babasının en büyük oğlu olan mo-tu tahtın en önemli varisiydi. ancak babası üvey annesinin de tahrikiyle başka bir oğlunu tahta geçirmek için onu yüe-chih'lara rehin olarak yolladı. arkasından kendisi yüe-chih'lara saldırdı. amacı mo-tu'yu yüe-chih'lara öldürtmekti. böylece mo-tu kolayca ortadan kaldırılacak kendi kamuoyuna hesap verebilecekti. ne var ki yüe-chih'lar daha onu öldüremeden, onların en iyi atlarından birini çalarak kaçtı. oğlunun bu hareketinden dolayı şaşıran babası 10 bin süvarilik bir okçu birliğini ona verdi. mo-tu, bu birliği sıkı disiplin içerisinde eğitime tabi tuttu. öyle ki kendisinin attığı ıslık çıkartan oku gönderdiği her hedefe adamları da atacaklardı. bunu yapmayanlar derhal orada öldürülüyorlardı. mo-tu, önce en sevdiği atına, daha sonra en sevdiği karısına ok attığında, onun gibi yapmayanların hepsini öldürdü. daha sonra babasının en sevdiği ata ok attığında diğer askerleri de o ata oklarını atmıştı. neticede herkesin, yani 10 bin kişinin kendi istediği gibi yetiştiğine kanaat getirdi
Sayfa 31 - kronik kitap, 2. basımKitabı okuyor
Belgelerden Anadolu kadınının çok özgür olduğu görülüyor. Anadolu'da şehir krallıklarında kraliçe olarak görev yapan kadınları görüyoruz. Halk kadınlarının da ticari işlerde erkekler gibi çalıştıklarını öğreniyoruz. Bu kadınlar; Asurlarla alışveriş yapıyorlar, borç alıp veriyorlar, borçlarını ödeyemediklerinde genç kadınlar, hatta evli çiftler rehin olarak tutuluyor. Borçlu kadınlar, yapacakları işleri belirten bir tür taahhüt senetleri yazmışlar. Ayrıca Sumer'deki gibi kardeşleri, çocukları ve kocalarıyla ortak iş yapıyorlar. Evlilikte kadınla erkek eşit. Ayrıldıklarında mallar eşit olarak bölüşülüyor. Evlilik tekeşli ve bu, belgeleniyor. Belgelerde "başka bir eş alamaz" kaydı bulunuyor. İki yıl içinde çocuğu olmazsa kadın kocasına bir köle alabiliyor, fakat köle bir oğlan doğurur doğurmaz, onu istediği gibi satabiliyordu. Kadın çocuk doğurmadığı için
boşanmıyordu. Boşanmada her iki taraf eşit haklara sahip. Çocukların vesayeti annede. Erkek çocuklar için bir nafaka vermek zorunda. Anadolu kadınının 4000 yıl önce bu kadar özgür olması, Ana Tanrıça kültünün ve anaerkil ailenin sürdüğünü göstermektedir.
Sayfa 200Kitabı okudu
Bilgi herkese açık olmalı, anlaşılmaz terminoloji ve köhne, miadı dolmuş sistemler tarafından rehin tutulmamalıdır.
Onun gizemli bir biçimde yaşadığını düşlediğim dönemde ölümü reddetmiştim. Ölüm sonsuz değildi, bir tür rehin alınmaydı yalnızca.
Sayfa 13
Julius Caesar
Bu yolculuklardan birinde korsanlar tarafından esir alındı ve fidye için alıkonuldu. Caesar rehin tutanları etkiledi fakat onlara serbest kaldıktan sonra geri dönüp hepsini çarmıha gereceğinin sözünü verdi. Fidye ödendiğinde tam olarak bunu yaptı.
Sayfa 199Kitabı okudu
“Aşk düşüncesini yüreğimden koparıp
güzeller güzelini unutmak istiyorum.
Ah, Maşa’dan kaçarak
özgürlüğe kavuşmak istiyorum.
Beni esir alan gözler
her zaman karşımdalar.
O gözler ruhumu,
huzurumu rehin aldılar.
Neler çektiğimi biliyorsun.
Ah Maşa! Acı bana!..
sevgilim, inan sana.”
Sayfa 45Kitabı okuyor
"Her nefis yaptıkları sebebiyle rehin alınmıştır" buyuruyor Cenab-ı Hak.
Sayfa 92Kitabı okuyor
Dürüstlük bir fikri savunabilme yeteneğidir. Altında da düşünebilme yeteneğinin var olması gerekir. Düşünmek, ödünç alınabilecek, rehin verilebilecek bir şey değildir.
Sayfa 443 - Pegasus yayınlarıKitabı okuyor
Ömer Nasuhi Bilmen, bu konuda şöyle der: İslâm âlimlerinin çoğunluğu, bey' bi'l-vefâyı rehin olarak kabul eder. Malikin izni olmak şartıyle alıcı malın gelirinden yararlanabilir. Bilmen, bu konuda klasik fetva ve furû kitaplaındaki bilgileri nakletmiştir.
Borç para bulmaya veya bir borcu ertelemeye yönelik bu gibi çareler Ebü Hanife ve İmam Şafii'ye göre yararlanma sözleşme sırasında şart koşulmamışsa caiz olur.
Sayfa 330 - BEY' Bİ'L-VEFAKitabı okuyor
Vefa yoluyla satış, iade edinceye kadar alıcının maldan yararlanabilmesi özelliği dikkate alınınca "sahih bir satım akdi"; tarafların sözleşmeyi feshedebilme yetkilerine bakılınca da "fasit satım akdi" niteliğindedir. Alıcı vefa yoluyla satın aldığı bir malı başkasına satamayacağı cihetle de bu bir rehin (ipotekli mal) hükmündedir ve bu rehin olma özelliği üstündür. İslâm fakihlerinin çoğu vefa yolu ile satışı caiz görmüşlerdir. Bu satış şekline bazı kaynaklarda "beyu'l-muamele" de denildiği gibi, Mısır'da "beyu'l-emâne" adı verilmiştir.
Sayfa 328 - BEY' Bİ'L-VEFAKitabı okuyor
Vakt-i merhûn'':Rehin alınmış, bir iş için alıkonulmuş ve vadesi gelince serbest bırakılacak zaman demektir.
Marias ve evlilik tanımı…
O da somut geleceğini rehin vermiş, soyut geleceğini kaybetmiş olmalıydı.
Sayfa 37Kitabı okudu
