Bir kafesteki kuşum ruh halidir hastalık. Zevkten değil, fakat sadece hiddetten öter o.
Sayfa 24Kitabı okuyor
_Kalbin yolu güzeldir ama tehlikelidir. Zihnin yolu sıradandır ama güvenlidir. Erkek en güvenli ve en kestirme yaşam tarzını seçmiştir. Kadın duyguların, hislerin, ruh hallerinin en güzel ama en sarp, en tehlikeli yolunu seçmiştir. Ve bugüne kadar dünya erkekler tarafından yönetildiği için kadınlar muazzam şekilde azap çekmiştir. O, erkeğin
Hırs
Geniş kanatlarım da gösteriyor ki, Rabbim,
Ben bir dağdan bir dağa konmak için doğmuşum.
Hangi uzak yıldızı özlemiş olsa kalbim
Ben onu bir pençede avlayacak bir kuşum.
Nasibimdi devirmek her gün başka bir devi,
Müjdeledin bir zafer bana her yolculuktan:
Gözlerimde gömdüğüm bir güneşin alevi,
Ağzımda bir damla kan, dönecektim ufuktan.
Hülyamın enginlere açtın da perdesini
Kilitledin kalbimi, rabbim, nedense hınca…
Başımda kumruların duydum kanat sesini,
Kartallar ürperirken gölgeme yaklaşınca.
Kuracakken yuvamı bulut ermez bir dağa,
Kafeslerde geçirdim bunca yıllık zamanı.
Beni göndermemiştin, rabbim, destan yazmaya,
Görmekti kasdın beni destanlar kahramanı.
Gazaplı gözlerini çevirme gözlerime
Huzura vardığı gün, ruh ayrılınca tenden:
Bakarak yaprakları düz beyaz defterime
Yaşanmamış bir ömrün cürmünü sorma benden.
Hz. Adem aleyhisselamın ölümü
Hazret-i Havva bir köşede oturmuş ağlıyordu. Adem aleyhisselam:( Ey Havva, buradan git. Beni, Rabbimin elçileriyle başbaşa bırak. Bana her ne bela geldi ise senden oldu) buyurdu. Sonra yüzünü Cebrail aleyhisselama çevirdi dedi ki, (Ya Cebrail, ben ölüm şerbetini içer, Rabbime kavuşurum. Senden bir dileğim vardır. Şu süalime cevab ver. Melekler bana (asi) diye mi seslenirler yoksa( Unutan ve hidayete eren) mi derler. Hazret-i Cebrail aleyhisselam ağladı.
Adem aleyhisselam üzüldü. Bütün melekler ağlaştılar. O anda bir ses işitti. (Ey Adem, yukarıya bak) Yukarıya baktı. Cenneti gördü. Hak teala hazretleri O'nun için hazırladığı nimetleri gösterdi. Adem aleyjisselam, Hz Azrail'e( Ey Azrail, çabuk gel. Acele canımı al. Zira canım cananı çok istiyor ve ruh kuşum ten kafesinden vatanına uçmak diliyor) dedi.
İmam Gazali ♡
Beni ölü gördüklerinde kardeşlerime söyle.
Benim için ağlayan, hüzünlenen kardeşlerime:
Gömülen bu ceset olduğumu mu sanıyorsunuz?
Yemin ederim, bu ölü vücut ben değilim. Ben Ruh'tayım, bu da bedenim.
Benim evim, bir süreliğine elbisemdi.
Ben bir hazineyim: Altında gizliydim
Bu toz tılsımı, içinde acıyla kıvrandığım.
Ben bir inciyim; bir kabuk beni hapsetti,
Ama onu bırakarak, bütün imtihanları geride bıraktım. Ben bir kuşum ve bu bir zamanlar benim kafesimdi;
Ama onu bir hatıra olarak bırakarak uçtum.
Beni özgür bırakan ve göklerde
benim için cenneti var eden Rabbime şükürler olsun
Daha demin aranızda yatan bir ölüydüm,
Ama canlandım ve kefenimi üstümden attım.
Sayfa 398Kitabı okudu
Ey ruh kuşum sevin; bugün ayrılık günüdür seni elbet bu kafesten/tenden azat eylerim.
Cinler mi bastı o ışıktan şehri
Hani yolları dolduran kabilem
Yalı Boyu Mezarlığı şairi
Akıl bahçesinde kusursuz çiğdem
Aşkım ben arı aşk halis düşünce
Her ümitten damlayan aynı zehir
Birim değişmedim gündüzüm gece
Sayfa 86 - PAUL VALERY'YE AĞITKitabı okudu
VI. Çan Kulesinin Altında Rondo
Duvara asılı Lut'umun ince ses teli koptu; saka kuşum kafesinde kanat çırptı; tuhaf bir ruh gelip yazı masamın üzerinde duran Gülün Romanı'ndan bir sayfa çevirdi.
Sayfa 124 - gaspard de la nuit'nin hayallerinin üçüncü kitabı/ gece prestijleriKitabı okudu
Abdürrahim Balcıoğlu (1928-2012), Antalya'nın Akseki kazasına bağlı Yarpuz köyünde doğar. On dokuz yaşında hapse düşer. 22 yaşında Konya Cezaevi'nde hemşerisi Osman Yüksel Serdengeçti ile tanışır. Kendi kendini yetiştirir. 1950'deki genel af ile hapisten çıkar.
Eserleri: Kaçak (1963), Demirperde’yi Aralıyorum (1970), Ekmek Göçü
"Kırıldı, duvara asılı lavtamın ince teli; kafesinde kanat çırptı saka kuşum; çevirdi, masamın üzerinde uyuklayan Roman de la Rose'un bir sayfasını, meraklı bir ruh."
Sayfa 111Kitabı okudu
Nilgün Marmara
Nilgün, eşi ile birlikte iş için on altı aylığına Libya'ya yerleşir. Buradaki ruh halini günlüğünde şu şekilde ifade eder; 'Bir tarafı Gadard şantiyesi, bir taraf Altman gölü bu garip mekanın ortasındaki ben Nilgün." Kağan, Nilgün'ü bu ülkede çoğu zaman yalnız bırakır. Nilgün burada kendisine bir çevre edinemez ve yapayalnız kalır. Bu yalnızlığı Kuşum ve ben adlı şiirinde şu dizelerle anlatır:
"Kuşum ve ben bir aynada
Uyuyoruz, kafesimiz yatağımız
Yüzlerimiz eşlerine baka baka
Sonsuz kar altında uyuyoruz
kuşum ve ben.
Eşim ve ben kızıl bir bağla
bağlıyız birbirimize
Çözülürse yoksulluk sevinir
Aynamızın içinde tek bu bağ...
Kızıl kıskanç eşim kuşum ve ben."
"
Kafka Okur Dergisi Yayınları
