Sema Hanım'ın okuduğum ikinci kitabıydı ve ilk kitabında olduğu gibi yine "Kitap bitsin istemiyorum." diye diye okudum. Çok akıcı bir dili var yazarımızın.Bayılarak okudum ama baştan söylemeliyim bir çok yerde sinirlerinize hakim olamıyorsunuz memleketimize bir kez daha üzülüyorsunuz. Bu kitap: Köy enstitülerini,60,70,80 olaylarını,1.Dünya Savaşını,Kurtuluş Mücadelesini,uçak fabrikalarını ve daha nicelerini.Ama en çok Köy Enstitülerini çünkü biliyoruz ki okuyan insandan korkuyorlar.Halk okursa cahil kalmazsa ses çıkaracak yanlışa dur diyecek.Bir yandan Fikret ve Sabia’nın aşkını eğitim için verdikleri mücadelelerini,mecburiyetlerini okuyoruz.
Okurken görüyoruz ki hiçbir şey değişmemiş kişiler değişsede yaşananlar hep aynı devam etmiş. Cahilliği kırmak için okumak, araştırmak gerekir, her şeye kayıt şartsız inanmamak….