Kitabı sevmek zorunda değilsin, biliyorsun. Ama okumayı sevmemek diye bir şey olduğuna inanmıyorum. Bence asıl mesele okumaktan hoşlandığın şeyi bulmakta.
Sayfa 22Kitabı okudu
Ruhun İlacı
“Hayatı yaşamıyorsan başkasını değil, kendini kaybettiğin için aslında.”
Bu kitap uzun zamandır aklımda olan, okumayı beklettiğim bir aforizmaydı. Daha fazla bekletmeyip okuduğum için mutluyum çünkü insanı boğan düşüncelerine teselli olacak bir sürü gerçekle yüzleştiriyor. Aslında duymayı beklediğimiz çok basit cümleler var ve bu kitapta tam da o cümlelerin yardımıyla buruk tarafımızı biraz da olsun sarabiliyoruz.
“Başkasının seni sevdiğini ne kadar hissettiğini bir kenara bırak, sen kendine sevildiğini en son ne zaman hissettirdin?”
Kitabın başlarında diyordu ki hayatımıza aldığımız herkeste kendimizden bir yansıma buluruz. Fark ettim ki kendimize vermek istediğimizi sevgiyi -sanki hakkımız değilmiş gibi- parça parça çevremizdeki insanların özelliklerini severek yapıyoruz. Günün sonunda kendimizi sevmek için bilerek ya da bilmeyerek çabalıyoruz. Belki de başarısız oluyoruz.
Bu nedenle kendimize olan sevginin önemini birçok kez vurgulaması çok güzeldi. Her şeye rağmen umut aşılayan, sıcak, buruk, hayattan bir kitaptı.
“Tek gerçek var, o da zamanın dolduğunda dünyada olmayacağın… Böyle bir gerçek varken hiçbir şey sandığın kadar gerçek değil aslında.”
Yaşamak, istediğimiz şekilde özgürce yaşamak… Her kelimesinde ince bir ruh saklıydı. Uzun lafın kısası çok sevdiğim bir kitap oldu. Herkesin okuması gerekiyor. Sadece güzel olduğu için insana farkındalıklar kazandırdığı için de.
Kendine İyi Bak 
Arda Erel
uzun bir süredir listemde olan fakat unuttuğum bir kitaptı. yazarın diğer kitabı 
Her Bir Sır'ı okuyup sevmişken bunu da okuyayım istedim ve iyi ki de okumuşum. açık konuşmam gerekirse bu tarz kapaklar hoşuma gitmediğinden bir önyargım vardı kitaba karşı ama o kadar iyiydi ki bu denli sevmek bana da sürpriz oldu. bana her duyguyu yaşattı, okurken kafayı yedim kadın karaktere de bolca sövdüm... ters köşe o kadar iyi düşünülmüş ki kitabın son yüz sayfası falan bana ayrı bir keyif verdi. ortaokul/lise dönemimde psikoloji okumayı çok istiyordum ve sürekli araştırmalar da yapardım bu yüzden bu tarz konulara ilgim var kitaba bu puanı vermemin en büyük sebebi de bu. kendimi o zamanlara dönmüş gibi hissettim içimi bir sıcaklık, heyecan kapladı. daha en başından bir psikolojik rahatsızlığı olduğunu anlamıştım ama bunu tahmin ettiğimi söyleyemem. yazar öyle ele almış ki bunu böyle bir şeye pek de ihtimal vermemiştim. durumlar oldukça can yakıcı Layana, Brant, Lee hepsi için ayrı ayrı üzüldüm... biraz daha konuşursam spoiler veririm diye korkuyorum bu türde okumayı seviyorsanız gözünüz kapalı okuyun bence bir şansı mutlaka hak ediyor. kapaktan da anlaşılacağı üzere çok fazla smut sahne var artık can sıkıcı olmaya da başlıyor bunu bilerek okuyun derim.
YAŞAM UZUNDUR AMA İYİ DEĞERLENDİRİRSENİZ
Bir hedef bulacaksınız, o uğurda çalışacaksınız, hedefinizi gerçekleştirmek için bir yol arayacaksınız, yol yoksa da o yolu yapacaksınız. Hedef bulmak, yol açmak ve aynı yoldan geri dönmemek.. Hayattaki gayemiz budur!
İlber Ortaylı 'nın en beğendiğim eserlerinden biri oldu kuşkusuz. İnsanın yaşamına anlam katma çabalarında atılması geren adımları
Okumayı sevmek hayataki can sıkıcı saatleri en güzel saatlerle değiştirmektir.
Kitabı sevmek zorunda değilsin, biliyorsun. Ama okumayı sevmemek diye bir şey olduğuna inanıyorum. Bence asıl mesele okumaktan hoşlandığın şeyi bulmakta.
Sayfa 22Kitabı okudu
Kitabı sevmek zorunda değilsin biliyorsun ama okumayı sevmemek diye bir şey olduğuna inanmıyorum…
