Unutmabeni çiçeği
Efsane Ortaçağ’da geçer. Efsaneye göre bir şövalye ve sevgilisi Tuna Nehri kıyısında yürüyüşe çıkarlar. Tam bu sırada nehrin üzerinde akıp gitmekte olan mavi bir çiçek görürler. Şövalyenin sevgilisi bu çiçeği çok beğenir bunun ardından şövalye, sevgilisi için bu çiçeği nehirden almak ister. Ancak almaya çalışırken nehre düşer. Akıntıya kapılan şövalye çiçeği sevgilisine doğru atar ve ardından “Unutma Beni” diye bağırır. O günden sonra unutmabeni çiçeği olarak anılır.
Tuna nehri, "Belene yıkılmaz ise eğer, ben de akmam." Diyordu. Tuna inat etti, nihayetinde Belene dağıldı.
Sayfa 96
"... dünyayı kavrayışında uçuk sayılabilecek bir yalınlık vardı. Ona göre “tenceren kaynarken, maymunun oynarken” hayatın tadını çıkaracaktın; başına bir dert gelirse de, eh diyecektin, ne yapalım, dünya böyle. Kafanı ona buna takıp da, o ne dedi bu ne dedi diye vıdı vıdı etmeyecektin. Tuna Nehri gibi akıp giderdi hayat..."
"Eskiden 'Avrupa ile Osmanlı'yı iki yüz yıl
ayıran medeniyet çizgisi de Tuna nehri değil
aslında vebadır!' derlerdi."
Sayfa 20 - Yapı Kredi Yayınları, 2021Kitabı okudu
Eskiden ‘Avrupa ile Osmanlı’yı iki yüz yıl ayıran medeniyet çizgisi de Tuna Nehri değil aslında vebadır!’ derlerdi.
Sayfa 20Kitabı okudu
Varlık içinde yokluk..
Eflak'ın bir ucundan öbürüne süren uzun göçebelik yılları boyunca herhangi bir ırmaktan uzak, et alamayacak kadar yoksul, Tuna nehri ile kollarının, uzantılarının geçtiği yüzlerce kilometrelik kıyılarda milyonlarca kilo balık yatarken, çürürken, boşa giderken yalnız mamaliga ve sebzeyle yaşayan insancıkların içler acısı yaşamlarını binlerce kez görmüştü.
