Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Öncelikle kapak tasarımı bi harika ya! Sanırım sırf bunun için bile birçok rafta yerini almıştır :) Konusuna gelince, Rachel adında alkolik ve saplantıları olan, her gün bir trene binip dışarıyı izleyen ve bu gördüklerinden kendince dünyalar yaratan bir kadının yaşamına tanık oluyoruz. İlk sayfalar birçok insana sıkıcı gelebilir. Çünkü öyle
Hermann Hesse'nin okuduğum ikinci romanı olmasının yanı sıra bana göre dolu içeriğiyle aldığı övgüleri sonuna kadar hak eden bir kitap... Kitapta Budizm felsefesi üzerine yüzeysel bir anlatım söz konusu olsa da asıl anlatmak isten şeyin bana göre; insanın kendini arayışı ve bu arayış içerisinde yaşadığı gelgitlerin insan ruhuna verdiği yaraların gözler önüne serilmesidir. Kitabın son derece sade ve naif bir dilinin olduğunu söylemeden edemeyeceğim. Bunda Budizm'in mistikliğinin de payı yadsınamaz bir gerçek... Kitapta farklı kültürlere ait bilgilere ulaşıyorsunuz. Bir dinin öğretilerini anlatıyor. Bunun dışında size kendi nefsinizi ve benliğinizi sorgulatırken aydınlanmanın yol gösterici olarak nitelendirdikleriyle değil, bizzat kişinin kendi yolunu yine kendi çıkarımlarıyla bulmaya çalışma gerektiğini öğütlemektedir . Sonuç olarak,Hermann Hesse'yle tanışmayanlar için iyi bir seçim
Dikkat spoiler içerir!
Ben çocukken Hababam Sınıfı'nın filmlerini izlemeye bayılırdım. Hala da bayılırım. Usta oyuncuları izlemek hep mutluluk vermiştir. Sonra Hababam Sınıfı'nın kitabı olduğunu öğrendim ve okumam gerek dedim. Apartman komşumdan aldım bu kitabı. Okuyup geri vermek şartıyla.
Hababam Sınıfı filmindeki gibi mizah ögesi kitapta da var fakat kitapda siyasi yönler daha ağır basıyor. Özel sektörü eleştiriyor yazar. Ülkenin o zamanlardaki durumunu mizahla karışık lise sıralarına götürüyor. İcraatın İçinde, Hababam Sınıfı'ndaki sınıf başkanı seçimi ile kitap başlıyor. Tabi paralı yatılı ve parasız yatılılar olarak ayrım yapılarak. Mudür bu duruma el atmak ister fakat demokratik yollarla seçimin yapılması gerektiğini düşünen Hababam Sınıfı bunu Mahmut Hocalarına söyler. Sonuç olarak seçim yapılır ve parasız yatılılardan Palamut Recep başkan olur. Müdür, kendisinin patron olduğunu hatırlatmak ister fakat Mahmut Hoca ve Cafer Hoca varken bu mümkün değildir. Bu yüzden onları Milli Eğitime şikayet eder. Mahmut Hoca ve Cafer Hoca yapılan her şey rağmen kovulmak zorunda kalırlar. Ve emekliliklerini istemekten başka çareleri yoktur. Mahmut Hoca'nın son konuşmasını yapması için spor salonunda yer düzenlerler. Mahmut Hoca çok duygulanır ve konuşmasını yaptıktan sonra okuldan ayrılır. Fakat daha sonra anlaşılacaktır ki okul 5 yıldızlı otel yapılması için özel bir şirkete satılmıştır. Okuldaki öğrencilerde başka okullara gitmek zorundadırlar. Okul yıkılır ve Hababam Sınıfı birlik içinde yollarına devam ederler.
sınavlarımın geç bitmesi, tatilim yoğun geçmesi nedeniyle yorumlamaya geç kaldığım bi kitap..öncelikle sizlere kitaptan ne kadar etkilendiğimi dile getirmek istiyorum. çünki kitapta aslında bir yerden bakarsanız KADER i sorgulatıyor bize. kader kendi seçimimizle mi olur ? geleceği bilseydik bile değiştirebilir miydik ?öngörülerimize ne kadar güvenebilirdik? olası her gerçeği görüyorsak hangisinin olması bizi mutlu ederdi? hangi seçim doğruydu ?-işte kilit noktası... Adam Fawer harika bi yazma üslubu ve akıcılığıyla okuyucuyu kendisine aşık eden bir yazar.kitabı okurken kendinizi birçok şeyi araştırırken bulucaksınız ve o kadar muntazam bağlanmış ki sonu vay be dedirtecek sizlere ... Fiziği sevmeme rağmen fiziğe ilgi doyar bi halde buldum kendimi düşünün.. farklı bi konu, farklı bi anlatım sonuç özgünlük.. hepinize iç rahatlığıyla tavsiye ediyorum ...keyifli okumalar
Konusu aşk ve intikam olan İntibah bir ilk olarak güzeldi. Yazıldığı Tanzimat dönemindeki halkı eğitme anlayışını kiabın sonundaki sonuç cümlesinde görebilirsiniz. Namık Kemal, akıcı ve yalın üslubuyla "Son pismanlık fayda etmez." diyerek seçim yaparken iyi düşünmemizi ve söylenenlerin ardına bakmayı öğütlüyor bize.
272 syf.
8/10 puan verdi
Ho'oponopono Yöntemi Nedir?
(Alıntıdır)
Ho'oponopono Yöntemini son zamanlarda sıkça duymaya başladık, birçoklarımıza göre telaffuzu zor gelen bir cümle ama kazandırdıkları ve kattığı değerler bir mucize.
Joe Vitale’nin Dr.Ihaleakala Hew Len’den öğrenerek Zero Limit kitabında anlattığı şekliyle aktarıyorum.
Bu yöntem; karşımızdaki insanın
(Bakara suresi 30 ):Bir zamanlar Rabb'in meleklere: "Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım" demişti. (Melekler): "A!.. Orada bozgunculuk yapacak ve kan dökecek birisini mi yaratacaksın? Oysa biz seni överek tesbih ediyor ve seni takdis ediyoruz" dediler. (Rabb'in): "Ben sizin bilmediklerinizi bilirim." dedi.
Bu
Her ne kadar eşine kitaplarını okuma yasağı getirse de bir gün bir şekilde okuyacağını düşündüğü için çok yumuşak geçişlerle anlatmış. diğerlerinde pekmez, Erik gibi karakterlerin kimlikleri tamamen gizli olduğundan hem nalına hem mıhına rahatça vuruyordu. ilk kitaptan 6. kitaba doğru her kitapta bir tık düşen bir anlatım gördüm. sonuç: yine de kafa dağıtmak için hoş bir seçim.
Türüne rastlanılmayacak bir kitaptır, sineklerin tanrısı. Bir kitap yarısına kadar inanılmaz derecede boş ve yarısından sonra çok fazla anlam, fikir nasıl barındırır ?
Kitap bir çocuk kitabı gibi başladı, betimlemeleri inanılmaz derecede uzundu. Çoğu yerdede sıktı bunalttı beni, azim edip kitabın yarısına gelince yazarın vermek istediklerini anlamaya başladım...
Herkes gibi çocuk deyip geçme aslında içinde ne kötülükler vardır demek isterdim...Ancak benim kitaptan çıkardığım en önemli sonuç bir ülkede en önemli ne yapılması gerekirse ilk başta onun yapılması gerekir.( Mesela bizde eğitim, kültür, sanayi, iyi, erdemli insan, onur adalet çalışkanlık, tasarruf, bilgi birikimi gibi... Gel gör ki sadece altyapı, siyaset hamaset, lüks tüketim ilk saydıklarımın yerini aldı, keşke siyaseti öğrenmeyip, en iyi hangi işi yapabilirdik onu öğrenseydik neyse...) Okuyan düşünen insanlara değer verilmelidir. (domuzcuk gibi) Popülist söylemler yerine sağ duyuyu egemen kılmamız gerekir.(dünya siyasetinde son yaşanan seçim sonuçları)... Bazı kitapları zaman geçince tekrar okumak gerekir bu kitapta bunlardan biridir.
Gabriel Garcia Marquez, Yüzyıllık Yalnızlık eserinde, Macondo kasabasında yaşayan Buendia Ailesi’nin yedi kuşağının hikayesi anlatır. Romanda ana tema, Macondo'daki malum ve kaçınılmaz tarihin tekerrürüdür. Ana karakterler mazileri ve zaman karmaşıklığı çerçevesinde kontrol edilirler. Macondo'nun kaderi hem önceden bellidir hem de varlığı
"Körlük'ten daha dehşet verici şey, görebilen tek insan olmaktır."
Saramago'nun farklı anlatım tarzına tam alıştım derken bu kitabı okumakta zorlandım. Arka kapağını okuyunca sizi merak içinde bırakacak bir kitap. Aynı zamanda Körlük'ün devamı niteliğinde. Ben araya final haftasının da girmesiyle uzuuun bir sürede ancak okusam da farklı bir zamanda çok daha kısa sürede okunabilecek bir kitap.
Konusuna gelirsek; yine isimsiz bir ülke ve isimsiz insanlar(böyle oluşu kitabı daha evrensel hale getiriyor-herhangi bir ülke ve toplum kolayca hikayeye katılabilir) seçim döneminde halk tam seçim süresi bitecek katılım çok az olacak derken, rekor sayıda katılımla "beyaz oy" kullanıyor(yani boş oy) Bu durum üzerine paniğe kapılan hükümet yetkilileri yeni bir seçim yaparak durumu kendilerince 'düzeltmeye' çalışıyor. Ancak sonuç daha çarpıcı bir şekilde yine "beyaz oy"dan yana çıkıyor. Bu sefer ülkede planlı bir kaos ortamı oluşturuluyor. Kitabın bu bölümlerinde siyaset felsefesinin temel sorularının cevaplarını arayabilirsiniz: Devlet niçin var? Toplum mu devleti inşa eder, devlet mi toplumu? Devletin olmadığı bir ülkede düzen nasıl sağlanır (ya da düzen nedir?)
Kitabın yarısından sonrasında hikaye Körlük kitabına bağlanıyor. Bu bölümde doktorun karısı ile karşılaşmak beni eski bir dostla karşılaşmışım gibi sevindirdi:)
Kitabı herkese tavsiye ediyorum.
Beni sasirtan bir kitap oldu.
Kitabin ilk bolumlerinde Alex isimli genc bir delikanlinin, vahsetin, nefretin ve siddetin kol gezdigi bir donemde 4 kisilik cetesiyle gerceklestirdigi orantisiz siddeti okudum. Bu kisimlar bende "Esekarisi Fabrikasi" tarzinda bir kitap okuyacagim beklentisi yaratti, ki onda da kitap sadece kucuk bir cocugun yapabilecegi siddetin korkunclugunu anlatiyordu.
Ancak ne zaman ki yavas yavas burun kivirmaya basladim, kitabin icerigi bir anda insanlarin siddet egiliminin tedavi edilebildigi bir disutopyaya evrildi. Ve sonrasinda da genel olarak siddetin tedavi edilmesi gereken bir hastalik mi yoksa insanlarin ozgur iradesi ile secim hakkini tasimasi gereken bir kavram mi oldugu uzerinde gelisti.
Basta, yani ozellikle kitaba burun kivirdigim donemde kitabin dili beni cok rahatsiz etti. Surekli argo, surekli ayni kelimelerin tekrari yordu. Ancak ne zaman ki konu evrildi ve kitap gercekten begenimi kazandi, dilinin aslinda ne kadar da dogru secilmis oldugunu kavrayabildim. Cunku kitap Alex'in agzindan anlatiliyor ve bu bahsettigimiz cocuk egitimsiz bir serseri. 3-5 kelime disinda herhangi bir kelime kullanilmis olsaydi kitapta, inandiriciligi kaybederdi bence.
Sonuc olarak, beni cok sasirtan ve cok begendigim bir kitap oldu.