Sen sevgiline ne verebilirsin sanki? Kalbini mi? Pekâlâ, ikincisine? Gene mi o? Üçüncü ve dördüncüye de mi o?.. Atma be adaşım,kaç tane kalbin var senin?.. Hem biliyor musun,bu aptalca bir laftır: Kalbin olduğu yerde duruyor ve sen onu filana veya falana veriyorsun... Göğsünü yararak o eti oradan çıkarır ve sevgilinin önüne atarsan o zaman kalbini vermiş olursun...
Peki, ben ne görünüyorsam oyum:
Ya sen? Ne görünüyorsan o musun?
Sandal dalgalandı ancak o zaman Ozan'ın yanıma yanaştığını fark ettim. "Yanında bana da yer var mı?" dedi. Sağa yanaştım. "Batarız diye korkmuyor musun?" dedi. Gözlerimi açmadan güldüm. "Sen beni kurtarırsın," dedim.
"Canını emanet edecek kadar güveniyorsun yani bana."
Sayfa 502 - Pukka Yayınları, Bahar, OzanKitabı okuyor
Sen de bir hayalin içinde varsın, aynı hayali bir daha görürsen kendini tanır mısın, bu bendim der misin, yoksa onu o unutuş da kendini kendinden bir kabuk gibi ayırıp da bırakır gider, en kötü hatırandan uzakta yeni bir yaratılış dedikleri yerde durur musun?
+ İnsanlar neden ölür ?
- Değişir ; kalp krizi , kanser , kaza , yaşlılık.
+ Yani , ölüm ne demek ?
- Kalbin kan pompalaması durur , beyne kan gitmez , hareket durur , her şey durur . Her şey biter .
+ Geriye ne kalır ?
- İnsan ne yaşamışsa o . Bu onun anıları ve bıraktıklarıdır. Anılar önemlidir. Birisini belli özelliklerini ve belli yanlarını hatırlarsın.
+ Hiç ruhtan bahsetmedin.
- Ruh diye bir şey yok.
+ Teyzem olduğunu söyledi.
- Bazı insanlar ona inanarak daha rahat eder.
+ Sen inanıyor musun ?
- Ben mi ? Açıkçası bilmiyorum . Neden ? Ne oldu ?
+ Hiç , sadece , soruların cevabını bulduğumda mutlu oluyorum . Bir de güvercinler ekmek kırıntılarına geldiğinde.
Dekalog 🎬
"Sizi en yakın çalışma arkadaşınızla tanıştırayım: Sanem Hanım."
Sanem Hanım. Sanem. Evlen benimle Sanem. Kadınım ol benim. Yaşadığım tüm acıları, yaptığım bütün kötülükleri, pişmanlıklarımı, hatalarımı akla. Başına çiçekten taçlar yapayım, sana şiirler yazayım, seni her gece masallar anlatarak uyutayım. Bazı akşamlar DVD'de film
Beni tanıyor musun sahi,
Ya da beni ne kadar tanırsın ki sen
Hangi karanlık geceyi paylaştın benimle söyler misin
Hangi acılarımla harman oldun
Kaç damla gözyaşımı sildin ellerinle
Başını yasladın mı göğsüme benim,
“Üzülme, geleceğim” dedin mi “gözlerimin içine bakıp”
Beni tanıyormuş! .... Hadi canım! ..
***
Beni tanıyor musun sahi,
Ya da beni ne
Hayır, o hiçbir vakit beni anlamamış, bana kıymet vermemişti, sevgime de lâyik değildi.... Ya Soniçka?...
Ne güzel şey! “İstiyor musun?”, “Sen başlıyacaksın” demesi...
Sayfa 124Kitabı okudu
"Düşünme bunları. Düşünürsen işini yapamazsın. Unutma, kabiliyet, Allah'ın bahşettiği bir hediyedir. Biz hediyeye layık olmak için didiniriz. Gerisine kafa yormayız."
"Ama ustam, korkmuyor musun..."
"Sultanın gazabından korkulmaz mı? Elbette ben de senin kadar korkuyorum. Fakat çabalamamın sebebi bu değil. Şayet mükafat yahut ceza ihtimali olmasa daha mı az çalışırdım? Sanmam. Ben ilahi bir armağana hürmeten çalışıyorum. Her zanaatkar, her sanatçı Tanrı 'yla bir mukavele imzalar."
Suratını butuşturdu Cihan. Nasıl yani?"
"Sana bir sır vereyim" dedi Sinan. "İster küçük ister büyük.... yaptığın her binanın altında, farz et ki kainatın kalbi atmakta. Sen Arzın Merkezinin üstüne inşa ediyorsun. Öyle düşün. O zaman daha özenle, şefkatle çalışırsın.
Sayfa 170 - Doğan Egmont Yayıncılık ve Yapımcılık Tic. A.Ş.Kitabı okuyor
Yağmur
Çınar'da kalabalığın içinde yürüyordum. Burası Denizli'nin simgesi olan horozun olduğu il merkeziydi. Az ileride Özay Gönlüm üçlü baĝlamasıyla oturmuş bana "Çöz de al Mıstafali" çalıyor ve öyküsünü anlatıyor gibiydi. Bu düşüncelere dalmışken, sağdan soldan gelen araç sesleri ve bağırış çağırışlarla kendime geldim.
"Beni
Seninle Olmanın En Güzel Yanı
Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?
Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek.
Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun?
'Seni seviyorum' sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek.
Seninle olmanın en heyecanlı
-Hatırlıyor musun, merdivenin üzerinden düştüğünde hastanede sana 'sen benim kardeşim gibisin' demiştim ve gece boyu neden öyle bir şey dediğimi düşündüm o zaman fark etmemiştim ama sen taburcu olduktan sonra anladım ki benim sana olan sevgim normal bir sevgi değildi...
#KendiKitabımdan
Dizi | Son Yaz
"Ben kendimi hiç tanıyamıyorum artık."
"Tanıyamıyor musun? Ben sana hatırlatayım o zaman birtanem kendini. Sen bana güldürmeyi öğretensin. Ben ağlarken bana gülmeyi öğretensin. Sen benim kızgın karetecimsin. İki dirhem bir çekirdek kızgın karetecim. Peşimden hiç ayrılmayan mahçup dedektifimsin Yağmur. 𝓢𝓮𝓷 𝓰𝓾𝓷𝓮𝓼 𝓬𝓲𝓬𝓮𝓰𝓲𝓼𝓲𝓷. Anımsadın mı şimdi kendini biraz?"
"Niye bıraktın beni?"
"Haşa. Seni bırakmak senden vazgeçmek ne kelime? Ben kendimden geçmişim. Senden değil. Seni nasıl bırakırım? Kinim, öfkem, nefretim sana bulaşmasın istedim."
"Ben artık güzel şeyleri hatırlayamıyorum. Çünkü orada hep annem var."
"Benim kadersiz 𝓰𝓾𝓷𝓮𝓼 𝓬𝓲𝓬𝓮𝓰𝓲𝓶... Ben senin hayatına devam ettiğinin fikrine sarılıp uyuyorum her gece."
"Peki sen kendini biliyor musun?"
Ne var bilmeyecek biliyorum tabii.
"Gerçekte sen kimsin?"
Herkes kadar akıllı, herkesten fazlasıyla deli . Bir hücreye kapatılmış, etten ve kemikten artısı olmayan, sıfırım. Evet, doğru Bu yaşam benim hücrem.
"İnsan düşüncelerinin kölesi değil midir, Umay?"
Düşüncelerimi katma, onlar pek de benim sayılmazlar. Yarı bana aitler, yarı değiller. Ama eğer insan illa bir şeyin kölesi olacaksa o da kesinlikle söyleyemediklerinin kölesi olması olurdu. Evet, insan söyleyemediklerinin kölesidir .
Sayfa 110 - fihristKitabı okudu
