MASUM_SiYAH
@scn68
Gözlerinin dokunduğu her mekan memleketim. Bakıver de uzamasın gurbetim, esaretim...
Rüzgarın dağımda olsun esmerliğin gecemde
öyle kal, sana sonsuz sarıldığımda.
Lisans
Aksaray
132 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsanlar, damdaki kedilere varana dek tüm evcil hayvanları yediler..
Sayfa 215Kitabı okudu
Sadakat, yalancı ağızlardaki kadar doğru olamaz.
Sayfa 66Kitabı okudu
Dört kent var ki, isyan yıldızı altında doğmuş. Bunlar Semerkant, Mekke, Şam ve Palermo'dur. Bu kentlerin insanları, zorla olmadıkça asla yöneticilerine baş eğmemişler, adaletin kılıcı olmadıkça asla doğru yoldan gitmemişler.
Sayfa 19Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hayat benim için iki eli cebinde uydurulan bir masaldı...
Sayfa 72Kitabı okudu
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiçbir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Biz gelince bir yağmur başlar
yüzün çizilir buğulanan camlara
bir uzun karartma biter
akasyalar köpürür birdenbire
ve her avluda adınla anılan
çiçekler sulanır akşamüstleri
Pencereleri açılarak havalandınl-
mayan bir ev, ağır ağır örümceklerini karşılamaya baş
lar: Kapağı açılmayan küp de yosunlara kucak açar O halde aç pencereleri.
Yeme yüreğini!
Sayfa 190Kitabı okudu
Sevgili dost,
Avucuyla su içen bir çocuğu gören Diyojen , maşrabasını kırmış maşrabaya ihtiyacı olmadığını düşünmüş o an.
Bir gece misafirim olsan yeter, Dolar odama lavanta kokusu; Soğur sevincinden sürahide su.
Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır, Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor, Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini, Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim, Senden kopardım çiçeklerin en solmazını...
Ve gönül Tanrısına der ki:
- Pervam yok verdiğin elemden; Her mihnet kabulüm, yeter ki Gün eksilmesin penceremden!
Akdeniz bir çaydanlık gibi fokurduyordu az ötede
Biraz sonra kalkıp yüzümü yıkarım artık
Sonra bir kitap okurum, ya da çiçekleri sularım.
Casy gülümsedi:
— İnsan, alıştığı gürültüyü bile arar, dedi.
Yagmurlarda duran kız sakla kendini
Saçlarını saldığın kenti sel basar ...
Ben kendimi bildiğimden beri
Bir yerlerde sürekli yağmur yağar
Uzak bir anı gibi duyduğum ne varsa
Çocukluk olarak bildiğim ne varsa
Topunu birden siler atar.
Sayfa 36Kitabı okudu
Ayrılık ne biliyor musun? Ne araya yolların girmesi, ne kapanan kapılar, ne yıldız kayması gecede, ne güz, ne ceplerde tren tarifesi, ne de turna katarı gökte. İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık. İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini, birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine. Ardında dünyalar ışıyan camlar dururken duvarlara dalıp dalıp gitmesi. Türküsünü söyleyecek kimsesi kalmamak ayrılık.”
