Bu dünyanın “büyük”lerine duyulan saygı kolay terk
edilmez; insanın tapınma ihtiyacı sınırsızdır.
“İnsan birinde böylesi bir sevme ihtiyacı rastladığında, onun için artık var olup olmadığını, sevilip sevilmediğini, bir tapınma aracından başka bir şey olup olmadığını bile bilemez…”
Sayfa 106
"Başıboş kalınca hemen tapınacağı bir Tanrı bulmak insanın en büyük kaygısıdır. Bu zavallı yaratıkların tasası yalnız senin benim için tapınacağımız bir varlık bulmak değil, herkesin ve ille 'hep birlikte' imanla baş tacı edecekleri birini bulmaktır. İşte bu ortaklaşa tapınma ihtiyacı hem tek tek, hem toplu olarak bütün insanların ta ilk yüzyıllardan beri başlıca ıstırap konusu olmuştur. Toplu tapınma yüzünden birbirlerinin kanına girerlerdi. Kendilerine birtakım tanrılar icat ederler, birbirlerine, 'Tanrılarınızdan vazgeçin, bizimkileri kabul edin: yoksa sizi de, Tanrılarınızı da yok ederiz!' derlerdi. Bu, kıyamete kadar böyle sürüp gidecektir."
Şöhretlere kölece bir tapınma duyar, özgür düşünceye ihtiyacı yoktur.
Sayfa 18Kitabı okudu
İnsanların kesinlikle tapınma ihtiyacı var. Allah’a tapmayan da tapacak bir şey bulamazsa kendine tapıyor.
_EVLENMEK! Kadınlar sanki hipnotize edilmiş gibi gözlerini yaşamın bu noktasına dikerler. Özellikle Nevrotik kadınlar, sevme yetisinden tümüyle yoksun olmalarına ve erkeklerle ilişkileri dillere destan ölçüde zayıf olmasına karşın, bu tutkudan vazgeçemezler. Evlenme arzusunun zorlanımlı bir nitelik aldığı kadınlar grubunu da anmak gerek. İşte bu
_Şeytanla anlaşmak, yani Nevrotik kişinin kendi benliğinden vazgeçmesi, ruhunu satmasına karşılık gelmektedir. Psikiyatride bunu "kişinin kendine yabancılaşması" olarak adlandırıyoruz. Tıpkı bellek kaybı ve kişiliksizleşmede olduğu gibi kişi, kimlik duygusunu yitirmiş, kendine aidiyeti kalmamıştır. Sanki bir sis bulutu icindeymiş gibi
Şöhretlere kölece bir tapınma duyar, özgür düşünceye ihtiyacı yoktur.
Her toplumda... Kutsal olana yönelik sıra dışı bir duyarlığa sahip, içinde bulundukları evrenin doğası ve toplumlarını yönlendiren kurallar hakkında birçok insandan daha fazla düşünen bazı kişiler vardır. Her toplumda, aynı toplumu paylaştığı, çoğunluğu oluşturan sıradan insanlardan daha sorgulayıcı, gündelik hayatın dolayımsız, somut durumlarından daha genel bir nitelik taşıyan ve zamanla mekândaki göndermeleri daha uzak olan simgelerle ilişki içinde olmayı daha sık arzulayan bir azınlık var dır. Bu azınlıkta, arayışlarını sözlü ve yazılı söylem, şiirsel ya daplastik ifade, tarih yazımı, törenler ve tapınma edimleri yoluyla dışsallaştırma ihtiyacı hissedilir. Bütün toplumlarda entelektüellerin varoluşuna, dolayımsız somut deneyim perdesinin ötesine nüfuz etme yolundaki bu içsel ihtiyaç damgasını vurur.
Sayfa 48 - Edward Shils, "The Intellectuals and the Powers: Some Perspectives for Comparative Analysis", Comparative Studies in Society and History, C. 1 (1958-59), 5-22.Kitabı okudu
Kökten dindar olan insanları muhatap kabul etmiyor oluşuma sebep olan insan, ılık götlü Fransız düşünür 
Montaigne'dir. Bir sözünde diyor ki, "En çok inandığımız şeyler, en az bildiklerimizdir." Hristiyanlık inancının asıl kurucusu bizim de hemşehrimiz olan Tarsuslu Pavlus'tur. İsa hayattayken Hristiyanlık diye bir inanç/din yoktu.
"...bir serserilik şeytanı, daha doğrusu doymak bilmez bir tapınma ve sevme ihtiyacı dürtüyordu."
Sayfa 13
Safevi Devleti'nin Kuruluşu ve Gelişmesinde Anadolu Türklerinin RolüFaruk Sümer · Türk Tarih Kurumu Yayınları · 201719 okunma
_Tanrı, ilk ateisttir. E. Hubbard
_Din, gönüllü köleliktir. Herzen
_Burada bir ateist yatıyor. Giyinip kuşanmış hazır, ama gidecek bir yeri yok; ne cennet ne de cehennem. Mezar taşı
_Çürümüş bedenimden çiçekler çıkacak ve ben de onların içinde olacağım. E. Mumch
_Bir zamanlar ateist olmak istemiştim. Artık vazgeçiyorum. Adamların tatili yok! H.
