Seven , sevmiş olan kadın, affedebilir, fakat asla unutmaz!..
Seven, sevmiş olan bir kadının, gönül yarasını unutması asla mümkün değildir. Bu yara, için için yanan bir ateş gibidir. Üstünü küllenmiş görürsünüz! Fakat o ancak küllenmiştir, sönmüş değildir. Bazen bir demet çiçek, bazen bir nefes gibi bükülür otlar, o zaman bu ateşin bütün hızı ile yanmakta olduğu görülür… o, ne zaman sönecektir, bilir misiniz?
…
“Yürekteki son damla kan soğuduğu gün!”
Sayfa 207Kitabı okudu
Okuma Listem
DÜNYA EDEBİYATI 📚
*HOMEROS
İlyada Destanı ✓
Odysseia Destanı ✓
*DANTE ALİGHİERİ
Yeni Dünya✓
İlahi Komedya✓
İyi geceler o zaman :)
Hala hatırladığın biri varsa, gerçekten yalnız değilsin demektir.
Yalnızlık böyle olmaz söyleyeyim. Yalan söyler çoğu şair; yalnızlık berbat bir şeydir. İnsanın özleyecek dahi kimsesi yoksa işte o zaman gerçekten yalnızdır. Özlediğin hatırladığın biri varsa yalnız sayılmazsın. Hala düşündükçe içiren, uzaklara daldıran biri varsa aklında, kendini şanslı say.
Birbiriyle Bağlantılı Kavramlar
( Düşünce-Frekans-Müzik-Burç-Bilim-Büyü-Tılsım-Nazar )
_ DÜŞÜNCE _
_Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz.
_İnsanIar, kuşIar gibi uçmayı, baIıkIar gibi yüzmeyi öğrenmişIer ama insan gibi yaşamayı öğrenememişIer.
_Görmek isteyenler için ışık, istemeyenler için karanlık vardır.
_Hiçbir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle baş başa kalmaktan çok hiçbir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar ama en çok kendinden kaçar.
Diyalektik 2 – Şeref, Bilgelik, Sanat
*_Düşünce_
_Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz. İçimizde ne varsa biz oyuz. Bizi biz yapan zihnimizdir.
Turgut'un vedası...
"Bitmiyoruz, ürkme sevgilim. İçimde tam da tanımına uygun bir acı var. Belki de bir türlü ne kendime ne de sana yaşatamadığım baharların sitemi bu hastalık. Cezamı çekiyorum. Var oluşuma yeteri kadar hizmet edemediğim, bizim için yaratılan dünya nimetlerinden olması gerektiği kadar faydalanmadığım için her biri
Sayfa 329Kitabı okudu
![119. Element [Bm]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F424703_a985f_1590709997.jpg){kind=small}
Ah Selilm’im. Bana anlatsan dinlerdim!
Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim seni tanıdıktan sonra o güne kadar tabiat resmi yapmayı sevmediğim halde bir ağaç bir yaprak küçük bir ot bile çizmiş olmadığım halde ve
İletişim YayınlarıKitabı okudu
“ ‘Seven kadın belki affeder. Evet, affedebilir. Fakat asla unutmaz!..
Seven, sevmiş olan bir kadının gönül yarasını unutması asla mümkün değildir. Bu yara, için için yanan bir ateş gibidir. Üstünü küllenmiş görürsünüz! Fakat o ancak küllenmiştir, sönmüş değildir. Bazen bir demet çiçek, bazen bir yığın toprak, mazinin kökünden kopmuş bir nefes gibi bükülür otlar, o zaman bu ateşin bütün hızı ile yanmakta ve yakmakta olduğu görülür… O, ne zaman sönecektir, bilir misiniz?..
Yürekteki son damla kan soğuduğu gün!”