Yıllar sonra, göğün okunma
dığı balkonlarda yine kuşku
ve gül! Ağır gül!
Mühür açılmazsa, k a l b i n d e k i
h a r f M e l e ğ i ö l d ü r ü r!
Yetişir! Kalbimin üstünden
bu göğü indir!
Gel! Ateş içre Aşk gibi gel.
Geldikçe dönsün iç içe tennûreler.
B a n a h i ç l i ğ i n o g ü z e l
e l b i s e l e r i n i
g i y d i r !
Zaman, ankebut zaman! Sen
tenimden sökül!
Uğursuz kule ve akan yılan
nağmeleri yükseliyor yine
bağçelerde. Sözlerse,
gitgide, bulanık gül!
Yâ, t a h a mmüüül!
Yâ, t a h a mmüüül!
Sayfa 47
Y o k t u
H i ç b i r
B e k l e n t i m
Z a t e n
O l s a y d ı
B i l e
N e
F a r k e d e r
y o k t u
h i ç b i r
b e k l e n t i m
z a t e n
o l s a y d ı
b i l e
n e
f a r k e d e r