25.01.2024
Gecelerin sürgün edildiği bir yerden sesleniyorum sana duy beni lütfen.
Daha kaç geceler böyle sessiz, böyle sensiz yaşayacağım? Bilmiyor musun ki beni ne çok mahvediyor uzaklığın ne çok bölüyor kalbimi kalbin... Bir gece daha başlıyor. Önümde upuzun yaşayacağım bir gecem, bir karanlığım daha var. Saatlere, saniyelere gireceğin, damarımdaki
“Beni unut!” demişsin,
Unutmak aklın işi ey yar!
Ben seni aklımla sevmedim ki onun demesiyle unutayım!
Sayfa 94
#yusuf
-Neden buradasın? Gecenin kaçı olmuş?
Geceyi bırak sabah olmuş gün doğmuş, geceden bir eser kalmamış.
Ne arıyorsun sabahın ayazında tenha karanlıkta?
+ uyku tutmadı patron!
- eminmisin uykunun tutmadığını veya aklında çıkaramadığın o düşünceler mi bırakmadı seni?
+...
-cevap ver! Sadece söyle! Neden bunu kendine yapıyorsun? Neden kendine zarar vermekten başka bir şey yapmıyorsun?
Unutmayı dene mesela! Olmaz mı?
+ nasıl unutmak patron? Gerçekleri mi? Veya yalanları mı? Ailemin bana yaptıklarını mı?
Yoksa onun beni ne halleri düşürdüğünü mü?
Neyi unutayım patron? Bişi diyim mi sende değiştin artık evlat kelimesi yok sadece sen ve ruhsuz bedenim.
-.... (Evlat)
Turgut yetkili merci rolünde buyurun sizi dinliyorum yalnız fazla vaktim yok sizin gibi birçok insan kapıda bekliyor biraz acele edin ah ben aceleye gelemem acele denince şaşırırım bağırarak Turgut beni dinlemeye mecbursun karşıma insanlık olarak dikilemezsin kimsenin bu hüviyete bürünmesini istemiyorum karşımda artık ben öldüm Turgut ölümle
Sana yetersiz kaldığım için özür dilerim.
Gecenin geç saatleri yine.
Bırakamıyorum seni düşünmeyi.
Aylar yıllar unutturmuyor yüzünü.
Her unutmak istediğimde daha çok hatırlıyorum gülüşlerini. Ne yapsam da unutamayacağım gerçeği beni çok deriden yaralıyor. Evet yaralıyor.
Bir zamanlar şifa niyetine baktığım resimlerin yüreğimi dağlıyor artık. Senin beni üzeceğine ihtimal vermezken bu
“seni baba yapmak mı, bakalım ben kendimi anne yapmak istiyor muyum? benim düşüncelerim, benim isteklerim, benim sıkıntılarım neler... bunları bir kez olsun, bir kez, yarım saniye düşündün mü? sana bir çocuk vereyim, seni baba yapayım demek. kadınlığımın esas görevini yerine getireyim, karnım şişsin, ben hamileyken sen beni aldat, oramda yüzlerce yırtık, içim parçalanırcasına çocuk çıksın, şişmanlayayım, şişman kalayım, işten kalayım, işten ayrılayım, hep çocuğa bakayım, onun hastalıkları, onun eğitimi, onun üzüntüleri, kendimi unutayım, sen akşamdan akşama gel, çocuğu sev okşa, arada bir sustur şunu, yorgunum diye bağır... ve seni baba yapmamın mutluluğunu yaşa. be de anne olmanın acısını...”
Sayfa 101Kitabı okudu
Çekmecemden eski yıpranmış defterimi çıkardım , sayfaları çevirdim her sayfada sana olan sevgimi yazmışım şimdi sen söyle seni ne kadar çok sevmişim... Unutmak mı ? Hadi gel kalbimden adını sil de unutayım seni ...🥀
- Beni unutma Axl
- Unutmak mı ? Seni niye unutayım ki prensesim ?
- Bu sis o kadar çok şeyi unutturuyor ki bize. Birbirimizi niye unutturmasın ?
Sayfa 200
Olur da yolun düşerse
Bir kahveye uğra derim
Ya da beş çayına
Bir yudum sohbete beklerim
Çok ayıp mı olur
Yakışık almaz mı davetim
Bu kadar zor mu her şey
Canımın içi seni çok özledim
Ben de uzun bir yola gittin farzederim
Kandırırım kendimi, ne yapayım
Bütün hatıralarıma da saygılar arz ederim
Ama unutur muyum asla, niye unutayım
Sayfa 27Kitabı okudu
Bir insanı hem delicesine sevip hemde düşmancasına nefret etmek mümkün mü?
Mantığıma uymayan tüm duyguları sende tattım ben.Seni severken korktum ,özlerken korktum,nefret ederken korktum ...
Şimdi ise kırgınım ve kırgınlık duygusunu yaşarken dahi korkuyorum.
Sadece içimde büyütmek seni o kadar yıpratıyor ki beni anlatamam.
Her geçen gün biraz daha büyüyorsun içimde sen büyürken ben ölüyorum.
Seni beslerken ben aç kalıyorum .Nasıl bu kadar bencil olabiliyor insan anlamıyorum?
İnsan sevdiğine kıyar mı?
Sen kıyıyorsun, öldürüyorsun aynı zamanda da sevdiğini söylüyorsun.Yalancısın sen!
Bütün bunları bile bile neden geldin hayatıma?
Ben cahilim , küçüğüm,korkağım ...
Ben hiç bir şeyim , ben neyim ki?
Peki ya sen ? Sen bende var olmayan bütün iyi özellikleri içinde barındırıyorsun.
Öyleyse neden beni istiyorsun?
Git ne olursun !Artık görmek istemiyorum seni.Sil zihnimi , hatıralarımı...Unutayım seni.
Notaların Hikayesi-La
Öyle bir haberle çık gel ki hüzün kapımı çalmaya utansın.
Öyle bir umut hediye et ki karanlık olan her yer adımımla aydınlansın
Öylesine güven ver ki belki kelimesinin telaffuzunu unutayım
Ayışığı ümitsizliği yendiğim kaçıncı günüm bilmiyorum ve tekrar tüm benliğimi ele geçirdi umut, yine kapıdan içeri gireceksin diye bekliyorum ama bir türlü ilk adımı atmıyorsun, niye bu kadar uzadı gelmen anlamıyorum artık zıvanadan çıkmaya başladı bu iş. Bana gelemem deme çünkü biliyorum geleceksin, ne saçmalıyorum ben? Sen bana gelemezsin ki ve bende sana gelemem ama kader, bizi tekrar karşılaştırır değil mi Ayışığım?
Kapının önünde kurulu bir bomba yok artık, rahatça gelmen için her tedbiri aldım hiç gelmeyeceğini bile bile.
Sonra domatesleri yeniden ektim yavaş yavaş filizlenmeye başladılar, her şey eskisine dönmüş gibi ama eksik var, öyle derin bir eksiklik ki bu ben nasıl anlatmam gerektiğini bilemiyorum. Ruhum çok kırgın, ruhum bu bedende durmak istemiyor gibi.
Sana bunları yazarken hıçkırarak ağlıyorum, asla neden demedim ve bunu söylemeyeceğim de ama Ayışığı ben seni o kadar özlüyorum kibe denir buna hiç bilmiyorum. Aklıma ne geliyorsa düzen tutmadan yazıyorum, okumayacağını bile bile binlerce satır yazdım ve yazacağım. Başka nasıl hafifleyebilir bu ağrı?
m.muhafız