Alain Badiou’un Nicolas Truong’un sorularıyla aşk üzerine düşüncelerini anlattığı 70 sayfalık bu söyleşi, 70 sayfalık değil bence, ömürlük, milyon yıllık ve ölümsüz. İki kişinin bir araya gelip kurduğu en tarifsiz yaşam deneyimi çünkü aşk, ilk günden beri ve sonsuza dek. Söyleşide aşkın sık sık tanımlanması söz konusu ama bir yandan aşkın ne kadar tanımsız olduğunu ve aynı zamanda ne kadar da farklı tanımlanabileceğini hatırlatıyor.
Risksiz, garantili, hesaplı kitaplı ilişkilerin karşısında aşkın önemsizleştirilmesi tehditlerinden bahsederek başlasa da Badiou, aşkın gücünü hissettirerek bitiriyor.
Rimbaud’un “Aşkı yeniden icat etmeli, besbelli” cümlesiyle açılan kitabımızdan aşağıya bir alıntı bırakırkan, Canım Ursulam’ın çok sevdiğim şu sözünü de iliştirmek isterim; “Sevgi bir taş gibi öylece yerinde durmaz, ekmek gibi yapılmalıdır. Her zaman yeniden yapmalısınız, yenisini yapmalısınız.”
“…Bir aşk çalışması vardır, yalnızca mucize değil. Habere uğraşmak, uyanık olmak, hem kendiyle hem de öteki ile birleşmek gerekir. Düşünmek, hareket etmek, değiştirmek gerekir. O halde evet, emeğin içkin ödülü mutluluk olur.”
Aşk üzerine kafa yormaya başladığında okuyabilirsin. Aşkla canım çocuk…
Osamu Dazai den ilk kitabımdı. Hayatını araştırırken öğrendiğim şeyler hem şok edici hem de kitabının beni nasıl etkilediğini anlamamı sağladı. Japon kültürünü çocuklukta animelerle, lisede mangalar girdi işin içine ve üniversite sanırım tam
