İnsanlar sadece geride onlar için bir şey kalmazsa yok olur. Ama sen ve ben varız. Biz her zaman senin yok oluşuna engel olacak kadar güçlü bir neden olacağız.
The Egg
By: Andy Weir
Translation: Selin Çıray
Öldüğünde evine gidiyordun.
Trafik kazasıydı. Özellikle dikkat çekici bir şey değil, ama yine de ölümcül. Arkanda bir eş ve iki çocuk bıraktın. Acızı bir ölümdü. İlk Yardım Ekibi seni kurtarmak için ellerinden geleni yaptı, ama işe yaramadı. Vücudun o kadar kötü bir şekilde parçalanmıştı ki, inan
bir çelik mermi gibi harcanmışız
biz artık sadece şarkılarda varız
şarkılarda resimlerde hatıralarda
ne çıkar yeter ki hürriyet yaşasın
hürriyet yaşadıkça bahtiyarız
Bir gece, birlikte dışarıda parkta uzanmış dolunayı seyrederlerken,
“Biz zamanda bir anı paylaşıyoruz,” dedi Kit. “Evren gibi başlangıcı
ya da sonu yok. Sadece varız''
"İnsanlık bir tesadüfün ürünüdür.Varlığımızı kozmik bir kazaya borçluyuz.Dev bir meteorit Dünya'ya çarptı ve dinozorları yok etti. Bu olay olmasaydı, belki şuan da zeki dinazor soyları gezegende uygarlık kuracaktı veya belki sadece sıradan ama bugünden farklı hayvanlar yaşayacaktı. Herhangi bir mantığın değil, bizim evrimimizi kayıran doğal koşulların sayesinde varız. Kambriyenin başından beri, çok hücreli yaşamın önündeki milyonlarca olası gelişimin, belki sadece bir tanesi insanların ortaya çıkmasına imkan verebilirdi"
Bir başka Türkmen işadamı Yalkap Bey: "Oğlum vesilesiyle tanıdım bu öğretmenleri, sadece sözlerinin değil, özlerinin de çok güzel olduğunu keşfettim, arkadaşlıktan öte kardeş oldum bu öğretmenlerle. Anne babalarına söyleyin, yürekleri sıkılmasın, biz varız, burada kendi ülkelerinde onlar. Yedi yıl önce tanıdım onları, bu yüzden kendimi yedi yaşında sayıyorum. Çocuklarımızla birlikte bizi de yetiştirdiler, insanlık öğrendik biz bu öğretmenlerden..." diyor
Biz insanoğlu, bazen kendimizi üzecek yüzlerce neden bulur, içimizi sıkar , kendi kendimizi yiyip bitiririz. Sinir olduğumuz, sevmediğimiz şeylerin listesini yapar ama hiç sevdiklerimizin listesini yapmayız. Mutsuz olduğumuz bir anı saatlerce düşünürken , mutlu olduğumuz anı sadece beş dakika düşünür sonra unuturuz. Mutlu olmamız gereken onlarca neden varken, neden böyle davranıp günümüzü, yaşadığımız anı, hayatı kendimize zehir ederiz ki? Her şey mükemmel olabilir mi ? Böyle bir ihtimal dahi var mı ki ? Hiç sanmıyorum. Hepimizin hayatında sorunlar, prüzler var hatta ayağımıza taş olup takılan dertler var. Ama yapılması gereken birinin gelip ayağımızın önünde ki taşı almasını beklemek değil taşı yolumuzdan alıp yola devam etmektir. Bu her zaman kolay olmayabilir çoğu zamanda zordur ama biz kendimiz için varız öyle değil mi? Kendimiz için zoru başarmayacaksak eğer kimin için yapacağız bunu? Herkese her şeye rağmen yola devam etmeliyiz,neden mi ? Çünkü hayat buna değer, çünkü yaşam buna değer.
ELİF BAYRAM
"Konuşuyoruz desem konuşmuyoruz da
Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik
Birbirimize bakarak
Ne seviyoruz ne de sevmiyoruz birbirimizi
Ne varız ne de yokuz gerçekte
İki lamba gibiyiz, iki ayrı yerinden
Aydınlatan odayı.
Değilsek de yakın birbirimize
Uzak da sayılmayız büsbütün
Gökyüzünde iki uçurtma başıboş
Yan yanayızdır sadece.
Her çiçek bir çoğulluktur gününe göre
Yalnızlık çoğulluktur.
Sanırım bir giz de yok bu beraberlikte."