Zaman Kırıntıları
Rüya ile
Hayal arasında
Hayal ile
Hakikat arasında
Yalnız sen varsın!
Gece ile
Gündüz arasında
Güneşle
ayak izim.. kalmadan.. gidiyoruum
İşte ben gidiyorum. Bundan sonrasını artık sen düşün...
Sayfa 204Kitabı okudu
Ölüm, en mutlak ayrılık, en sonsuz yalnızlık ve en kesin dışlanmadır.
Aman daha da uğrama bana.
Aşkın zamanı yoktur. O sonsuz ve özgürdür. Ağına düşürdüğünü süründürür, acı çektirir. Çünkü aşk, ayrılık ve özlem duygularıyla beslenir.
Sayfa 139Kitabı okudu
Ölüm, en mutlak ayrılık, en sonsuz yalnızlık
ve en kesin dışlanmadır.
"..Bu ayrılık, sonsuz bir ayrılık.Bir daha görüşmeyeceğiz hiç.İçimdeki kin ve öfke sana göre değil.Dövüşmek,mücadele etmek size göre değil.Sevimli,iyi niyetli bir soylusun sen o kadar."
Sayfa 108 - İŞ BANKASI
Aramızdaki Eşitsizlik
İnsanları değerlendirmeye gelince, ne tuhaftır, varlıklar içinde kendi değeriyle ölçülmeyen yalnız bizleriz.
-Bir atı güçlü ve çevik olduğu için överiz, kumaşıyla değil.
-Bir tazı koşmasıyla övülür, tasmasıyla değil.
-Bir kuş kanadıyla övülür, püskülleri, çıngıraklarıyla değil.
Niçin bir insanı da kendinin olanla değerlendirmiyoruz?
Bir
Sayfa 242 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 34.BasımKitabı okudu
...Şimdi dünya herkesten yapılmış bir gönül yorgunluğu. Şimdi dünya soğuk. İnsan büyüdükçe bir bir ayrılıyormuş sevdiklerinden. İnsan güzellikten önce korkuyu görüyormuş. Şimdi dünya eşiklerde bir salkım gözyaşı. Kimse odalara sığmıyor. Yollar bir yalnızlık ıslığı. Herkes topuklarında bir tomurcuk arzuyla uyuyor. Şimdi dünya başsız sonsuz bir alın çizgisi. İçinde bütün kadınlardan bir anne. İçinde bütün babalar sigara dumanı. Sen bir basma entarisin ki gittiğin her yer eteklerinde çiçekleniyor. Gülmüyorsun da gökyüzü yıldızlarını döküyor üstümüze. Kömür kokularını sevdiğim kadın, sen ne zaman büyüdün. Ne zaman bütün şarkıların kederi oldun. O yoksulluk içinde bizi ne zaman doğurdun. Nasıl sevdin bu kadar yalan insanı. Köpükler, gamzeler, menevişler... ölümü nerende sakladın. Şimdi dünya evlerde bir ayrılık ayini.
Sayfa 44Kitabı okudu
Kaç tane hayatın var senin? Kaç parçaya bölündün?
Hayatı parçalanan insanın asıl sancısı aklının, ruhunun ve kalbinin ayrı ayrı yerlere düşmesidir. İçindeki bölünmenin dayanılmaz ağrılar, içsel sürgün, sonsuz mahkûmiyet, en derin ayrılık hasreti. Ölmek, dirilmek, yeniden ölmek, dirilmek ve böylece uzayıp giden, her seferinde acıyı daha derinIere saplayan kederli döngü.
Sayfa 105Kitabı okudu
Aralarında ise sonsuz bir ayrılık ve hiç bitmeyecek bir aşk geçti...
Sayfa 135Kitabı okudu
