Gözyaşları! Onlar hayatın türlü acıları içinde güçsüz, kuvvetsiz kalan kalbimizde ne büyük bir kuvvet; gamlar, hüzünler içinde bulunan ruhumuza ne büyük bir avunma verir! Gözyaşları! Onlar, bize yaralarımız için verilmiş bir deva değil midir? Üzüntüleri
Aşkın çılgınlığı,aşık olunan kişinin özündeki normalliği görmeyi reddetmesinden bellidir.benim aşkımın başkalarına sıkıcı gelmesi bundandır işte.onlar o kişide,sıradan bir insandan öte ne görürler ki ?
Fabrika, onların bütün günlerini yutar, makineler kendilerine gereken gücü onların kaslarından emerdi. Günler, ardından tek bir iz bırakmadan ömürlerinden çekilip alınıyor, insanlar farkında bile olmadan mezara doğru bir adım daha atıyorlardı. Yine de onlar, kendilerini bekleyen dinlenmenin ve meyhaneye gitmenin sevinciyle mutlu hissederlerdi. Bu da yetiyordu onlara.
ANLAMLARI
İlk gençliğimin yılları, cinsel yaşamım
nasıl açık şimdi anlamları.
Ne gereksiz yerinmelermiş onlar, nasıl boş...
Ama biliyordum ki o zamanlar.
Düşkün yaşamında ilk gençliğimin, ta derinlerinde
şiirimin yapısı biçimleniyordu
sanat alanım çiziliyordu aslında.
İşte, bu yüzden dengesizdi yerinmeler bile.
Kendimi yenmek için verdiğim karaklar, değişmek
iki hafta dayanıyordu olsa olsa.
Sayfa 91
Bizim uygarlığımız belki binlerce yıl sonra yaşayan insanlara da geçecek. Bizim attığımız temeller üzerine yenilerini koyacaklardır. Ah! Onlar da bizi hatırlayıp bıraktığımız kültür mirasları için teşekkür edebilseler!...
Sayfa 13Kitabı okudu
Öğrendiydim kapalı tutmamayı
konuklara kapımı
yüzyıllar boyunca.
Ama bir gün açtım
gözlerimi ve gördüm ki
neyim var neyim yok yağma Hasan'ın böreği.
Ve gördüm ki asmışlar karımı,
ve yavrumun sırtında
na şöyle şöyle
yara izleri.
Konuk değilmiş onlar, anladım, düşmanmışlar.
Mayınlar, bıçaklar topladım eşiğimden.
Sonra ant içtim bütün yaralarım adına:
Atmayacak eşiğimden adımını, dedim,
bir tek konuk
yirminci yüzyılda.
Bir şairden başka bir şey değildim
yüzyıllar boyunca
tanrıdan medet uman.
Oysa şimdi ben
bir volkanım,
yirminci yüzyılda.
Patlayan bir volkan!
Hepimizin yaraları var keke min e delal dedim. Biz derin yaraların çocuklarıyız, yaralarımız, bazen benim yaram gibi yüzde olur, bazen de senin ki gibi yürekte... Yaralarım... onlar, henüz her şeyden bihaber olduğum zamanlardan kalmadır, onları ne zaman aldım, hiç hatırlamıyorum.
Sayfa 192 - Kitap
İyi bilirsin ki düşündüğü, en sevdikleridir.
Korkması da yine onlar içindir.
Yine kurbanlık olmasın bir koyun
Türk'ü aldatmasın bugünkü oyun
Sayfa 329
"Tutumunu ve davranışını onlar için anlaşılır kılacak yeterli sözcükler hiçbir dilde yoktu."
