Toprak Ana

"Gördüğün gibi yalnızım, hep yalnız..."

Gözlerimi kapayabilir, kulaklarımı tıkayabilir ama düşünmeden edemezdim...

“Okumayı çok sever, her zaman kitaplara dalıp giderdi. Onun en çok sevdiği şey, ona en değerli ödül kitaptı.”

“Savaşmadan yaşayamaz mı insanlar?”

“Konuşmak neye yarar. Kelimeler, dövünmeler, yitirileni geri getirmiyor.”

“Tek başına nedir insan? Ama başkalarıyla birleşirse dağları devirebilir.”

Gerçek mutluluk,yavaş yavaş,azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla,çevremizle,çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk,birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor.