"Bir pazar sabahı Rıfat günlerin aynı kaba damlamadığını fark etti. 'Günler damlıyor ama aynı kaba değil,' dedi. Gökyüzüne baktı: Boştu. Hiç bulut yoktu, aslında hiçbir şey yoktu. Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti, enginliği, bulutları ve kuşları... Maviyi bile yok etmişti, sonra da sırasıyla diğer renkleri, bazı sesleri, kelimeleri ve anlamları. İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi."
Sayfa 5 - Günler DamlıyorKitabı okudu
17 Aralık 1273 Pazar günü güneş gurup ederken mânâ güneşi Mevlânâ da rûh âlemine gurup etti. Böylece Hazret-i Mevlânâ 44 yıl önce şereflendirdiği Konya’da şu fâni dünyaya gözlerini kapadı.
"Vurulduk ey halkım unutma bizi…”
Uğur Mumcu'ya ağıt
Bir pazar sabahıydı
Ankara kar altında
Zemheri ayazıydı
Yaz güneşi koynunda
Ucuz can pazarıydı
Kalemim düştü kana
Zalimler pusudaydı
Bedenim paramparça
✏️ 👓
Uğur'lar olsun Uğur'lar olsun
Hüzünlü bulutlar yoldaşın olsun
Bir keskin kalem bir kırık gözlük
Yürekli yiğitlere hatıran olsun...
Selda Bağcan
youtu.be/A4bq3vNA7ts?si=...
24 Ocak ...
Bir pazar sabahıydı
Ankara kar altında
Zemheri ayazıydı
Yaz güneşi koynunda
Ucuz can pazarıydı
Kalemim düştü kana
Zalimler pusudaydı
Bedenim paramparça
Uğurlar olsun...
Uğur Mumcu
Bu millet kendilerini ilgilendirmeyen konulara niye burunlarını sokar ki...
Sayfa 64
Güneş ♡
Her şey güneşi seviyor ♡
hattâ denizler bile
denizlerde nefes alan sen bile
ve biz ♡
güneşi değil ışığını seven insanlarız
güneş içime vuruyor ♡
güneşin ışığı var
güneş yok
güneşin ışığını kim anlatabilecek
pazar pazar gezmek
dağ dağ dolaşmak
ve ormanlarda kalmak
güneşin ışığını anlatacak olanı arıyorum
güneş içime vuruyor ♡
Sayfa 40Kitabı okudu
2024 ten
" Bilirsin
hayat kısa "
ne bugün
ne de yarın
var olmaktır.
Güneşi beklerken!
14/ ocak / 2024
12:00/ pazar
Yazan: 
Şair Şebnem örs
Bugün pazar eve kırmızılar taşıyorum
Amcamı arıyorum duvara bakıyor amcam
Duvarda ne var, ben de bakıyorum
Komşuları çağırıyorum onlar da bakıyor
Çağırsam önüne gelen duvara bakacak.
Sanki hiç biriniz duvar görmedik
En sevimli cinayetleri işliyorum
Çiviler çakıyorum, bir sivrilik uyumunda çiviler
Kutular, evler, gömlekler asıyorum üstüne
Asıyorum, asıyorum, asıyorum
Aşkın, amcamın, mavinin önünde.
Duvara bakıyorum duvarı çoğaltıyorum böylece
O da bana bakıyor, ben de ne var
Su götürmez bir gürültüyle
Gelin olmuş bir kadın tuhaflığıyla
Size anlatamam güneşi durdurarak.
Bu kaç kapılı bir konyak?
1959
O bahar gelsin
Şimdi adımlarını sayamadığım yıldızlar yürür,rüzgar titrer,gece bekler bir kuytuda o sabahı o güneşi :) #pazar
“hiçbi sokağı denize çıkmaz, hiçbi güneşi tam ısıtmaz. hiçbi insanı şöyle gönül rahatlığıyla ilk bakışta gülümsemez. sokaklarında inatla yürümek, o sokaklarda kendine sadece kendine has bi pencere açman gerekir. hiçbi rengi gözünü delmez, hiçbi yolu seni tökezletmeden bırakmaz. sen de böylece öğrenirsin; yürümek, düşmekten ayrı değil. gülümsemek ve bi pencere açmaya uğraşmak hiç durmadan, bunlar tanıyor birbirini. ne pazar günü ne bi cumartesi. öyle bi sokakta durmak kadar ve durana kadar tökezlediğin kadar. bi kasis, koskoca bi renk paleti, herkesin durmadan, hırsla kendini karıştırdığı. ben de olayım hevesi ve senin zaten doğduğundan beri olduğun gerçeği.”
cansel dağ
#Ankara #Lavarla #ŞehirHikayeleri
Bugün dinlenin en azından
Sabahları uyanıp parıldayan güneşi gördüğümde, "Al işte, yine cenneti andıran bir gün ve yine insanlar bunu mahvedecekler" diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
