Sürgün

Rio'nun öteki yüzüne ışık tutuyor Aslı Erdoğan. Kendinden başlayarak çıktığı yolculuk arka mahallelerde, ölümün, hırsızlığın, uyuşturucunun,tecavüzün kol gezdiği öteki Rio'da bir bütüne ulaşamadan, pul pul dökülüyor adeta.
.
Roman' ın kahramanı Özgür'ün, Kırmızı Pelerinli Kent adını vereceği kitabının eskizleri ile Rio' da yaşadıkları ve hissettikleri arasında yoğrulan sayfalar 40 derecenin üzerinde bir sıcaklığa sahip. .
Şehrin üzerine aldığı pelerinin altında kalmışsa bir insan, karanlığa alışan gözleri içine düştüğü rahmin sıcaklığından kör olmuşsa, silahsızsa, kopardığını zannettiği hep ip aslında kendi damarlarıysa, derin bir nefes alıp battığı su hayat vermekte değil hayat çalmakta ustalaşmışsa...
.
Ya bu şehrin tenine yapışan pelerinini kazıyarak çıkaracak ya da gün gelecek insan yerleri dökülürken sadece bir renk olacak: Kırmızı...
.
Kaçmak değil savaşmak istiyorsa kaleminin gölgesinde bu kitabı bitirmek zorunda. Eğer bitirirse lambanın içine hapsedilen cin gibi bu şehri kelimelere, harflere hapsedebilir.
Otobiyografik roman, sürgün anlatısı, kent romanı, varoluş kaygısı üzerine deneme ve felsefi tefekkürü iç içe geçiren bu roman Aslı Erdoğan'ın ikinci kitabı.
.
Şiirsel anlatımı ile bir şehri bir insan ne kadar anlatabilirse o kadar anlatmış
.
Rio'nun tutku ve şiddet dolu sokaklarında bir ölüm kalım mücadelesi

İki farklı zaman, üç farklı hikaye.
''İnsanlar ikiye ayrılıyordu; geçmişinden kopabilenler ve bunu asla başaramayanlar.'' Kuzey geçmişinden kopmayı başaramamış, üstelik 68 kuşagından gelen bir adam.12 Eylül'ün tüm nimetlerinden ( işkence, tutuklanma,sürgün) nasibini almış, pişmanlığın ,suçluluk duygusunun, inançsızlığın ve en çok da aşkın acısını en derin biçimde yaşamış bir tutunamayan kahraman. Kitapta biraz melankoliklik var ama Mehmet Eroğlu'nun cümleleri, sözcükleri yani ustalığı hikayeyi sıradışı yapmayı başarmış.