Lanetli Tavşan, 2022 Uluslararası Booker Ödülü'nde kısa listeye kalan bir eser.Orijinal dilinden (Korece) Sevda Kul tarafından çevrilmiş, Türkçeye.
İçinde on öykü barındırıyor Lanetli Tavşan.
Her öykü birbirinden o kadar farklı ki...Birkaç öykü okuduktan sonra, gelecek öyküde sizi neyin beklediğini düşünmeden edemiyorsunuz.Hatta öyküyü okurken, bu öykünün sürprizli sonu ne ki, diye merak ediyorsunuz.
Öykü karakterleri de alışılagelmişin dışında.Bunu yazar yazmaz "haksızlık etmeyeyim edebiyatımızda da benzer karakterlere rastlıyoruz artık" dedim.
Bir öykünün başkahramanı klozetteki bir kafayken, başka bir öyküde konuşan bir el ya da kanı altın olan bir tilki olabiliyor.
Masalla, acımasız gerçekliğin iç içe geçtiği, büyülü gerçekçiliğe yakın öyküler, Lanetli Tavşan'daki öyküler.Distopik bir ortamın hâkim olduğu öykülerde, bir şekilde tünelin ucunda ışık da görünüyor, adalet az da olsa sağlanıyor.
Yerleşik düzene, ataerkilliğe, kapitalizme de eleştiriler getiren Bora Chung, ezilenden yana tavır alıyor.
Okur olarak rahatlattı, beni bu tutum.
Bir röportajında Marquez hiç okumadığını hatta Güney Amerika edebiyatı hakkında hiç bilgisi olmadığını söylemiş, Bora Chung.Bunu okuyunca Onat Kutlar'ın İshak'ı düştü aklıma.
Elveda Sevgilim, Yara İzleri,Lanetli Tavşan, Kafa,Bedenleşme daha çok sevdiğim öyküler oldu.
Kurtuluş adlı kitapta bu alıntıyı görünce bana esin kaynağı oldu ve ben de buna sarılarak mürekkebim kurumadan hemen yazmaya koyuldum.
Bu düşman kimdir, bahsetmeden önce biraz kitapla
