Şairle, şiiri konuşmaya, hem hal olmaya geldım, bir tanışıklığımız var, nede olsa, bu altıncı buluşmamız , 
Şükrü Erbaş 'la yorulunca dinlenmek için okuyorum bana şifa veren şiirleri
Ruhumu dinlendir
Pekii kim dir bu Şükrü Erbaş
Hadı gelın bırlikte bakalım
1980 kuşağının toplumcu şairlerinden Şükrü Erbaş'ın ilk şiiri Varlık dergisinde çıkmıştır 1978.yılında
Bır söylemin de Şükrü Erbaş şiiri hayatın zorbalığına karşıdireniş sığınağı olarak da okunmuştur." değerlendirmesini yapmıştır."
"İki döneme ayırabileceğimiz Şükrü Erbaş şiirinin ilk dönemi; Yolculuk, Küçük Acılar ve Aykırı Yaşamak adlı
kitaplardan oluşmaktadır. Şiirinin ileriki dönemlerindeki zihniyete temel ve kaynaklık edecek bu dönemde şairin, toplumcu gerçekçilik etkisiyle gerek biçim gerek içerik açısından dönemin şiirine bütünüyle zıt bir dil oluşturmamaya çalıştığı da görülmektedir..
Kendi sanatsal kişiliğini bu uyumsuzlukla konumlandırmaya çalışan şair, bu dönem şiirlerinde doğayı, insanı, doğa ve toplum karsısında insanı, aşkın metafiziğini felsefi, bireysel ve toplumsal dinamikler açısından ele almıştır.
İnsan iyiliği öğrenmeden bilirmiş de, kötülük için zaman gerekirmiş... 
Kuş Uçar Kanat Ağlar 'dan
. Doğanın yaratıcı güç olarak mitleştirildiği, onun gücünün algılanmaya çalışıldığı bu şiirlerde, birey toplumla yüzleştirilmektedir"
"şiir-hikaye"lerinden oluşan bir başka muazzam kitabı. yazar yoksunluğunu, özlemini, günün toplumuna, eleştirisini, varoluş çıkmazın zamanı şiir & hikâyelerine tasımış
Ozamn şiirle, şiir tadında kalın Kuş Uçar Kanat Ağlar
Toplumcu gerçekçilik deyimini ilk kez Maksim Gorki önermiştir.
...büyük sözlerle konuşması, ikide bir Fransız ozanlarından dizeler söylemesi gözlerimi kamaştıracak sanıyor. Son numarası toplumcu gerçekçilik. Ağzından düşmüyor bu söz, "sosyal realizm", realist olmadan sosyal olunabilirmiş sanki.
Sayfa 29 - İş Bankası kültür yayınlarıKitabı okuyor
Toplumcu gerçekçilik, Marksizmin bilgi teorisi ile Engels kanadından gelen Hegel’in estetiğini birleştirerek sanal eserini dış gerçekliği yansıtan ‘somut-genel’ olarak anlıyor. Aslında bu, Aristoteles’den günümüze kadar gelen bir sanat tanımının yeni bir kılık altında belirmesidir.
nasılım bilmiyorum, iyi denebilir genelleme yaparsak ama neye göre iyi veya neye rağmen iyi bilinmez. akışta ilerliyorum varmak istediğim bir yer olmadan. bağlı olduğum bir inanç ve ya olgu yok, bir insan da yok. ama anın içindeyken keyif denilen hissi tattığım uğraşları yapıyorum. iyi hissettiriyor mu ? evet . bu yani fazla da bi beklentim yok. hiç toplumcu gerçekçilik rolünü üstlenemem sorgulamalarımın veya inançsızlıklarımın savunmasını yapamam. hem niçin yapıcakmışım ki, bi müzik açar dinlerim daha iyi
Hem toplumcu gerçekçilik diyeceksin, hem 'şiirin işlevi'nden demvuracaksın, hem de gargara planında sayıklayacaksın; bunun adına da şiir diyeceksin, şairlik diyeceksin... Olur mu bu?.. Bilinmezi biraz daha bilinmez yapmak mı Şiir'in işi, yoksa bilinmezi bilinir kılmak mı?.. Sen ne söylüyorsun kardeşim, sazın ne çalıyor!..
Şiirde de, İkinci Yeni akımının karşılaştığı hücum ve itibar kaybı, '60'ların solculuğu hakkında fikir vericidir. 1950'lerin ortalarında adı konan bu akımın öncüleri, modern Türkçe şiirinin tartışmasız 'büyükleri' arasında yer alırlar: Ece Ayhan (1931-2002), İlhan Berk (1918-2008), Edip Cansever (1928-1986), Oktay Rifat (1914-1988), Cemal Süreya (1931-1990), Ülkü Tamer (doğ. 1937), Turgut Uyar (1927-1985). En geniş mezhepli tanımıyla sol kültür muhitinde soluk alıp veren bu şiir, o muhitte, 1960'ların başından itibaren hızla sertleşen bir reddiyeyle karşılaştı. Genel politikleşme ve popülerleşen toplumcu gerçekçilik nazarında, bu şiir "toplum sorunları ve yurt gerçeklerine ilgisiz", 'sorumsuz' bulunuyordu. Orhan Veli'yle (Kanık, 1914- 1950) özdeşleşen Garip akımının sıradanlığı, halkça bir yalınlık uğruna mazur görülebilirdi bu bakış açısından; ancak Garip'in yeniliğine nispetle İkinci Yeni'yi teşkil eden bu akım, fazladan 'züppe' bulunuyordu: Biçimin ve imgenin önceliği uğruna anlamsızlığa ve akıldışılığa kayabiliyor, güç anlaşılır olmakta beis görmüyor, neredeyse yeni bir divan şiiri seçkinciliğine yöneliyordu. Bu eleştiri, dönemin sol entelektüel muhitini hayli etkileyen varoluşçuluğu küçük burjuva bunalımcılığıyla damgalayan tepkilerle birleşiyordu.
Sayfa 595 - İletişim Yayıncılık
Saygı, sevgiyle..
Hasan Hüseyin Şiiri'ne Giriş*
*
*Bu yazı, derginin şu sunu yazısıyla yayımlanmıştır:
''Kardeş saydığımız bir dergide, dergimizin sürekli yazarları arasında bulunan Hasan Hüseyin üstüne bir polemik yazısı yayınlandı. Bunu bir sorun yapmadan, ama tarihin yargıcına inanarak, bu uzun incelemeyi derginin dar olanakları içinde Hasan
GENÇ ŞAİRLERE ÖĞÜTLER
Bu çalışmanın değişik yerlerinde Joachim du Bellay, Nerval, Charles Baudelaire ve Mayakovski gibi dört önemli şair ve kuramcının genç şairlere öğütleri yer aldı. Onları bir araya toplamakta yarar var. Bunlara, Dağlarca'nın öğütlerini ve gerek şair, gerek şiir araştırmacısı olarak elli yıla yakın bir süre şiir üstüne çalıştığım için, kendi
Sayfa 633
Ama Sabahattin Ali sanatında güçlendikçe güçleniyor, bir yandan Markopaşa’yı çıkarıyor, bir yandan Sırça Köşk’ü (1947) yazıyordu. Tahir Alangu’nun deyimiyle: “O günlerde iyice yayılan ünü ile onun karşısında hikâyecilik kadar gerçekçilik alanında da belirmiş kimse yoktu. Toplumcu gerçekçilere yol gösteren Sadri Ertem’i çoktan eserleriyle aşmış, 1936-1947 yıllarının bu alanda tek imzası olarak tanınmıştı.”
Sayfa 5 - SABAHATTİN ALİ’DEN OTURAKLI BİR TEKME YEMİŞTİM
Toplumcu gerçekçilik şu anki gerçekliği bilmek değil, bunun nereye doğru gittiğini bilmektir.
Sayfa 54 - İLETİŞİM YAYINEVİ