"Yavuz, burası bizim için tehlikeli olabilir."
Yavuz da etrafına bakarak her yeri süzmüştü, gülümseyerek devam etti.
"Tamam o zaman, geri dönelim devre, zaten yeterince sıkıcı geldi bana da."
Yavuz'a dönerek kaşlarımı çattım.
"Saçmalama lan, nereye gidiyorsun, noktaya az kaldı!"
"Ne diyeyim abi? Yok, burası çok güzelmiş, bayıldım, hadi koşalım Arasçığım içeri dalalım mı diyelim? Görmüyor musun bölgeyi? Resmen gelmeyin, öttürürüm sizi, diyor."
Sayfa 7Kitabı okudu
Gerginlik Başlıyor
BÖLÜM İKİ
İki arkadaşın yolları Cumhuriyet'in kuruluş yıllarında ayrılmıştı. Kamuoyu önündeki açık tartışma da, Siirt Milletvekili Mahmut (Soydan) Bey'in sahibi olduğu Milliyet gazetesinin 27 Nisan 1933 günlü sayısında, Ankaralının Defteri köşesinde, Millici imzasıyla yayınlanan “Tek Cepheye Sadakat Böyle mi Olur” başlıklı yazıyla
“İnsan iyi şeyler düşünmeli yoksa mutlu olamaz. Ve bana göre hayatta en kötü şey mutsuzluktur.”
Sayfa 78Kitabı okudu
birisi kesin Atatürk'tür. Şimdi insanların kafalarında "Osmanlılar" var, "Cumhuriyet" var, öyle düşünüyorlar. Bir kesim "Osmanlı padişahlarımıza sahip çıkalım, Cumhuriyeti yerelim" diyor. Bazısı da "Biz Cumhuriyetçiyiz, Osmanlı'dan bize ne!" Halbuki Osmanlı'nın yetiştirdiği en büyük isimdir Atatürk. Fatih'in, Yavuz'un ve diğer padişahların adını babadan öyle doğduğu için duyuyoruz. Oysa sen Selanik'te yoksul bir Osmanlı ailenin çocuğu olarak doğ, o yoksul şartlarda git parasız yatılı olarak oku. Oradan çık, dünyaya adını duyur, 20. yüzyılın en büyük lideri ol. Dünya çapında savaşlar kazan, iki kere İngiliz kabinesi yıkılsın senin yüzünden ve bir model oluştur dünyaya ve ölümünden bu kadar yıl sonra bile dünya basını senden bahsetsin. Bana bir tane böyle mucize gösterin ya!
"Biz milletiz bacılar! Millet olmanın şartı, devletin eksik bıraktığını tamamlamaktır. Devletin erişemeyeceği noktalara erişip insanlığımızı yapmaktır. Ahmet Rıfkı bizim hürriyetimiz için canını verdi, biz birkaç parça bir şey versek kıyamet mi kopar? Bana borcunuz yok Ayşe Hanım, oğlunuz çoktan o defteri kapattı! Helâl olsun!."
Sayfa 147Kitabı okudu
Osmanlı tarihinin en büyük on ismini saysanız, birisi kesin Atatürk'tür. Şimdi insanların kafalarında "Osmanlılar" var, "Cumhuriyet" var, öyle düşünüyorlar. Bir kesim "Osmanlı padişahlarımıza sahip çıkalım, Cumhuriyeti yerelim" diyor. Bazısı da "Biz Cumhuriyetçiyiz, Osmanlı'dan bize ne!" Halbuki Osmanlı'nın yetiştirdiği en büyük isimdir Atatürk. Fatih'in, Yavuz'un ve diğer padişahların adını babadan öyle doğduğu için duyuyoruz. Oysa sen Selanik'te yoksul bir Osmanlı ailenin çocuğu olarak doğ, o yoksul şartlarda git parasız yatılı olarak oku. Oradan çık, dünyaya adını duyur, 20. yüzyılın en büyük lideri ol. Dünya çapında savaşlar kazan, iki kere İngiliz kabinesi yıkılsın senin yüzünden ve bir model oluştur dünyaya ve ölümünden bu kadar yıl sonra bile dünya basını senden bahsetsin. Bana bir tane böyle mucize gösterin ya!
Sayfa 516 - Doğan KitapKitabı okudu
Başının ucuna gelirim demiştin bana, (oysa) canım ağzıma geldi.
Ey canlara kasteden yâr! Çabuk yetiş ki kurtarasın beni.
Sayfa 50Kitabı okudu
Şarkıların, türkülerin en güzel olduğu yerden
Ne olursun bir ses getir bana yetecek.
Sayfa 117
Zâta Mahsus
Mühürbend bir zarfta gizem, merak cana giran, gelir.
Sanki yas evine gitmiş, yas evinden viran gelir
Gülün davetine uyup, ne zaman bir bağa girsem
Dönerim ki peşimsıra çok yavuz bir bağban gelir.
Dalarım kendi içime, dolaşırım çiçek çiçek,
Nerde soluklansam biraz, karşıma hep hubân gelir
Ne zaman vuslat düşlesem can ile canân arası
Bir
Sayfa 94 - Nar Yayınları / AY IŞIĞINDA SERENATLARKitabı okudu
Kana kana oynayamadık: Çünkü oyuncağımız yoktu. Bırakın oyuncağı, doğru düzgün karnımızı doyurmaya yetecek ekmeğimiz bile yoktu. Ama bol bol “cumhuriyet - hürriyet” kafiyeli şiirlerimiz vardı.
NesilKitabı okudu
Tenin bana Tanrı'nın yarattığı en büyük gezegendir.
Sayfa 137 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Allah aşkına, gördüğün yerde sarıl bana.
Sayfa 99 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Bir şarkı söyle bana...
Sayfa 74 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu