Kendilerine zaman ayırmıyor diye Mevlana'yı eleştiren ve Şems'in şehri terk etmesini sağlayanlar, Mevlana'nın yeni haline dayanamayınca bu kez Şems'in geri gelmesi için gayret göstereceklerdi.
Şems-i Tebrizi - Kalbinde İyilik Biriktirenin Yolu Hep AçıktırFerhat Atik · Destek Yayınları · 20201,729 okunma
... Yine de kendini tutamayarak açıkladı. "Oraya Merec-el Bahreyn, diyorlar."
"Ne?"
Heyecan içinde, âdeta kutsal bir sözcük söylermiş gibi,
"Merec-el Bahreyn" diye yineledi. "Yani iki denizin buluştuğu yer. Aslında bu deyim Kuran'da geçer. 'Yaradan, acı ve tatlı sulu iki denizi buluşturdu' denmektedir. Kuran'dan esinlenenler de Şems-i Tebrizi ile Mevlânâ'nın Konya'da ilk karşılaştığı noktaya 'Merec-el Bahreyn' demişler."
Bedreddîn Mahmud Kahire'ye geldiğinde, münzevi hayatına rağmen şeyhin çok tanınmış bir şahsiyet olduğu bellidir. Bedreddîn Mahmud'un bu ünlü şeyhle ilişkisi konusundaki ana kaynağımız, torunu Halil b. İsmail'in eseridir. O çok övücü bir dille bahsettiği Şeyh Hüseyn-i Ahlâtî'nin, 156 "İbn Hâşim" (Hâşimî) olduğunu, yani İbn Hacer gibi, Peygamber soyundan geldiğini bildirmekte, Mevlevi tarikatına mensup bulunduğunu, derslerinde Mesneviyi şerh ettiğini ve kutb-ı zaman olduğunu söylemektedir. Onun kullandığı bu tâbir, İbn Hacer'in şeyhin kendisinin mehdi olduğuna inandığına dair verdiği bilgiyi teyid ediyor. Halil b.
İsmail'e göre, Bedreddîn Mahmud, Sultan Berkuk'un sarayında bu ünlü şeyhle karşılaşmış ve çok etkilenmiştir. O zamana kadar, özellikle de bir fakih olarak tasavvufa hiç de sıcak bakmayan, dervişlerin sultan tarafından sopa ile cezalandırılmasını dahi isteyen ve onlardan hoşlanmadığı için Şeyhûniyye Medresesi'ndeki odasına gitmeyen Bedreddîn Mahmud, bu zatın etkisiyle değişik bir ruh haline girmiş, cezbeye tutulmuş, bütün benliğiyle kendisini tasavvufa vererek onun müridi olmuştur. Bir rivayete göre tıpkı Mevlânâ'nın Şems-i Tebrizî ile karşılaşarak cezbeye tutulduğunda kitaplarını Karatay Medresesi'nin havuzuna attığı gibi bütün kitaplarını Nil nehrine atmıştır. Tam üç defa şeyhinin talimatı uyarınca uzun süren halvetlere girmiş, hatta birinde ciddi bir şekilde hastalanmış ve yine şeyhi tarafından tedavi edilmiştir.
Şems-i Tebrizî ile konuşmak, Mevlânâ için monologdur. Ayniyle Şems-i Tebrizî için de Mevlânâ öyledir. İkiz ruhlardır onlar. Büyük yolculukta kader arkadaşı, kader yoldaşıdırlar. Mevlânâ ve Şems-i Tebrizî'nin varlıkları, aynı ruhun iki yüzü ve bir elmanın, bir olmanın iki yarısı gibidirler.
Sayfa 23 - İnsan YayınlarıKitabı okudu
Şems
Mevlevî menbalarından olmayan Devletşah Tezkiresi onu Bâtınîlerin kurucusu olan Hasan Sabbah'ın torunlarından saymaktadır. Mevlevî menakıbı olan Eflâkî Tezkiresi ise Şemseddîn b. Muhammed b. Ali b. Melekdâd-ı Tebrizî adıyle kaydetmekte ve bu noktaya hiç temas etmemektedir. Molla Câmî'ye göre de Horasan'dan Tebriz'e gelip yerleşen basit bir dokumacının oğlu idi. Fakat her kim olursa olsun aldığı terbiyeden, garip olmakla beraber mânâlı ve hesaplı hareketlerinden onun bir tasavvuf terbiyesi aldığı, birçok mutasavvıfları tanıdığı anlaşılıyordu, büyük bir cezbeye sahipti. Bu tasavvufi telkinleri ruhî bir ihtiyaç hâlinde samimî olarak hissetmişti, kuvvetli bir şahsiyeti olduğu da muhakkaktı.
Sayfa 34 - Hece YayınlarıKitabı okudu
Mogollarla işbirliği yapan ve Fars kültürüne tutkun Selçuklu seçkin sınıfına hitap eden Celaleddin Rumi ile halk adamı Ahi Evren arasında düşmanlık vardı. Bu düşmanlık Mevlana'nın şeyhi Şems-i Tebrizi'nin katliyle ( 1247) ilişkilidir. Nasirüddin'in ahileri, Mogollarla mücadeleye giren II. İzzeddin Keykavus'u destekliyorlardı, Keykavus 1254'te Kırşehir'e gitti. Mogol kuvvetleri onu yenilgiye uğrattılar (Sultan Ham Savaşı, 1256). Anadolu'da isyanı bastırmaya çalışan Mogolların soykırımından Nasırüddin de kurtulamadı. Onun, Kırşehir emirliğine atanan Mevlevi Cacaoğlu Nureddin Bey'in şehirde yaptığı katliamda hayatını kaybettiği (1261) anlaşılmaktadır. Tokat, Sivas, Kayseri gibi büyük şehirlerde Mogollar, karşı çıkan esnafı, bunlar arasında savaşçı kalabalık debbag esnafını katlettiler. Ahilere ait zaviyeler, Mevlevilere verildi. Bunun üzerine ahiler uzak uc bölgelerine, Türkmenler arasına göç ettiler.
Sayfa 36
Mevlâna'nın Torunu
"Şems-i Tebriz-î, Hz. Mevlâna'ya, 'Okuma; diyor. 'Bırak artık okumayı, Okuduklarını yaşamaya bak! Buna rağmen Hz. Mevlâna okumaya devam ediyor. Bir gün yine Mevlâna bahcede kitaplarını okurken, Şems-i Tebrizî gelip ona ne okudugunu soruyor. Mevlâna bir şeyler aradığını söylüyor. Bunun üzerine Şems-i Tebriz-î kitapları alıp suya atıyor. Hz. Mevlâna babasının kitabının suya düşmesine üzülüyor.
Şems-i Tebriz-î de bunu görünce kitabı sudan kupkuru bir şekilde çıkarıyor."
"Mevlâna, kitabın hiç ıslanmamış ve kupkuru olduğunu görüp şaşırıyor. Şems-î Tebriz-î, aradığı şeyi kitaplarda bulamayacağını söylüyor.
Sayfa 132 - İndigoKitabı okudu
Mevlana kimdir? Mevlana Celaleddin-i Rumi'nin hayat öyküsü
Mevlana Celaleddin-i Rumi'yi sevdiğim için size hayat öyküsünü anlattım anlatmak istedim.
Vuslatının 745'inci yılında anılan büyük İslam düşünürü ve mutasavvıf Mevlana, Türk ve İslam aleminin en büyük mutasavvıflardan biri olarak kabul ediliyor. 17 Aralık 1273'te vefatının ardından bıraktığı 'Mesnevi' eseri bugün bile konuşulmaya devam ediyor.