Modern tüketim kültürü bize özlenecek bir şey sunmuyor. Sadece arzu ve heveslerimize hitap eden tüketim malzemeleri sunuyor. Bu ise insanı mutsuz, tatminsiz, eksik ve rahatsız bir varlık hâline getiriyor.
Bu iyi. Avcı toplayıcı kültürü için büyük bir başarı. Bıçakla öldürülmüş bir geyik, süt ve diğer tüketim mallarıyla takas edildi. Bu bir atılım.
Dünya belki de kurtarılabilir.
Dayanıklılık ve devamlılık tüketim için elverişli değildir. Tüketim ve süre birbirlerini dışlar. Modanın geçiciliği ve süreksiz liği tüketimi hızlandırır. Dolayısıyla tüketim kültürü süreyi yeniden üretir. Karakter ve tüketim birbirlerine zıttırlar
Atık Kültürü
... Fakat satıcılar ne kadar uğraşsalar da gidermeyi vaat ettikleri açlık dinmiyor. İnsanlar tüketim malına dönüşmüş olabilir, ama tüketim malı insana dönüşmez. Köken, akrabalık, dostluk, sevgi peşindeki çaresiz arayışımızı sona erdirecek insanın yerini tutamaz.
Sayfa 142Kitabı okudu
Kültürü diğerleri gibi bir alan olarak ya da belli bir insan kategorisi için yaşamı güzelleştirmenin bir yolu olarak görmek, hangi yüzyılda olduğumuzu, hangi binyılda olduğumuzu şaşırmak demektir. Bugün, kültüre düşen rol, çağdaşlarımıza hayatta kalmalarını sağlayacak entelektüel ve manevi araçları sağlamaktır, başka bir şey değildir.
Tıbbın bize armağan ettiği o fazladan onlarca yılı neyle dolduracağız? Gitgide daha çoğumuz daha uzun ve daha sağlıklı bir yaşam sürüyor; ister istemez sıkıntının, boşluk korkusunun pençesine düşebilir ve bu durumdan tüketim düşkünlüğüyle kurtulmaya çalışabiliriz. Yeryüzü kaynaklarını çok hızlı tüketmek istemiyorsak, olabildiğince başka tatmin biçimlerine, başka haz kaynaklarına, özellikle de bilgi edinmeye ve ışıltılı bir içsel yaşam geliştirmeye öncelik tanımamız gerekecek.
Kadın, saçı uzun aklı kısa mı adın?
Türklerde Kadın Saçı Uzun Aklı Kısa mıydı?
Değildi.
Ne oldu da bizim Türk kadınları böyle hakarete layık oldu?
Kadın, saçı uzun aklı kısa mı adın?
Kadınların saçlarını da dine alet ederek bir bez parçasının içinde saçlarını uzattılar.
Aklını örten her kadın o örtüyü kaldırabileceği bir donanıma sahip olmadığı için sömürüldü erkek egemen
“İçsel boşluğunu Sezen modern insan, kendi başına kalmamak için, bir yalnızlık korkusu içinde yaşar ve içindeki boşluğu dolduracak müsekkinlere yönelir. Tüketim kültürü, gurular, işkolik yaşam tarzı insanın bu iç boşluğunu gidermek için emre amade beklemektedir zaten.”
Sayfa 21Kitabı okudu
Mağaradan Çıkış..
Modernitenin dayattığı haz, tüketim ve eğlence kültürü bizi yeniden Eflatun'un mağarasına hapsetmek istiyor. Burada mutlu olacağımızı söylüyor.
Eflatun'un mağarasında gölgeler duvara yansıyordu. Şimdi gölgeler yaldızlı, albenili, parlak, elimizde tuttuğumuz ışıklı ekranlara yansıyor. Bize bu gölgelerin, imgelerin, resimlerin, yansımaların tek yahut en önemli gerçek olduğu söyleniyor. “Her şey burada elinin altında... Kalkıp bir yere gitmene gerek yok!” deniyor. Çünkü ayağa kalktığımız anda ayaklarımıza vurulmuş prangaların farkına varacağımızı biliyor ve bundan korkuyorlar.
Bizim hem ayaklarımıza vurulmuş prangalardan hem de zihinlerimize takılmış kelepçelerden kurtulmamız gerekiyor. Bunun için açık bir ufka doğru yeniden temel ve büyük soruları sormamız lazım.
'Yaşam yaşamıyor' demiş bir şair.Bugün pek çoğumuz üzerine ölü toprağı serpilmiş bir biçimde, uyuşmuşçasına yaşıyoruz.Modern dünyanın uyuşturucuları bizi hayatın canlılığından katılmaktan alıkoyuyor.İş hayatı, hız, rekabet, elektronik aletler ve tüketim kültürü bizi uyuşturuyor.Acil olan önemli olandan çalıyor.Bir şeylerin telaş gerektirmesi onun önem sırasında öne çıkmasına yol açıyor.Halbuki gerçekte önemli olan usulca, zaman ve emekle kotarılır.
Sayfa 21Kitabı okudu
