Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Tolstoy'un, Yelena Vekilova'ya cevap mektubu
"... Muhammediliğe, Provoslav (Rusya'da Hristiyanlığın bir kolu) dininden daha fazla önem vermelerine gelince, ben bütün kalbimle buna katılıyorum. Bunu söylemek ne kadar tuhaf olsa da benim için Muhammedilik, Haça tapmakta (Hristiyanlıktan) mukayese edilemeyecek kadar yüksekte duruyor. Eğer insan, seçme hakkına sahip olsaydı, aklı
Hz. Peygamber, İslam dinini tamamladığını, vazifesini bitirdiğini anlattı.Fakat, Belki bu benim son hac edişimdir deyince, diğer sahabeler gibi, Bilal de can evinden vuruldu. Hazreti Muhammed, veda ediyordu. Helalleşiyordu...
Reklam
Ben böyleyim işte . Düşünmek istediğim zaman, görüyorum. Ruhumun derinliğine inmeye niyetlensem, kısa süre sonra, aklım başka yere kayarak, upuzun merdivenin ilk sarmalında duruyorum ve son katın penceresinden, karmakarışık çatı yığınını paslı tonlarla ıslatarak veda eden güneşi seyrediyorum.
biz hepsinden daha yaralıydık ama birbirimizi tanımıyorduk. sadece sol köşemiz aydınlık, solda bir vurgun, bir ağlayamayan kadın. sadece eğri durursa çalışan saat, gizi belirsiz. masaların üzerinde kırılmış kadehlere aldırışsız yürüyen kadın; çiçeklerin son yolculuğu pencerede...
"Ölüm mutlu bir son değil, Ansel. Hastalık, çürüme ve ihanetten ibaret. Ateş ve acı ve" -sesim çatladı- "ve asla veda edememekten." "Ölüm bir son değil, Lou. Sana anlatmaya çalıştığım şey de bu. Aksine başlangıcın ta kendisi." Daha kısık bir sesle ekledi, "Çok uzun zamandır korku içinde yaşıyorsun." "Korku hayatta kalmama yardım etti," diye tersledim. "Korku seni yaşamaktan alıkoydu."
Sayfa 201
Ana gibi yar olmaz...
İnsan en zor anasına 'elveda' derdi. En son anasına veda ederdi....
Sayfa 162Kitabı okudu
Reklam
"Ona son bir öpücük vermek, son defa veda etmek için geri dönecek gibi oldum. Fakat geri gitseydim bir daha yanından ayrılamazdım."
Sayfa 798Kitabı okudu
Ve deniz gidiyor son sözlerini söylüyor...
Deniz'e, beyaz bezden dar bir idam gömleği giydirdiler. Ayaklarına kadar uzandı... Gitme vakti gelmişti. Deniz avukatlarına dönerek veda etti. Çevresini acı bir gülümsemeyle süzdü ve avludaki sehpaya doğru metin adımlar. la yürüdü. İdam gömleğinin dar olması ve ellerinin bağlı olması nedeniyle sehpaya destekle çıktı. Sehpada üç ayaklı bir
Bir şeyin başlangıcı varsa, bitişi de olmak zorunda değil mi?
Dinlediğin şarkının sona ermesi, okuduğun şiirin son mısrası, seyrettiğin filmin son sahnesi, yaşadığın kederlerin de bir gün bitecegini hatırlatmaya kâfi değil mi? Uykunda ölümü, uyanmanda dirilişi yeniden yaşadığın gibi,bu dertlerin de bir gün sana veda edeceğini hissetmiyor musun?
Sayfa 16 - HayykitapKitabı okudu
"Son veda bilinmez,bir bakmışsın yoksun,yoğuz,yok!" La Edri
Geri199
1.000 öğeden 991 ile 1.000 arasındakiler gösteriliyor.