"Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek. Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek..."
Nazım Hikmet Ran
İnsan, bazen akşam güneşi gibi kaybolup gitmek istiyor
-Betonlaşan sadece şehirler mi sanırsınız?
Ya kalpler ne olacak?
Kalpler, şehirlerden daha hızlı betonlaşıyor.-
-İnsanın, insanla konuşmadığı,
Arı kovanı gibi kentlerde, ayrık otu gibi yaşadığı,
Savaşın, şiddetin, nefret dilinin ve kötülüğün revaçta olduğu bir çağdayız.
Toprağın altı değil üstü karanlık
Çağımızın insanı, suskun, somurtkan ve mezar taşı gibi soğuk.
-Vefasızlığın adını vakitsizlik koymuşlar.-
Ey insanoğlu…!
Güneş yüzüne değil, biraz da yüreğine vursun ki, içindeki buzullar erisin.-
.
-Ömrümün yarısını insan olmak için,
diğer yarısını da insan kalmak için harcadım.-
.
-İnsan gidecek yolu olduğu için değil, varacak yeri olmadığı için huzursuzdur.-
-Huzur, gönlün gelincik tarlasıdır.-
.
-Huzur, kördüğümün çözülmüş halidir.-
.
-Huzurun yolu,
kendini yontmaktan geçer.-
.
-Huzursuzluğun kaynağı talepkârlıkta huzurun ise kanaatkârlıkta yatar.-
-Betonlaşan sadece şehirler mi sanırsınız?
Ya kalpler ne olacak?-
"Betonlaşan sadece şehirler mi sanırsınız?
Ya kalpler ne olacak?"
Betonlaşan sadece şehirler mi sanırsınız?
Ya kalpler ne olacak?
"Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek. Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek..."
Nazım Hikmet Ran
Önce kelimeler girdi aramıza,sonra sen, sonra şehirler...
Ayşe✨
Sustuğum şeyler var, hiç konuşmadıklarım...
İçinde kaybolduğum şehirler ve içimde kaybolup giden insanlar var...
Yüksek müsaadenizle bugün biraz kendinden bahsetmek istiyorum. Sizlere derinin altında sıkışıp kalan bir cam kırığından bahseder gibi, hayatımdan bahsedeceğim. Bu hiç bir şeyi değiştirmeyecek. Beni anlamayacaksınız, sadece ara sıra bardağınızdaki kadehlerden yudumlar alıp, yüzünüze beni dinlediğinizi belirten mimikler konduracaksınız. Abiler,
Beyaz Zambaklar Ülkesinde - İncelemesi
> Merhaba arkadaşlar! Bugün sizler ile birlikte 
Grigory Petrov’dan son okumuş olduğum 
Beyaz Zambaklar Ülkesinde’yi incelemek, daha doğrusu ele almak istiyorum. Biliyorum, belki birçoğunuzun aklından, burada da herkes hep aynı yazarların eserlerini okuyor düşüncesi geçiyor
03.06.
"Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız.
Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek.
Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek..."
Nazım Hikmet Ran
Ebubekir-i Sıddıktan (r.a) rivayetle Peygamberimiz Diyor ki;
' Hani o yüzleri pırıl pırıl güzel olan insanlar? Hani gençliklerine bayılanlar nerede? Şehirler kasabalar yapan çevresini yıkılmaz ve sarsılmaz gibi sandıklari kalelerle çevreleyen krallar nerede ? Nerede savaş alanlarında kahramanlıklar sergileyenler ? Zaman hepsini eritti. Şuan hepsi kabirlerin karanlıklarında bulunuyorlar. Haydi acele edin kurtuluşa koşun !'
