Bir Japon atasözü der ki "kitabın sonuna geldiysen, kitabı kapat."
Şu ya da bu nedenle, belki de nedensiz; yapamadıklarım, yazamadıklarım, diyemediklerim, sevemediklerim, duyamadıklarım, göremediklerim, hissedemediklerim, dokunamadıklarım, tadamadıklarım,
her ne ise;
kendimi şefkatle uzaklaştırıyorum.
Kendime sarılıyor ve ruhumun en sızlayan yerlerinden öpüyorum...
İnsanım; elbet hata yapacağım...
Bu yüzden varım...
Değiştiremeyeceğim her duygum, için pişman olmayı sevgiyle bırakıyorum...
Değiştiremeyeceğim her olay için; suçlamayı- sızlanmayı- şikayet etmeyi seçen insanlara saygı duymayı sevgiyle seçiyorum...
Ben kulum, tıpkı tüm yaratılmışlar gibi...
Sağlıkla, Sevgiyle, şükürle, heyecanla, umutla, gayretle yaşayabileceğimiz yepyeni başlangıçlar için en güzel saatler, günler, haftalar, aylar, yıllara..