Felek ne cömert aşağılık insanlara!
Han hamam, dolap değirmen, hep onlara.
Kendini satmayan adama ekmek yok:
Sen gel de yuh çekme böylesi dünyaya!
Sayfa 9 - Türkiye İş BankasıKitabı okuyor
Nerden başlasam bilemem hiç
Gözlerinde yaşları kurutup gel
Her şeyi anlayamam sen arasından seç
Bu kadar dermanı sen içinde ederken dert
Her kabahate ceza olarak küs derim
Ama sadeliğe renk katacak süs benim
Farkındayım tekrar eden seçmece sözlerin
Bunları dedirten belki de son günlerim
Şimdi dar ağacım o güzel örgülerin
Sen ol her derde derman zaten ben gülerim
Çaldım sana cennettin bahçesindeki son gülleri
Allah verirken cezasını sensiz geçen dünlerin
Yalnızlığın ezgisi
Bi' sen bi' sigaram var üstüme sinen
İkinizde birbirinizden beter
Kalabalık uzun bi' cadde de tutmuşum yalnızlığın elinden
Bilen varsa konuşsun şu ayrılığın dilinden
Kurutsun kökünden elinden gelen
Ki sen gittin ezgisi kaldı bu aşkın puslu sesinden
Bir gece uyanıp aniden
Kan ter içinde fırlayıp yerinden
Bırak damlasın gözünden
güçlü olduğumu söylerler
gel sen beni bi de gece gör
kafandaki ben nasıl yerle bir olur inanmazsın
beni mumla arasan bulamazsın
Sayfa 30
Gidip de yorulma çok uzaklara
Sen, 'sen'i gel benim içimde ara
Umut güneşimin mor bulutlara
Girip girip çıkışında sen varsın.
Abdurrahim Karakoç
Burada yağmur yağıyor ama sen
Şemsiyeni almadan gel yine de
Özletiyor bu çılgın sağanak seni
Sırılsıklam özletiyor biliyor musun
Clay onu izlerken, çıkardığı her kıyafet parça- sıyla daha da sertleşiyordu. Gömleğinin düğmeleri- ni açtığında dantelli sütyeni ortaya çıktı. Rahat deri koltuğunda arkasına yaslanarak önündeki şovu izle- meye daldı, onun striptizinin her dakikasının tadını çıkarıyordu. Julia onun önünde, sadece kadınlığını kapatan küçücük, beyaz bir kumaştan
Sayfa 38
Burada yağmur yağıyor
Aralıksız yağıyor günlerdir
Ama sen yine de şemsiyeni
Almadan gel ilk otobüsle...
Sevgili Mektupkardeşim,
Çoğunlukla karşılaşmayız bile seninle.
Mektuplaşır dururuz. Yaklaşırız içten içe, konu komşu olur, eş dost olur, dertdaş sırdaş oluruz kendimize çaktırmadan. Muhtaç oluruz birbirimizin varlığına, birbirimizin ihtiyâcı oluruz. Harfler söze, sözler sohbete, sohbetler muhabbete dönüşür gel git. Muhabbetler sese, sesler vahye. Sen beni vâr edersin ben seni. Demden deme geçeriz mektup mektup, sen hiç olmadığın kadar sen olursun, ben bir de bakarım ta kendisiyim kendimin.
Hep senin sayende.
Bağlanır giderim güzel varlığına. Olur mu derler, olur, insan hiç görmediğini de özler; ben seni çok özlerim.
Sayfa 165Kitabı okudu
21.04.2024
Ellerim buz kesmiş gibi soğuk, sanki dokunsa hissedemezsin, sanki dokunmaktan çekinirsin. Zaman, sanki koşuyor, hiç durmadan ilerliyor, bir anı bile es geçmeden. Vakit ise dar geliyor, yetmiyor, sığamıyorsun içine. İsmin gizli, sanki yüreğimin en derin köşelerine saklı, sadece benim bilip hissettiğim bir sır gibi.
Gözlerim yine göğe dönük, hisli hisli bakıyorum. İçimde fırtınalar kopsa da dışarıya hiçbir şey yansımıyor gibi. Yaralarımı dikerken dikişler tutmuyor, sanki her bir dikişten damla damla seni kaybediyorum. Kara bulutlar gökyüzünü kaplamış, her yer gri, her yer sisli. Sırlanmış yıldızlarım var, içimde parlayan ama kimseye gösteremediğim.
Yollar ıslak, sokak sokak seni arıyorum. Ama bulunmuyorsun, sanki bulunmak istemiyorsun. Gözlerim nemli, istesem de gizleyemem içimdeki fırtınayı. Gel desem yine gelmezsin, her seferinde kalbim biraz daha kırılır. Bilirim ki, sen de beni istiyorsun ama ayaklarına söz geçiremezsin.
Kırk hüznün kırkını yaşadım, arttı yüzümdeki çizgiler, döküldü saçlarım. Otuzumda yaşlandım, her yaşamış olduğum acıyla birlikte.
Bilemem, zaman tekrar getirir mi bizi yan yana? Hasretin ateşi her an içimi yakıyor, yanan bir ateş gibi. Ya öldür beni bu hasretle ya da yaşat, ama ortada bırakma beni. Seni heba etmedim, sevdamı korudum.
İplere boncuklar dizdim, her birine senin yüzünü çizdim. Yokluğunu yaşadım, çektiğim acıları hiç bitmedi. Öldüm ve öldüğümü hissettim, ama sonra dirildim ve yeniden hayata tutundum.
Ama ne sen gel dedin
Ne de ben gelebildim her şeye rağmen
Aşkımız ayrılıklarla başladı.
Benim Dilber'im memleketimdir
Dedim dilber sen de sevdakar mısın
Dedi senden evvel nare ben yandım
Dedim doğru söyle bana yar mısın
Dedi sadık yarim gönülden andım
Dedim gel ağyarı feramuş eyle
Dedi terk eyledim gönlüm hoş eyle
Dedim cam-ı aşkı sen de nuş eyle
Dedi çoktan onu nuş edip kandım
Dedim gerdanına benler dizilmiş
Dedi görenlerin kalbi üzülmüş
Dedim mahmur musun gözler süzülmüş
Dedi hab-ı nazdan şimdi uyandım
Dedim Emrah gibi var mı aşığın
Dedi elbet benim senin layığın
Dedim halinden bil bağrı yanığın
Dedi bilmez idim anca inandım
Erzurumlu Emrah