Yan yana değiliz.. ama aynı gökyüzüne bakıyoruz
Bu şehirde ikimiz birden nefes alıyoruz.
Yoksa neye yarardı bu garip şehir?
Sayfa 14Kitabı okudu
Aynı şehirde sen varsın, ben varım ama biz yokuz..~•°
Bu şehirde ölmek yeni bir şey değil elbet.
Sanki yaşamak çok daha büyük bir marifet!
Sayfa 106 - eftelya kitapKitabı okudu
Sevebiliyorken Deli Gibi Sevin .
--- Seninle bir kere bilmem ne yüzünden kavga etmiştik .suçlu bendim. birbirimize küsmüş konuşmuyorduk. af dilemek istemiyordum ama İçim içimi yiyordu .Şehirde sokak sokak dolaştım arkadaşlarıma uğradım yine Avunamadım . aklımdan ya birden bire hastalanıp ölürsen diye geçiyordu. Bunu düşünür düşünmez seni gerçekten ebediyen kaybetmiş gibi sonsuz bir kedere kapıldım .gözümün önünde birbirinden kötü sahneler canlanıyordu. mezarına gelip nasıl üzerine kapandığımı düşünüyordum. mezarını Öperken Seni bir an için olsun bir daha görmek için yalvararak Tanrı'dan bir mucize diliyordum. o anda dirilip karşıma çıksan Seni bir an eskisi gibi kollarımda tutabildiğim için Mutluluktan ölecektim Belki . Bunları hayalimden geçirirken birden Şöyle düşündüm: Tanrı ya Sadece bir anlık kavuşmak için böyle böyle yalvarıyordum. Oysa 6 aydır birbirimizden ne çok kavga etmiş küsmüştük. dargın durduğumuz her gün mutluluğumuz dan bir parça yitirmiştik .şimdi bir an mezardan çıkman için hayatımı vermeye razıydım ...bunları düşündükçe dayanamadım sana koştum.
geldiğim zaman beni bekliyordun.
O kavgadan sonra nasıl kucaklaştığımız gerçekten kaybedecekmişim gibi sana nasıl Sarıldığım hala hatırımda.
Hiç kavga etmeyelim Natasha ! her kavgadan sonra sonsuz bir üzüntü duyuyorum.
--- Birbirlerine sımsıkı sarıldılar .
Ne Çok Sevmek...
Ne çok sevmek istiyor insan
birini denizi geçerken mavi,
Birini yaz gibi düşlerken kuytu
ikindiyi uzatan o aşktan gövdeyi,
birini kopkoyu bir şiire batmışken
ve birini sanki onu sevmek için
dünyaya gelmiş gibi yalnızca
hem de çok kendinden de çok
ona inanır gibi sevmek ve şöyle demek:
Aşk kendine de inandırırmış insanı meğer!
Yabancı bir ülke
Sayfa 31Kitabı okudu
Onun istediği bir tek şey vardı: Güzel bir şehirde güzel bir evi ,iki çocuğu, bir de evinin merdiveni olsun, o kadar; başka bir şey istemiyordu. Güzel giyinir, evine akşam yemeğine misafir çağırırdı. Kocası olacaktı elbette ama, onun gözünün önüne getiremiyordu, çünkü bu hülyaları kadın dergilerindeki ilânlardan çıkarmıştı, o ilânlarda da hiç erkek resmi bulunmazdı. Yalnız, güzel elbiseler içinde güzel bir kadın, merdivenden aşağı iniyor, yemek odasında misafirler, şamdanlar, siyah bir ağaçtan yemek masası; tertemiz çocuklar, anneleri onları
öpüp «İyi geceler!» diyor.
İnternette Süreya'ya ait olduğu söylenip,Cemal Süreya'ya ait olmayan dizeler :
1) "Sana yolculuk yapmak istiyorum. Kes yüreğinden bir bilet. Can kenarı olsun."
2) Özlemek, ölmekten sadece iki harf fazla be çocuk."
3) Dışarıya yağmur, yüreğime hasret, fikrime sen, nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden bir bilsen."
4)"Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme, 40 yılın hatırına 'sen' kalayım."
5)"Aynı şehirde sen varsın,ben varım, biz yokuz."
6)"Baktım sana kızgın değilim, kırgın değilim, kısacası artık, ben sana hiçbir şey değilim."
7)"Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur."
8)"Her gece onu düşünmekten saatim ilerlemez oldu. Kim sorarsa saat kaç diye, cevabım hep aynı : O'na doğru..."
9) "Rastgele yürürken aklına geleyim. Sızlasın için."
10)"Öyle bir sihirbazdın ki beni bile kaybettin."
11)"Şurama batan,diyor şair; şurama batana özlem demeselerdi,bıçak derdim.
12)"Bir gün aklına gelecek olursam, bana şiir ısmarla, eylülü konuşalım."
13"Annesinden dayak yediği halde,yine, 'anne' diye ağlayan bir çocuktur aşk..."
14)"Ne kadar silersen sil, ya yırtılır defterin ya da izi kalır cümlelerin."
15)"Sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz"
16)"Sen, aklım ve kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin"
17)"Baktım gülüşünden güzel şiir olur sevdim gitti..."
O yanımda olmadıkça hangi şehirde kaldığımın ne önemi vardı ki? O nerdeyse, kıblem o taraftaydı...
Sayfa 358Kitabı okudu
Abdurrahim Karakoç Der Ki;
"Çok sevdim, çok sevdi, nasip değilmiş, olmadı. O bir şehirde yaşardı, ben bir şehirde yaşardım. O bana mektuplar yazardı. Ben ona mektup yazamazdım. Ayıptır, elin kızının evine mektup mu gönderilirmiş?
Yaşadığı şehirde bir gazete çıkardı; ben o gazeteye şiirler yazar, gönderirdim. O gazeteyi okuyan herkes onları şiir diye okurdu, bilmezlerdi ki onlar Mihriban'a mektuptur. Onu sadece Mihriban bilirdi."
Sayfa 28 - PdfKitabı okudu
" Aynı şehirde sen varsın , ben varım ama biz yokuz."