Etkinliğin 2.yazısı
1. #110296058
¶¶Güneş sıkılmıştı Dünya'dan¶¶
2. Günler geçmiyor. Sen benden uzaklaştıkça Güneş Dünya'dan uzaklaşıyor sanki. Üşüdüğümü hissediyorum. Zaten uzaktın ama ışığını görmek yetiyordu bana. Artık tamamen yoksun, karanlıktayım. Hastanelere olan nefretim bitiyor. O kafeyi sevmeye başladım artık. Acılarla yüzleşmeye, onları kabullenmeye başladım. Ama bu beni daha da yoruyor. Kabullenemiyorum, kımıldayamıyorum. Senin hatalarınla yüzleşmek yoruyor beni. Evdeyim tüm gün. Yine o günlerden birinde annemin odasında bir defter buluyorum. Yaktım, yıktım geçmişe dair hiçbir şey yok dediği halde senin iki resmini hala o defterde saklıyor. Benimle olan resimlerin onlar. ( imgyukle.com/i/OzQWfe ) Ellerin omuzumda. İkisi de düğün resimleri. Kalabalık ortamda hissederdim sıcaklığını. İnsanlar olmasa bizi sevmek aklına gelmezdi belki de. Düğüne gittiğimde pasta için sevinen çocuklardan olmadım ben, olamadım. İnsanların içinde mecbur kalıp beni seveceksin diye sevindim hep. Aynı karede ellerin omuzumda olacak diye sevindim, 'baba'. Resmini gördüğüm her dakika, her an yeminler ediyorum, baba: "Çocuğuma bunu yaşatmayacağım".
3. #111414703
4. #111801065
Tanıdım Seni
Seni yalnızlığından tanıdım
Kirpikleri kırık çocuk
Çiğneyip durduğun dudaklarından.
Gözlerin küllenmiş yangın yeriydi
Bir eylül göğünün bulut kümeleri
Donuk bakışlarında
Hüznün nasıl da benziyordu
Benim ilk gençliğime.
Sayfa 11Kitabı okudu
öyle uzaktın ki bana
unuttum yanı başımda olduğunu
Sayfa 83 - Pegasus Yayınları, 2021Kitabı okudu
Seni kendimden tanıdım çocuk
Seni yalnızlığından tanıdım
Kirpikleri kırık çocuk
Çiğneyip durduğun dudaklarından
Gözlerin küllenmiş yangın yeriydi
Bir eylül göğünün bulut kümeleri
Donuk bakışlarında
Hüznün nasılda benziyordu
Benim ilk gençliğime.
Sayfa 11 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Birinci mektup
Elimi uzatsam tutabilirdim seni, öyle yakındın.
Zamana kokun sinmişti.
Belki de uzaktın, günlerce koşsam yetişemezdim sana.
Zamana kokun sinmişti.
Tuttum resmini indirdim duvardan.
Duvar ağlamaya başladı.
Sayfa 116
öyle uzaktın ki bana
unuttum yanı başımda olduğunu
Sayfa 83
"Ne garip, sen en çok benim yanımdayken bana uzaktın."
Bu günden geçmişe elveda
İlkim iyikim....
İyi ki varsın her şeye rağmen iyi ki girdin hayatıma son kez içimde kalan her şeyi anlatacağım artık senden geriye içimde bir şey kalmasın diye...
Sen anlasanda anlamasanda ben anlatacağım. Bir ömür yanında olmadığım için üzgünüm zaten istemezsin ama yinede seni bu hale getirdiğim için üzgünüm ama ben de bittim bunu bil isterim,
Elimi uzatsam tutabilirdim seni, öyle yakındın. Zamana kokun sinmişti. Belki de uzaktın günlerce koşsam yetişemezdim sana. Zamana kokun sinmişti.
Sayfa 8Kitabı okudu
Tanıdım Seni
Seni kendimden tanıdım çocuk;
Yüreği sürekli çiğnenen bir yol
Gövdesi acılardan acılara köprü...
Biraz öfke,biraz umut,çokca onur
olan kendimden.
Eğildim öptüm yıkık alnından
Uzaktın,kıyamadım sessizliğine
Biraz daha dedim içimden,biraz daha;
Gün olur,onuru güzel çocuk
Acı da yakışır insanın yüreğine.
Sayfa 13 - Öteki YayıneviKitabı okudu
Belki de uzaktın, günlerce koşsam yetişemezdim sana.
Sonbahar Kış Demedim....
Sonbahar kış demedim
Yağmur çamur dinlemedim
Çığ gelse üzerime direndim
Sana gelen bütün yolları denedim
Yokuş yukarı çıktım pes etmedim
Oysa sen bana hep uzaktın mesafeliydin
Bütün sevgisizliğinle beni incittin
Şimdi diyorsun ki ben geldim
Geç kaldın sevgilim aşkını artık neyleyim
Kalbimin kapılarını sana kilitledim
Söyleyecek bir sözüm vardı onu da söyledim
“Elveda sevgilim, elveda sana."dedim...
Hanife Çıta -ağustos
Eğildim öptüm yıkık alnından
Uzaktın, kıyamadım sessizliğine
Biraz daha dedim içimden, biraz daha;
Gün olur, onuru güzel çocuk
Acı da yakışır insanın yüreğine.
1981