Bugün benim doğum günüm 1000k AİLESİ..
Uzun yollardan, dik yokuşlardan, keskin virajlardan geçip gelebildim kendime. Çok severek, çok deneyerek, çok sanarak, çok parçalanarak ama az vazgeçerek yürüdüm yolumda. Sadece kendimi dinlediğimden olsa gerek keşke demeyi pek bilmedim.
Yaşadığım her ana sahip çıktım, istediğim şeyler için ödemem gereken her bedeli hiç çekinmeden ödedim.
Neredeyse 40 dakikada okudum. Zira her sayfada bir-iki satırlık cümleler (aforizmalar) vardı. Lezzetli buldum mu? Ölünün arkasından konuşmak gibi olmasın ama o elektriği alamadım. Durun, hemen ateş etmeyin yahu! Cümlemi şöyle izah edeyim; Sanki 
Can Yücel'in bazı şiirlerinde olduğu gibi (alkolden olsa gerek) bu kitaptaki aforizmalar da hızlıca yazılmış ve üstünden hiç geçilmemiş gibi geldi bana. İkna olmadınız mı? (Ben de olmadım) Yazarı çok beğeniyorum ama bu kitabı yeteri kadar güzel bulmadım deyip konuyu kapatıyorum...
Yine de 
Franz Kafka gibi kendini kanıtlamış, kendinden sonra gelen bir çok yazara ışık tutmuş ve nice okurun kalbinde yer edinmiş bir dehayı öylece çarmıha gönderirsem yatacak yerimin olmayacağını bildiğim için son olarak şunu belirtmek istiyorum: "Belki de ben hazır değildim ya da kitap geç kaldı bana" deyip kendime demli bir çay ısmarlıyorum...
Yazarı ayrı kefeye koyup, bu serüvene puanım 10/6
Sevgi içimizde
Dip Not: olumsuz incelemem part 2 oldu.
part 1 : #95367213 (Simyacı)
