#şortkonusu
Bir garip olayda İstanbul dan geldi.Bir hanım kardeşimiz sokakta yürüdüğü esnada bir kendini bilmez amcamız sen nasıl şort giyersin diye kızımıza çıkışıyor.Kızımızda kendini bence çok güzel savunuyor.Ama keşke kendini savunmak zorunda hiç kalmasa.Çünkü bu konuyu yaşayıpta bu karşılığı veremeyecek çok fazla hanım kardeşimiz var.Şimdi bu konuyla
Ben belki de ondan çok, kendime kıydım…”
Sayfa 350
Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı..
Evet okuyorum. Epeyce okuyorum ve bunun bende ciddi etkileri oluyor. Yıllar önce okuduğum bir şeyi yeniden okuduğumda kendimde taze güçler hissediyorum. Kitapların kalbine kadar inip onu tümüyle kavrayarak ondan kendime yeni destekler ediniyorum.
Sayfa 50 - Hece Yayınları
"SEN KIZSIN ŞORT GİYEMEZSİN, ERKEKLERİN YANINDA OYNAYAMAZSIN DİYEREK BENİ DIŞLADILAR"
Spora ilk başladığında çevresindeki kişiler tarafından yadırgandığını dile getiren 13 yaşındaki sporcu sözlerini şöyle sürdürdü:
"İlk başladığımda sen kızsın, şort giyemezsin, erkeklerin yanında oynayamazsın diyerek beni dışladılar. Sonra ben de 'Hayır ben neden oynamayayım' dedim. O zaman kendime bir söz verdim. 'Köyümdeki kız çocuklarının kaderini değiştireceğim' diye. Hem kendim çalışacağım, hem kendi mesleğimi yapacağım hem de spora devam edeceğim ki onların o ön yargılarını yıkayım. Ondan hep spora devam ettim, hiç bırakmayı da düşünmüyorum."
#Merve Akpınar
#alıntı
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
İyi ki doğdun, iyi ki yazdın..
Neden herkes benden kaçıyor albayım?
Yaşamasını bilmiyorum da ondan mı?
Oğuz Atay
Sadece tiksiniyordum: insandan, tabiattan, eşyadan! (Okumadan ölmeyin)
"Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir ânın
Parçalanmaz akışında."
Gururla söyleyebilirim: "Bu dünyadan bir 
Ahmet Hamdi Tanpınar geçti ve ben onu okuma şerefine nail oldum." Bazı yazarlar vardır, geç tanırsın. Bazıları da vardır ki, geç tanımanın daha kötüsü: yanlış tanımak...
Geçtiğimiz yıllarda çok sevdiğim,
— Öldüğünü anlamadın mı?
— Anlayamadım. Yavaş yavaş, azar azar öldürmüşler de ondan.
Sayfa 471 - Yapı Kredi Yayınları, 12. BaskıKitabı okudu
