Dünya Kadınlar Günü'ne Bir Mektup
Tarihin en suçlu bilinmeyeninden, daha çok ölümleriyle bilinene...
Ben, erkek. Bir çocuktum zamanında, öyle de kalmam gerekirdi. Sonraları artık büyümem gerektiği anlatıldı.
Masumluğumu kaybettiğim nokta işte tam da o kırılma noktasıydı.
Anlatılması gereken hikaye ise benim değil, unutulanlara ve anlatılmayanlara ait olan yarım kalmış
Bilinmeyen Bir Erkeğin Mektubu
Tarihin en suçlu bilinmeyeninden, daha çok ölümleriyle bilinene...
Ben, erkek. Bir çocuktum zamanında, öyle de kalmam gerekirdi. Sonraları artık büyümem gerektiği anlatıldı.
Masumluğumu kaybettiğim nokta işte tam da o kırılma noktasıydı.
Anlatılması gereken hikaye ise benim değil, unutulanlara ve anlatılmayanlara ait olan yarım kalmış
Annem beni bağışla.. Benim sonum iyi olmayacak.
Anne.. Ben iyi değilim. Neyi tuttuysam elimde kaldı. Atladığım her öğün için üzülen sen, ruhumdan akan kanı görsen, nasıl dayanırsın bilmem..
Anne.. Tanıdığım tek büyücü sensin. Elinden her şey gelir senin. 'Tekrar doğursan beni'. Beni tekrar çocuk yapsan. Çok üzdüler beni anne, kızsana hepsine..
Büyümüşüm ben, öyle söylüyor herkes. Öyle mi gerçekten? Dizlerin.. Başımı yaslama mesafesinin uzağında mı gerçekten?
Anne.. Beni bırakma. Çok uzaklara gittim evet, ama bak döndüm. Burdayım annem. Soru da sormazsın ki sen.
Anne.. Ölme sakın..
Umutsuz bile değilim artık annem. Bildiğim tek şey, her tarafım acıyor. Hatırlar mısın anne? Küçük bir çocukken ben, hikayeler anlatırdın. Hepsinin sonu iyi biterdi. (Ne olacak anne benim sonum)
Biz sadece yaşamak istiyoruz, insanca yaşamak...
Şu günlerde 1K’da “kadına şiddet” kapsamında öyle güzel şeyler okunuyor ki, bu farkındalığın kıvılcımlarını atan ve güzel bir etkinlik başlatan 
Adem Bey’e ve O’nu destekleyen herkese teşekkür ediyorum. Ben bu etkinliğe sadece “İstanbul Sözleşmesi” ile katıldım, çünkü diğer kitapları okuyacak ve kaldırabilecek gücü kendimde görmedim. Çünkü
#istanbulsözleşme(me)si!
duyun sesimizi. buradayız biz. yaşıyoruz ve yaşamaya devam etmek istiyoruz. katledilmek istemiyoruz. hepimiz aynı şeyi istiyoruz aslında. rahat bırakılmak. güvende hissetmek. huzurla yaşamak. yaşamak. yemeğe az tuz attık diye öldürülmek istemiyoruz. kızımızın, 'anne ne olur ölme' çığlıkları eşliğinde hayata veda etmek istemiyoruz. bütün yaşamımız bir gitar kutusuna, bir varile sığsın istemiyoruz. bindiğimiz dolmuşun şoförü tarafından taciz edilmek, katledilmek istemiyoruz. hayır dediğimizde bunun hayır demek olduğunu bilin istiyoruz. reddettiğimiz erkek tarafından kafamıza kurşun yemek istemiyoruz. kendi kanımızla katilimizin adını yazıp, 'üzülmeyin, kurtuldum' demek istemiyoruz. bir kadın öldürüldüğünde milyonlarca kadının da öldüğünü bilin istiyoruz. katili korumayın istiyoruz. 'ahlakımızı', 'dinimizi' sorgulamayın istiyoruz. o saatte orada ne işi varmış, o da mini giymeseymiş gibi insanlık dışı söylemler duymak istemiyoruz. bizi sadece öldüğümüz zaman hatırlamayın istiyoruz. bizden geriye siyah beyaz bir fotoğraf kalsın istemiyoruz. bize ses verin istiyoruz. her katledilen kadın haberinde içimizin nasıl yandığını hissedin istiyoruz. bizi koruyun istiyoruz. katillerimizi değil. sadece baş harfleri kalan katil isimleri, yüzü bulanıklaştırılan katil fotoğrafları görmek istemiyoruz. ¶¶istanbul sözleşmesi yaşatsın istiyorduk.¶¶duyuyor musunuz bizi? biz intihar etmiyoruz. bizi katlediyorlar.
sadece beş dakika daha yaşamak istiyoruz. bütün öldürülen kadınlar gibi.
#EmineBulut
İnsanlık “anne lütfen ölme” sözüyle can çekişti “ben ölmek istemiyorum” sözüyle öldü.
Alıntı
#annelütfenölme #eminebulut
38 yaşındaki Emine Bulut, Kırıkkale'deki bir lokantada, 4 yıl önce boşandığı eski eşi tarafından bıçaklanarak öldürüldü. Emine Bulut'un son sözleri "ölmek istemiyorum" oldu. Gözleri önünde annesi bıçaklanan 10 yaşındaki bir çocuğun "anne lütfen ölme" feryadı kulaklarda çınladı, yürekleri parçaladı.
Türkiye'de 2010'dan bu yana 1.970 kadın öldürüldü.
Anne lütfen ölme.
Kadına şiddet yok olsun ! Kahrolsun !
Emine Bulut cinayeti için ne desem bilemiyorum. Yer yerinden oynamalıydı, bu ülke tepeden tırnağa sarsılmalıydı ya işte; bırakın onu, ''Kimse durduk yere boğazını kesmez'' diyerek bu caniliği rahatça ve yavşakça savunanları, destekleyenleri görüyorum ben. Hangi cesaretle ve bu kadar rahat... Ve bunları görünce anlıyorum ki Emine Bulut bu ülkenin son acısı olmayacak. Dilerim ki "Anne lütfen ölme" diyen kızın feryadı kalbi titremeyenlerin, hala kılını kıpırdatmayanların üzerlerinde ömürleri boyunca silinmez bir ah olsun. Ve yine dilerim ki o büyük ah tuttuğunda ben de onların perişanlıklarına şahit olayım.
Anne Lütfen Ölme
#EmineBulut
söylesene insanoğlu ne zamandır böyleyiz?
Bir çocuğun gözü önünde şerefsiz bir baba gelip o çocuğun önünde annesini öldürmesi çocuğun haykırışları neden ama neden tek yapmanız gereken biraz sevgi göstermek ve her şeyden önce insan olmak Yazık! Çok zor bir şey değil deneyin derim vicdansız şerefsizler ..
Sizi seviyorum ama çok yalnızım.
"Seni seviyorum anne,
kış geldi.
Baba; bize kestane getir,
bize oda sıcaklığı.
Kaldıysa senden biraz,
kaldıysa biraz çocukluğumuz.
Seni seviyorum baba,
kış geldi.
Bir kez daha ölme lütfen,
annemden biraz kaldı.
Seni seviyorum anne;
kendini erteleme,
kış geldi."
