Benim için 2022'nin ilk kitabı @m.dilekkizmaz kaleminden #veşarkılariçinekapanır oldu. Aynı zamanda yazar ile tanışma kitabımdı. Gayet akıcı ve sıkmayan bir anlatım hakim kitaba. Bölümlerin uzun olmaması ve diyalog çokluğu okumayı hızlandırıyor.
Aile, aşk, dostluk, arkadaşlık gibi kavramlara değinmiş yazar kitabında. Yetimhanede büyümüş bir grup gencin birbirlerinden hiç ayrılmadan hayatala mücadelesini, arkadaşlıklarını ve kendi içsel yolculuklarını okuyoruz. Kitap boyunca duygudan duyguya geçiş yapıyorsunuz. Bir başka güzelliği var ki kitabın beni asıl mest eden o oldu. Bölüm başlıkları hepimizin aşina olduğu şarkılardan alınmış. Çakıl Taşları'ndan Soğuk Odalar'a, Sen Benim Şarkılarımsın'dan Sevdim Seni Bir Kere'ye kadar bir çok şarkı. Bir yandan kitabı okuyup bir yandan bu şarkıları sıraya dizerek dinlemek keyifliydi. 
M. Dilek Kızmaz
Tezer Özlü ile aynı yeryüzünü paylaşmayı hak edecek ne yaptık? Sonsuzluk düşünün ulaştığı hiçlik yani bir özgürlük özlemidir anlatılan. “Bizler” gibi olmayı reddeden, yaşamın bütün detaylarının heyecanlandırdığı, yaşamla sonsuz bir birleşmeden doğan hazları iliklerine kadar hisseden, gerçekten de “gamlı bir prenses” geçti bu dünyadan. Gerçek varoluşuna ulaşma deneyimi yaşamak için hiç umut vadetmeyen bir dünyadan ne beklenirdi oysa?
“Ah, kimselerin vakti yok durup ince şeyleri anlamaya.” diyen Gülten Akın’la aramızdaki fark günden güne açılırken durup vaktimizi böyle yazarlara harcamaktan daha faydalı ne olabilirdi?
Farklı mecralarda, zamanda sürekli sıçramalarla ilerleyen ve içe dönük bir anlatımın ağırlıklı sergilendiği romanda otobiyografik izlerin hissedildiğini inkar edemeyiz. Bir ölüm düşüncesinin onu daima izlediği sokaklar, evler, odalar, düşler... Zaman zaman Anadolu’nun bozkırında hüzünlenip coşan; Almanya’nın sokaklarında,evlerinde tam olarak tanımadığı insanların yaşamlarının heyecanlandırdığı, “delilik” ile makul olanın sınırlarında, ızdırabın ortasında bir dünyalı o. O ve onun gibilerini tanımalı insan. Kitaplarını okuyarak ve kitaplar okuyarak... 
Tezer Özlü
