalayamaz.
Sayfa 35Kitabı okudu
Ama biz başka yerlerdeki insanları daha tanımadık, güneş karşımıza iyi insanlar çıkaracaktır, o zamana dek durmadan gideceğiz. Vardığımız yerde de öyle insanlar yoksa artık, bizi dağların kuytuluklarında ancak bir mağara paklar.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Onunla birlikteyken, Dan'in bu yönüne fazla takılmamaya çalışmıştı. Başka yönleri o kadar iyiydi ki: Hastayken annesine çok iyi davranmıştı, her konuda kolayca sohbet edebilirdi, geleceğe dair bir sürü hayali vardı, çekici ve insanı kasmayan biriydi, sanatı tutkuyla severdi ve sokaktaki evsizlerle sohbet ederdi. Dünyayı umursardı. İnsanlar şehir gibiydi. Bazı kötü yönleri var diye bütün şehirden nefret etmezdiniz. Sevmediğiniz yanları, birkaç tane tehlikeli ara sokağı ve mahallesi olabilirdi ama bir şehri yaşanır kılan şey iyi yönleriydi.
Sayfa 47Kitabı okuyor
O bekleyiş..
Dördüncü kaçış zayıflara göreydi. Bu kötü ve anlamsız hayattan bir hayır gelmeyeceğini bilip yine de yaşamaya devam etmekti. Bu kategorideki insanlar ölümün hayattan iyi olduğunu bilir fakat mantıklı davranacak ve kendilerini öldürerek bu yanılsamaya çabucak son verecek kadar güçlü değillerdir; bunun yerine bir şeylerin olmasını beklerler..
Saruman’m söylediği zaman pek de üzerinde durmadığım sözleri. Şimdi bu sözleri açık seçik yüreğimde duyuyordum.
“‘Dokuzlar, Yediler ve Üçler’in,’ demişti, ‘hepsinin kendine has özelikleri vardır. Fakat Tek Yüzük öyle değildir. Sanki daha önemsiz yüzüklerden biriymiş gibi, yuvarlak ve süssüzdür; fakat yapıcısı yüzüğün üzerine öyle işaretler
GandalfKitabı okudu
Beren ile Luthien öyküsü
“Size Tinuviel’in öyküsünü anlatacağım,” dedi Yolgezer, “kısaca, çünkü bu sonu bilinmeyen uzun bir öyküdür ve artık Elrond’dan başka bu öyküyü eskiden anlatıldığı gibi, doğru dürüst hatırlayan kimse kalmadı. Bütün Orta Dünya öyküleri gibi güzel ama acık bir öyküdür, yine de içinizi açabilir.” Bir süre sessiz kaldı; sonra konuşmaya değil, yavaş
YolgezenKitabı okudu
➤Okumaktan başka yapılacak işim, gidecek tek yerim yoktu. Çünkü çevremde saygıya layık, beni kendine çekebilecek bir meşguliyet bulamıyordum.
➤Fazla düşünmek bir hastalıktır. Dünyaya gelmemiş olmak elimde olsaydı bu kadar gülünç koşullar altında yaşamayı kesinlikle reddederdim.
➤Dünya neden böyle akıl erdiremiyorum. Huzur, sükunet istiyorum ben.
Zeplin Kitap
Okumuş yazmış olanla kara cahili, kibar terbiye görmüş olanla ömrünü ekmek parası ardında ve denizde harcarken terbiyeye vakti kalmamış olanı, iyi ile kötüyü aynı hale, aynı tek biçime sokan sarhoşluğun o ilerlemiş haddi, bütün erkeklerin suratında yılışık, şehvetli, ama tamamen ruhsuz bir maske halinde sırıtıyordu.
Sayfa 65
İyi olmak da kötü olmak da bir seçimdir. Tek bir anda verilen o karara bağlıdır bazen her şey ama hiçbir şey siyah ya da beyaz değildir yalnızca. Her şey düzenli bir kaosun parçası. Herkesin yerini bulması gerek. Ben yerimi bulamıyorum. Ben kaosun bir parçası değil, kendisiyim.
Sayfa 262 - İndigo YayınlarıKitabı okuyor
