Beyin açlığı..
Oburluk, beni tıkayacak yerde , büsbütün açıktırdı. Artık yerimde duramaz olmuştum .
Sayfa 70Kitabı okuyor
Normal şeylerin sıkıcı bulunduğu bir devre denk geldik sanırım.Müthiş bir oburluk çağı.Yeni insanın nefsi doymuyor.Sıradanı tükettik.Mutluluk dediğimiz şey sadece anlık. Lunapark treni gibi hızla çarpıp hızla inilen bir yer mutluluk.
Nefis
Sıkıntı içindeyse sıkıntısının kalkmasından başka bir şeyi arzulamaz ve bütün nimetleri, arzu ve lezzetleri unutur. Başka hiçbir şey istemez.
Sıkıntıdan kurtarıldığı zaman asiliğine, oburluk ve şımarıklığına geri döner. Rabbine kulluktan yüz çevirir ve günahlara batar. Başına gelmiş olan sıkıntı ve zararları, işlediği büyük günahlar yüzünden, hiç olmazsa gelecekte günah işlemesin diye içine düşürüldüğü zorlukları unutur.
Nefis, sıkıntıya düştüğünde feryadı basar, hâlinden yakınır, Allah’a kızar, şikâyet eder, itiraz eder ve suçlar. Ne sabreder ne rıza gösterir ne de muvafakat eder. Tam aksine edepsizlik eder, Hakk’a ortak koşar, sebeplere takılıp kalır ve nankörlük eder.
Afiyette iken ise aç gözlülük, oburluk eder, nimeti hafif görüp şımarır ve şehvet ve hazlarının (arzularının) ardına düşer. Bir arzusunu elde eder etmez diğerini ister. Sahip olduğu nimetleri, yiyeceği, içeceği, giyeceği, evlendiği eşini, oturduğu evi ve bineğini küçük görmeye başlar. Bu nimetlerden her birine kusur bulur ve kısmetinde olmayan daha büyük ve değerli nimetler ister. Kısmetinde olanlardan ise yüz çevirir. Sıkıntılara düşer ve yorucu işlere dalarak dünyada sonsuz ve bitmek bilmez bir şekilde yorulur. Ahirette de eline bir şey geçmez.
Sayfa 53 - Nefis için iki hâl mevcuttur, bir üçüncüsü yoktur: Âfıyet ve belâ (sıkıntı) hâli.
"Normal şeylerin sıkıcı bulunduğu bir devre denk geldik sanırım. Müthiş bir oburluk çağı...
Yeni insanın nefsi doymuyor. Sıradanı tükettik, mutluluk dediğimiz şey sadece anlık. ."
Sayfa 59
°
Hapşıranlara sağlık dilemek âdetinin nereden geldiğini sorar mısınız bana? Biz insanlar üç türlü yel çıkarırız : Altımızdan çıkan pek pistir ; ağzımızdan çıkan bir oburluk belirtisi sayılır ; üçüncüsü hapşırmadır, baştan geldiği ve ayıp yanı olmadığı için hoş yüzle karşılarız onu böyle. Gülmeyin bu ince buluşa : Aristoteles'indir derler.
°
Sayfa 136 - İş bankasıKitabı okudu
"Söz vermiştim kendi kendime: Yazı bile yazmayacaktım. Yazı yazmak da, bir hırstan başka ne idi? Burada namuslu insanlar arasında sakin, ölümü bekleyecektim; hırs, hiddet neme gerekti?
Yapamadım. Koştum tütüncüye, kalem kâğıt aldım. Oturdum. Ada'nın tenha yollarında gezerken canım sıkılırsa küçük değnekler yontmak için cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. Kalemi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum öptüm.
Yazmazsam deli olacaktım."
Sait Faik Abasıyanık
Sayfa 12Kitabı okudu
Yegâne maksadın, daima kazanmak, mirasçılar için mal mülk toplamaktır. Elindeki varlıkla kıvanırsın da ölümü düşünmezsin. Daima oburluk ve şehvet için çalışırsın da sana fayda mı, yoksa zarar mı verecek diye hiç düşünmezsin. Sen zannediyor musun ki başı boş bırakılacak, yarın soruya çekilmeyeceksin?
Sayfa 147 - Milli Eğitim Yayınları 1952 BaskısıKitabı okudu
Normal şeylerin sıkıcı bulunduğu bir devre denk geldik sanırım. Müthiş bir oburluk çağı. Yeni insanın nefsi doymuyor. Sıradanı tükettik. Mutluluk dediğimiz şey sadece anlık. Lunapark treni gibi hızla çıkıp hızla inilen bir yer mutluluk...
Sayfa 63Kitabı okudu
Eğer yavru, insanlar gibi düşünseydi, hayatı tükenmek bilmeyen bir yemek isteği, dünyayı ise içinde yiyecek yığınlarının sıralandığı bir yer olarak özetlerdi. Yaşam kovalayarak, kovalanarak, avlayarak, avlanarak, yiyerek, yenerek, karışıklık içinde şiddet kullanarak, düzensiz bir halde şansın, acımasız, plansız ve sürekli bir şekilde hükmettiği bir oburluk, katliam ve kargaşadır.
Sayfa 33
İnsanın hayatta en büyük zevkinin bugünkü gibi oburluk, sefahat, kibir, övünme, kıskançlıktan gelen rekabet gibi hırs zevkleri değil de, aydınlığa, acımaya hizmet etmek olduğu düşüncesi sadece bir hayal midir?
Sayfa 424Kitabı okuyor
Normal şeylerin sıkıcı bulunduğu bir devre denk geldik sanırım. Müthiş bir oburluk çağı. Yeni insanın nefsi doymuyor. Sıradanı tükettik. Mutluluk dediğimiz şey sadece anlık. Lunapark treni gibi hızla çıkıp hızla inilen bir yer mutluluk...
Bu dünya olmasaydı daha iyi olurdu; aksini söyleyen yalancıdır! Dünyanın mekanizmalarını düşünün: Oburluk ve azgınlık. Vurgunculuk ve cinayet. Bazen de saf bir biçim duygusu: kristaller, Haeckel'in ışınlılar tabloları (Boelsche, doğada șimdiye kadar fark edilmemiș bir biçim ilkesinin daha olması gerektiğini düşünüyordu, ohoo)
