Batı Samileri diye adlandırılan bu halkın, çok sayıda Tanrısı vardı. Onların baştanrısı El, bir boğa ile simgelenmiş. Bu, Sumer'in baştanrısı, Tanrıların babası Enlil'in karşılığı. El'den sonra gelen fakat ona çok yakın güçte olan Tanrı Baal. Bu, Fırtına ve Yağmur Tanrısı. Ona, “Bulutlara Binen, Nem Getiren” de deniyor. O, Yaşamın ve Bereketin Tanrısı, yerin beyidir. "Yerin Beyi" unvanı, Sumer'deki Bilgelik Tanrısı Enki'nin adı.
"Baal" ise Sumerlilerde An, Akatlarda Anu olan, Gök Tanrısı'nın karşılığı. Baal'in üç kızı var: Pidai (Işık), Arsal (Yer ve toprak), Tallai (Nem ve Toprak). -Yemin ederken vallahi ve billahi kelimelerinden sonra kullanılan “tallahi” ifadesinin kaynağı bu Tanrı'dır. Bunlar, İslamdan önceki Araplara Allah'ın kızları Lat, Uzza, Menat olarak geçmiş.
Baal Yaşam Tanrısı iken, Mot da Ölüm Tanrısı. Bunlar, sürekli olarak savaş hâlinde. Baal ölünce Mot çıkıyor. Bunlar yedi yılda bir yer değiştiriyor. Böylece Baal varken, yedi yıl bereket, Mot çıkınca yedi yıl kıtlık oluyor.
Baal'in karısı Aşk ve Savaş Tanrıçası Anath. Bu, Sumerlilerde İnanna, Akatlarda İştar, Kenan'da Anat veya Astarte. Güney Arabistan'da Athar, Habeşistan'da Astar olarak adlandırılmış. Bunların son ikisi erkek, diğerleri dişi Tanrılar.