"Yaşadığımız, ruhumuzu sıkan veya bedenimizi hasta eden düşünceler veya haller, mümin kalbin hakikat arayışının ayak sesleridir. Bildiğin gibi insanın bir yatay bir de dikey tarafı vardır. Dünyaya bakan yeme, içme, uyuma, insanlarla ünsiyet bu yatay çizgidedir. Maneviyat, sevgi, cömertlik, cesaret, korku gibi haller ise dikey tarafıdır. İnsan yatay âlemde ihtiyaçlarını gidererek dikey alemde ilerlemek için güç kuvvet toplar. Ne zaman ki bu gayeden çıkıp nefsin heva ve heveslerine aldanarak ihtiyacından fazlasını arzularsa, ruh bundan rahatsız olur ve akla kendini daralma, sıkılma olarak yansıtır. Yani her sıkıntı bize maneviyata yönelmemiz için bir uyarıdır. Biz sıkıntı sanarız fakat yaşadığımız başlı başına bir rahmettir. En basitinden, abdest almadan önceki ruh halimizle, abdest aldıktan sonraki ruh halimiz aynı değildir. Maddeciler suyun tesiri derler, doğrudur fakat suyu yaratan kimdir? İnkârları bile imanı haykırır. Yaşadığın her daralma halini böyle yorumlamak, anlamak bile ferahlığa ilk adımdır. Veliler bu yüzden dertlerden, hastalıklardan hiç korkmazlar. Çünkü bilirler ki her sıkıntı onları bir üst makama çıkaran basamaklardır."
“Yaşam, kaybetmeyi öğrenmektir”diye başlardı rahmetli Tufan Abi. Genellikle ikinci kadehin dibine darı ektikten sonra felsefe yapma hastalığı tutar, sağ elinin tersiyle dudaklarını kurulayarak, iştahla girişirdi söze: "Kaybetme maceramız daha ana karnından çıktığımızda başlar. Hiç emek harcamadan hüküm sürdüğümüz, dünyanın en güvenli, en yumuşak korunağını, ana rahmini kaybederiz önce. Bizden intikam almak için bekleyen dünya, sanki niye çıktın oradan dercesine, gözlerimizi yakan ışıkları, kulaklarımızı tırmalayan gürültüsü, sıcağı, soğuğu, açlığı, kiri, hastalığıyla saldırır üzerimize. Ama biz de öyle kolay kolay pes etmeyiz. Kaybettiklerimizin yerine anında başka bir şey koyarız. Hem cennetimizi yitirsek de o kutsal yerin sahibi olan annemiz bizimledir, üstelik yanında bir de baba verilmiştir emrimize. Dışarıdaki dünyaya alışmaya başlayınca, kaybettiğimiz cenneti hemen unutuveririz. Ancak büyüdükçe annemiz de babamız da bizden uzaklaşmaya başlar; onları kardeşlerimizle paylaştığımızı anlarız. Kardeşimiz yoksa babayı anneyle, anneyi ise babayla paylaştığımızı fark ederiz. Bize gösterilen ilgi günden güne azalır. Azalan ilgi dünyanın bizden ibaret olmadığını gösteren bir uyarıdır aslında. Ama bu uyarıyı görmezden geliriz. Düşler kurar, hayaller uydurur, kaybettiklerimizin yerine yenilerini koyarak dünyayı kendimiz sanmayı, bu güzel yalana kanmayı sürdürürüz. Yeniyetmelik çağımızda anne, baba sevgisinin yerini arkadaşlara duyulan bağlılık alır.
Sayfa 359Kitabı okudu
Çocukluğumuzu hatırlatan eski bir hatıranın gözümüzün önünde tüllenmesi , çocukluktaki eşyalarımızdan birine rastlamamız ,bize o zamanlardaki masumiyetimizi hatırlatır ve bu işaret fazla kirlenmememiz için bir uyarıdır. Bu tür bir manzarayla karşılaşan kişinin soracağı ilk soru şudur: Çocukluğum bana neden hatırlatıldı? Bu ortam da manen kirlenme riski taşıyan bir durum mu söz konusuydu?
Sayfa 87Kitabı okuyacak
Güç İstenci
Çarmıhtaki Tanrı, yaşamın lanetlenmesi, yaşamdan kurtulma yönünde bir uyarıdır; uzuvları parçalanmış Dionysos ise bir yaşam vaadidir, parçalanmanın derinliklerinden sonsuzca yeniden doğacak, sonsuzca geri gelecektir
Sayfa 72 - Alfa YayınKitabı okudu
“Bir şiir,” dedi.
“Şiir görünümünde bir uyarı.”
“Tüm iyi şiirler birer uyarıdır,” dedi Eddie.
Sayfa 58Kitabı okudu
bir şeyi zorlamam gerekiyorsa onun bana göre olmadığını düşündüm. çünkü bize ait olanlar için zorlanmamız gerekmez. olmayan şeyler bir uyarıdır benim için, bir ikaz.
Sayfa 109Kitabı okudu
Asıl kitapları sürülerden uzak insanlar yazar. Sürelerin durumunu anlatır. Bu kitaplar uyarıdır.
Sürülerden uzakta duramayan birisinin yazdığı kitap herhangi bir sürünün çoğalması içindir...
A’râf Sûresi, 2’
“ Bu, kendisiyle insanları uyarasın diye sana indirilen bir kitaptır. Bundan dolayı göğsünde bir darlık olmasın. O, müminlere bir uyarıdır. ”
Eğer doğa yalın ve dingin yaratmışsa birini,
Bu bir uyarıdır insanoğluna neşeyle bakmam için, Neden?
Çünkü korkutur bilgeleri bile açıklık dediğin,
Ancak başkaları da gülüp şakalaşıyorsa tadabilirsin neşeyi.
Sayfa 35Kitabı okudu
Bağlanma açısından bakıldığında bir ilişki size kendinizi daha öz güvenli hissettirmeli ve huzur vermelidir. Öyle değilse bu bir uyarıdır.
Kolay bir insandım ve kolay bir hayatım oldu. Çünkü hayatın kolay olması gerektiğine inandım hep. Zorlamanın faydasız olduğuna. Bir şeyi zorlamam gerekiyorsa onun bana göre olmadığını düşündüm. Çünkü bize ait olanlar için zorlanmamız gerekmez. Olmayan şeyler bir uyarıdır benim için, bir ikaz.
Bu Gerçekleri Unutmayın:
• Bağlanma ihtiyaçlarınız akla yatkındır.
• En yakın olduğunuz kişiye bağımlı hissetmek size kendinizi kötü hissettirmesin - bu genetik yapınızın bir parçası.
• Bağlanma açısından bakıldığında bir ilişki size kendinizi daha özgüvenli hissettirmeli ve huzur vermelidir. Öyle değilse, bu bir uyarıdır.
• Ve hepsinden önemlisi, tamamen kendiniz gibi olun - oyun oynamak ana hedefiniz mutluluktan sizi uzaklaştırır.
Sayfa 234 - Aganta KitapKitabı okudu
Sâd Sûresi 87, 88. Âyetler
87. Bu (Kur'an) ise bütün âlemlere kesinlikle bir öğüt ve uyarıdır.
88. Ve onun bildirdiklerinin gerçekliğini bir zaman sonra öğreneceksiniz.
[87. âyetteki "bütün âlemlere" kaydı, Kur'an mesajının ve Hz. Muhammed'in peygamberliğinin evrenselliğini gösteren açık bir delildir.
88. âyet metnindeki nebe' kelimesi, "realiteye uygun bildirim" (haber) anlamına geldiği için meâlde "bildirdiklerinin gerçekliği" şeklinde karşılanmıştır.]
Sayfa 457Kitabı okudu
Nietzsche, Höldlerin'den etkilenmekte çok haklı
İyi bir şeydir insanın uzaktan bakabilmesi hayata,
Ve anlayabilmesi hayatın kendini nasıl algıladığını,
Ayakta kalabilen, atıldıktan sonra tehlikenin kollarına,
Fırtınalarda ve rüzgârlarda yolunu bulabilmiş birisidir.
Ama güzelliği tanımış olmaktır daha da iyisi,
Bütün bir hayatın düzeni ve yüceliği olan güzelliği,
Harcanan çabaların zahmeti
Acı uyarıdır.
Acı, vücudunuzun size bir sorun olduğunu söyleme yoludur, bir uyarıdır.
Sayfa 30 - OmegaKitabı okudu
