Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Bu kitabı sevdiceğim şuan doğu'nun limanlarında olduğu için seçmiştim. Bir çırpıda okuduğum ve favorilerim arasına giren harika kitap oldu. Yazarının diğer kitaplarını da okuma isteği uyandıran kitap.Serenad'ta aldığım tadı tekrar ararken bu kitapta buldum.
436 syf.
9/10 puan verdi
Yaşar Kemal'in okuduğum ilk kitabı. Okurken kendimi Çukurova'da hissetmiştim. Çakırdikenleri benim de ayağıma bakmıştı. Memed'e yapılan kahpelikler ve zulümler bana da yapılmıştı. Yaşar Kemal'in eşsiz betimlemesi ve duyguları ifade ediş biçimi beni benden almıştı. Benzer duyguları Kuyucaklı Yusuf'ta da yaşamışım. İnce Memed'te ben de aşık oldum ben de savaştım ben de pusuya düştüm, düşürdüm, ben de sevdiğimi kaybettim. Kısacası enfes bir kitaptı. Kitabı okurken hep "O yar gelir" türküsü belirdi aklımda. Kitap bittiğinde gözlerim dolmuştu ve "O yar gelir" türküsünü açmıştım.
O yar gelir yazı da yaban gül olur (yâr yâr)
Yüzün görsem tutulur dilim lâl olur (yâr yâr)
Aşka düşen divâne gezer del’olur (yâr yâr)
Evlerine vara da gele usandım (yâr yâr)
El kızını ben kendime yâr sandım (yâr yâr)
Yüreğime hançer (de) soktu gül sandım (yâr yâr)
Mezarımı derin (de) kazın dar olsun (yâr yâr)
Altı lâle üstü (de) sümbül gül olsun (yâr yâr)
Ben ölürsem sevdiceğim sağ olsun (yâr yâr)
youtube.com/watch?v=4UBZ3_V...
Ey içimdeki yıldızlar mütercimi, ölü olmayan kuşlarım benim..
Mısr’ın ruhuna mürekkebinin kokusunu uçuran Yûsuf’um.
Nil’in sularına dökülmüş kandillerin aydınlığı
Gizli bahçelerden geçen yeşillerin ıslak çoğulluğu
Konuşan ağacım bana, konuşan ırmağım benim.
Işıklı yağmurum.
Gözlerimle gören ey, ey gözleriyle gördüğüm.
Kalbimle seven
Kalbiyle sevdiğim.
Muhabbeti kolay giyilir libas olmayan, Vahayı terk edip çölün rahmetine düşen defterim, Yitik tahtına gönlünce kurulan çöl misillemesi sevdiceğim,
Dağ lâlesi
Çöl çiçeği
Âh benim yitik ezel gülü vasfınca sahiplendiğim, âh beni ezel gülü vasfınca sahiplenip de sahiplendiğini henüz bilmeyen sevgilim..
443 syf.
9/10 puan verdi
SPOILER!!!! ( Gerçi otobiyografik bir eserde spoylır mı olur bilmem ama olsun)
Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
-Cemal Süreya
Sizin hiç babanız gözünüzün önünde yüreğinden hançerlenerek öldürüldü mü? Üstelik kardeşiniz tarafından?
İşte ilgili
The Reckoners ile başlayan ve her okuduğum kitabında daha da şiddetlenen Brandon Sanderson hayranlığımın şu an sonuna gelmiş gibi hissediyorum çünkü Kuşatma'nın neredeyse hiç elle tutulur bir tarafı yok. Kitaba başladıktan sonra "Keşke seriye Kelsier gibi ben de ilk kitapta veda etseyseydim. " dedim. (Adamın bir bildiği varmış yani...)
Paha biçilmez hazinem..
Sizi seven arkadaşınız..
Sadık köleniz..
Biricik sevdiceğim..
Varvara’m..
Sevgililer sevgilisi..
Ne kadar içten, ne kadar anlamlı ve kendine has değil mi? Yoksulluk teması altında iki yürek, bir yaşam. Okurken insanın yüreğinin cız etmemesi mümkün değil. Birbirine duydukları aşkın önünde iki birbirini seven insanın
“Orhan Pamuk çok güzel bir kitap yazmış. Kitabı bitirince ben de çok etkilendim ve kendimi Kemal olarak farz edip, Kemal’den size son bir mektup yazdım değerli okurlar.
Yorum için müzik: John Paesano - Finale”
70’ler ilginç bir dönemdi. Nedendir bilmem ama ne zaman uzun favorili, İspanyol paçalı pantolonlar giyen birilerini görsem 70’lerden kalma
Qazî Muhamed..
Qazî Muhamed, Mahabad Kürt Cumhuriyetinin kurucusudur..
Kürdler için son nefesine kadar çaba göstermiştir.. Hatta idam edileceği gece ona vasiyetnamesini yazması için müsaade ediliyor o Kürd halkı için 3 sayfa vasiyetname yazıyor..
Acem zabıtalarından biri, "Qazî bırak bu anlamsız işleri ailen için bşey yazmak istiyorsan yaz.. Geç oldu
Gregor Samsa karakteri ile bir başkalașım geçirmeye hazır mısınız? Düşünsenize bir anda bir böceğe dönüştüğünüzü, kocaman bir böcek... İğrenç bir varlık olduğunuzu düşünüp sizden uzaklaşır mıydı sevdikleriniz? Öyle ya, uzaklaşmasalar bile, kim bir böceğe evladım diye sarılır ki? Kim bir böceği sevdiceğim diye öper? Özellikle reenkarnasyon inancı olan insanların daha çok etkilenerek okuyacağı bir kitap olduğunu düşünüyorum. Benim böyle bir inancım yok. :)
Farklı kurgusuyla dikkatleri üzerine çeken bu güzel kitabı okumanızı tavsiye ederim.
Böyle sevmek gerçekten zor mu yaa... ne kadar güzel sevmişsin be adam... aşk en çok senin gibi yalansız, çıkarsız, karşılık beklemeden sevenelere yakışır. Siz aşkı yaşamışsınız bize kırıntılar bile kalmamış. Kitabı sindire sindire okudum. Her satır alıntı olabilecek kadar harikaydı. Leyla’yı azıcık kıskanmış olabilir. Böyle sevilmek her kadına nasip olmaz... çok merak ediyorum acaba neden sevmedi Ahmet Arif’i.. taş olsa çatlardı beee.. eskiden sayfa sayfa mektup yazılırmış şimdi kelimeleri bile kısaltılarak yazılıyor. Çok yanlış zamana denk geldik..
— kitabı okurken ortaokulda ki sevdiceğim geldi aklama :) Aynı mahallede olmamıza rağmen sürekli mektup yollardı. Bütün sülalem bilirdi tabi annemde öğrendi. mektupları yakalayınca da aşkımız son bulmuştu :) Aşk o zaman vardı ama benim için çok erkendi galiba.. şimdi de aşkı bulamıyoruz beee... :(
Not: mektup arkadaşı aranıyor. :)
Savaş Trampetleri İşitilmiyor
Görüyor musun sevdiceğim, yapraklar nasıl düşüyor?
Daldan toprağa uzanan yol hiç de uzun sürmüyor
Son ana dek güzelliklerini hiçbiri yitirmiyor
Yattıkları toprakta çürüme kokusunu duymadan
Zarafetle, hiç korkmadan kaderine uçuyor.
Victor Hugo'nun eserlerinin bir kahramanı olan Triboulet'ten esinlenilerek oluşan bir karakter Cyrano ve pek çok gönderme mevcut Alexander Dumas'ın üç silahşörlerine.. Özellikle D'Artagnan ile sıkı fıkı arkadaşlar ve diğerleri ile.
Söylediklerinden hiç gocunmayan hakikati ve onurlu kişiliği ile tüm halkın gözdesi olmuş bir karakter Cyrano.
Ahh ahh Roxanne güzeller güzeli ve elbette Christian yakışıklı gencimiz birbirlerine aşık iki genç.Ama farklı iki ruh oysa o koca burnu ve yufka yüreği ile Cyrano deliller gibi sevmekte kuzenini.Olmaz olsun dediğimiz türden kaderin ağları elbette kimsenin yüzüne gülmeyecek ve kahraman gibi yaşayan sefil gibi ölen Cyrano ile yüreğimiz dağlanıyor.
Nesle kapısında muhafız alayında yüzbaşı Cyrano Bergerac Arras kuşatmasında askerleri ile düşmana direnirken gösterdiği kahramanlıklar ve aç askerlere öğüdü ile hep belleğimde yer alacaktır:
-Büyük lezzetli bir şeyler yemek istiyorum!!
-İşte dostum burada İlyada.Çok büyük bir eserdir.
Cengiz Aytmatov okumak ayrı bir keyif. Şimdiye kadar bitirdiğim Aytmatov kitaplarını özümseyerek okudum, seviyorum böyle kitapları. Kurgunun içine yedirilmiş panoromik bir gözlem yapıyorsunuz farketmeden. Karakterlerin iç dünyalarını o kadar iyi yansıtıyor ki yazar, acılarına ortak olup elinizi omzuna koyup yalnız değilsin ben varım diyesi geliyor insanın. İnsanı anlatıyor insanca, güzel bir lisanla. Her satırı duygu dolu. Son sayfayı kapatmak yakıcı bir vedalaşma gibi geliyor bana.
Kendi halinde biri Abutalip Kuttubayev, sevdiceğim Zarife ve iki çocuğuyla yaşamak dışında başkaca bir gayesi yok. Kalem tutan elleri, yazdığı Öyküler den cımbızlanan bölümler ve en çok da kendi halinde sakin bir yaşam süren eski bir tutsak olması hırstan gözü kör olan Tansıkbayev için ideal bir yem olmasına yetiyor.
Devlet denen sobanın yakıtı olmaya aday görülen Abutalip Kuttubayev cansız şeylere bile sevgiyle bakan bir göze sahipken makam uğruna gözünü hırs bürümüş sağır vicdanların kurbanı oluyor.
Kitaba ve Kuttubayev 'e buruk bir veda ile kaparken son sayfayı aklım Kunan' kaldı.
Bu kitap benim en uzun sürede okuduğum kitaplarımdan biri oldu. Bazen günde sadece yaklaşık olarak on sayfa okuyabildim.
Çünkü o kadar altını çizdiğim beni tarif eden cümleler oldu ki, uygulamada tam 335 alıntı yapmışım, tabi bu hepsi degil.
Kitapta bana özel cümleler de vardı, onları uygulamada paylaşamazdım çünkü onlar benim kişiliğimin anahtarıydılar, ancak sevdiceğim diyeceğim insanla paylaşabilirim bu cümleleri.
Eğer duygusal ve kararlı bir yapıya sahipseniz bu kitabı muhakkak okuyun, size çok şey katacağına eminim.
Kapağında fare(Algernon) resmi olan bir kitabı sevdiceğim okuyorsa çok muhteşem birşey olmalı şu kitap dedim kendi kendime.Onun bitirmesini dahi bekleyemeden başladım okumaya. Hergün azar azar okurum diye düşünmüştüm başlarda ama nerde... Nasıl başladım nasıl bitirdim farkedemedim. Charlie'nin durumundaki bir insanın duyguları ancak bu kadar gerçekçi ve okuru içine çeken bir kurguyla anlatılabilirdi. Bir ara anlatılanların gerçek olabilmesi ihtimalini düşünürken buldum kendimi. Neyse ki bilimsel terimleri çok fazla anlayamadığım için - aslında anlayabilmek için çaba dahi sarfetmediğimden- kurgu/gerçeklik ikilemim çok uzun sürmedi. Sıkmadı aksine merak uyandırdı, okumak için fırsat kollattı bana.
Yazar ve kitaba onun kadar katkısı olduğunu düşündüğüm çeviren de büyük bir övgüyü hak ediyor.
